Kenneth B. Gordon, MD; Richard G. Langley, MD; Richard B. Warren, MD, PhD
تاریخچه ایمنی دوساله داروی بیمکیزوماب (Bimekizumab) در بیماران مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید چیست؟
در این تحقیق فرقه ای شامل ۱۷۸۹ بیماری که داروی بیمکیزوماب دریافت کردند، داده های جمع اوری شده طی دو سال تحقیق از ۴ کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو مرحله ای و ۴ کارآزمایی بالینی تصادفی شده ۳ مرحله ای، هیچ سیگنال ایمنی را شناسایی نکرد.
بروز وقایع مضر با مدت طولانی تر مصرف بیمکیزوماب افزایش نیافت.
موضوع: این نتایج جمع آوری شده شامل دو سال درمان با داروی بیمکیزوماب نشان می دهد که این دارو در بین بیماران مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید به خوبی تحمل می شود.
ماهیت مزمن پلاک پسوریازیس می تواند یک بار اساسی بر روی سلامتی و کیفیت زندگی بیماران تحمیل کند. داده های کارآزمایی بالینی طولانی مدت برای ارزیابی نمای ایمنی درمان های پسوریازیس ارزشمند هستند. درمان های بیولوژیکی که سیتوکین های مهم را مهار می کنند و در پاتوژنز پسوریازیس نقش دارند مانند اینترلوکین (IL)- 23، فاکتور نکروز تومور، و IL-17A روند اصلی درمانِ بیماران مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید هستند و تاریخچه ایمنی ثابت شده ای دارند.
بیمکیزوماب یک آنتی بادی منوکلونال IgG1 است که IL-17A و IL-17F هر دو را به طور انتخابی مهار می کند. بیمکیزوماب قبلاً کارایی بهتری نسبت به دارونما یا پلاسبو، اوستکینوماب (anit-IL-12/23)، ادالیموماب (فاکتور نکروز ضد تومور)، و سکوکینوماب (anti- IL-17A) برای درمان بیماران مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید ایجاد کرده است.
داده های ایمنی گزارش شده از سال اول کارآزمایی بالینی در درمان بیمکیزوماب برای برنامه بالینی پلاک پسوریازیس نشان داد که داروی بیمکیزوماب به خاطر نقش های حفاظتی IL-17A و IL-17F در نتیجه عفونت های قارچی در مخاط دهان، با نمای ایمنی خوب هم ردیف با تاریخچه بیولوژیک anti-IL-17 به خوبی تحمل شده است، جدا از این که بروز کاندیداهای خفیف تا متوسط در دهان افزایش یافت.
ما داده های ایمنی را از ۴ کارآزمایی بالینی تصادفی شده و دو مرحله ای و ۴ کارآزمایی بالینی تصادفی شده ۳ مرحله ای در برنامه بالینی درمان پلاک پسوریازیس با بیمکیزوماب گزارش دادیم که مجموعاً شامل دو سال تحقیق بر روی این درمان بود و نمای ایمنی طولانی مدت داروی بیمیکزوماب در بیماران مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید را ارزیابی کردیم.
اهمیت: پسوریازیس یک بیماری مزمن است که به مدیریت و درمان طولانی مدت نیاز دارد؛ بنابراین درک از نمای ایمنی طولانی مدتِ درمانِ پسوریازیس مانند داروی بیمکیزوماب مهم است.
هدف: ارزیابی تاریخچه ایمنی دو ساله مصرف داروی بیمکیزوماب در بیماران مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید.
طرح، شرایط و شرکت کنندگان: داده های ایمنی از فرقه بیماران مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید از ۴ کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو مرحله ای (BE ABLE 1, BE ABLE 2, PS0016, PS0018) و ۴ کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه مرحله ای (BE VIVID, BE READY, BE SURE, BE BRIGHT) شامل تحقیق دو ساله بر روی درمان بیماری جمع آوری شدند. داده ها از بیماران بزرگسال مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید (منطقه پسوریازیس و سطح شاخص شدت ≥۱۲،≥، ۱۰٪ از مساحت بدن به پسوریازیس مبتلا باشد، و امتیاز ارزیابی گلوبال محقق ≥۳ روی مقیاس ۵ امتیازی ) که واجد شرایط درمان سیستمیک پسوریازیس و یا فتوتراپی بودند، بدست آمدند.
اقدامات : شامل بیمارانی بودند که یک یا چند دُز داروی بیمکیزوماب طی کارآزمایی های دو یا سه مرحله ای را دریافت کردند.
پیامدها و معیارهای اصلی: بروز وقایع مضر طی درمان (TEAEs)، TEAEs شدید، و TEAEs مربوط به قطع درمان با استفاده از میزان بروز تعدیل شده با مصرف دارو (EAIRs) در هر ۱۰۰ نفر در سال گزارش می شوند.
نتایج: در کل ۱۷۸۹ بیمار (۷۰٪ مرد) با یک یا چند دُز داروی بیمکیزوماب طی کارآزمایی های دو/سه مرحله ای درمان شدند و در این آنالیز گنجانده شدند؛ در کل مصرف داروی بیمکیزوماب ۳۱۰۹.۷ نفر/ سال بود. TEAEs در یک EAIR از ۲۰۲.۴ نفر در ۱۰۰ نفر/ سال رخ داد و با مدت طولانی تر مصرف این دارو افزایش نیافت. سه گزارش از TEAEs عبارت بودند از عفونت نازوفارنژیت (۱۹.۱)، کاندیدای دهانی (۱۲.۶)، و عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (۸.۹). اغلب وقایع کاندیدای دهانی خفیف یا متوسط بودند؛ سه واقعه سبب قطع دارو شد. EAIRs بیماری التهابی روده (۰.۱)، قضاوت درباره عقاید و رفتار خودکشی (۰.۰)، و قضاوت درباره وقایع مضر و مهم قلبی (۰.۵) پایین بودند.
نتیجه گیری و ارتباط: داروی بیمکیزوماب در این مجموعه آنالیزِ داده ها از ۸ کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی گروهی از بیماران مبتلا به پلاک پسوریازیس متوسط تا شدید به خوبی تحمل شد، جدا از این که شیوع کاندیدای دهانی خفیف تا متوسط افزایش یافت. هیچ سیگنال ایمنی در مقایسه با گزارشات قبلی مشاهده نشد و خطر AEs با مدت طولانی تر مصرف بیمکیزوماب افزایش نیافت.
JAMA Dermatol. May 11, 2022. doi:10.1001/jamadermatol.2022.1185
