مترجم: آناهیتا خاقانی – مهندس بهداشت
یک مرد سیگاری سالم ۴۴ ساله با شروع حاد درد سمت چپ قفسه سینه و تنگی نفس خفیف که با حرکت یا دم عمیق، بدتر شده بود مراجعه کرد. او اپیزودهای قبلی، سابقه تروما، سرفه، تپش قلب، حالت تهوع، استفراغ، یا علائم حیاتی را انکار کرد. او یک سیگاری فعلی با سابقه ۲۰-۲۵ بسته در سال است.
او سابقه نسبتاً طولانی استنشاق کراک (بدون مصرف داخل وریدی) و مصرف الکل دارد، که او آن را به قرار گرفتن در معرض مواد مخدر و خشونت در دوران کودکی نسبت می دهد، اما به مدت ۲ ماه قبل از مراجعه، از آن پرهیز کرده بود. او به سیگار کشیدن برای کاهش ولع مصرف کراک یا الکل ادامه می دهد و در محافل الکلی های گمنام شرکت می کند. معاینه فیزیکی، عادت طبیعی بدن و انبساط متقارن قفسه سینه را بدون علائم تروما نشان داد. هایپررزونانسی در دق و کاهش صداهای تنفسی در قسمت‌های سمت چپ فوقانی و میانی ریه مشاهده شد. تشخیص پنوموتوراکس خودبخودی اولیه سمت چپ با مطالعه اشعه ایکس قفسه سینه (شکل، A) و CT بدون کنتراست (شکل، C و D) تایید شد. با توجه به پنوموتوراکس بزرگ (۵۰% تخریب ریه در سی تی) و نگرانی از کلاپس تنفسی، لوله قفسه سینه گذاشته شد و برای مراقبت، بستری شد. تکرار مطالعه اشعه ایکس قفسه سینه، ۴۸ ساعت بعد، وضوح را نشان داد و لوله قفسه سینه برداشته شد (شکل، B). قبل از ترخیص، به بیمار در مورد ترک سیگار و پتانسیل آن برای جلوگیری از عود مشاوره دادیم.
شکل (A) رادیوگرافی ایستاده فرونتال قفسه سینه اولیه که پنوموتوراکس قفسه سینه چپ را در محدوده ۳۰% نشان می دهد (فلش). (B) رادیوگرافی ایستاده فرونتال قفسه سینه قفسه سینه پس از برداشتن درن پلور چپ ۴۸، ساعت بعد، عدم وجود پنوموتوراکس را نشان می دهد. (C) سی تی بدون کنتراست اولیه قفسه سینه در صفحه های محوری و ساژیتال (D) که پنوموتوراکس ۵۰% سمت چپ و بدون حباب یا حفره آمفیزماتوز را نشان می دهد (فلش).
بحث: پنوموتوراکس خود به خودی تجمع هوا در فضای جنب است که منجر به فروپاشی جزئی یا کامل ریه آسیب دیده می شود. پنوموتوراکس خودبخودی اولیه در یک فرد بدون استعداد ابتلا به بیماری مزمن ریوی مانند بیمار ما رخ می دهد. عوامل خطر عبارتند از عادت بدنی قد بلند و لاغر، جنس مذکر و ناهنجاری های برونش – اگرچه بزرگترین عامل خطر سیگار کشیدن است. این تشخیص همیشه باید در افراد سیگاری سالم با درد قفسه سینه و تنگی نفس با شروع حاد در نظر گرفته شود.
در افراد سیگاری، خطر نسبی ابتلا به پنوموتوراکس خود به خودی در زنان ۹ برابر و در مردان ۲۲ برابر افزایش می‌یابد، با رابطه دوز-پاسخ بین سیگار کشیدن و بروز پنوموتوراکس خودبه‌خودی. نکته مهم، نشان داده شده است که ترک سیگار خطر عود را تا ۴۰٪ کاهش می دهد. بیمار ما پس از اطلاع از این که سیگار می‌تواند او را مستعد عود کند، انگیزه خود را برای ترک سیگار ابراز کرد و در طول بستری، استفاده از چسب نیکوتین برای او شروع شد. پزشکان باید مشاوره ترک سیگار را به همه سیگاری‌هایی که اولین بار مراجعه می‌کنند ارائه دهند، با استفاده از آمار در صورت لزوم برای تأکید بر پتانسیل کاهش خطر عود در غیاب بیماری زمینه‌ای ریوی.
این مورد یک نکته مهم را در مورد مشاوره ترک سیگار نشان می دهد، زیرا بیمار ما از سیگار برای مهار هوس باقی مانده برای کراک و الکل استفاده می کرد. در چنین شرایطی، پزشکان باید مزایای ترک سیگار را در مقابل خطری که ترک سیگار می‌تواند توانایی بیمار را برای پرهیز از سایر رفتارهای پرخطر تهدید کند، بسنجند. پزشکان باید اهداف و ارزش های بیماران را از طریق گوش دادن فعال استخراج کنند و از راهبردهای مصاحبه انگیزشی برای ارزیابی آمادگی برای ترک سیگار استفاده کنند. در نهایت، ما مشاوره مناسب با مدیران پرونده را برای ارتباط بیماران با منابع برای کمک به بهبودی از سوء مصرف مواد توصیه می کنیم.
Emma Schindler, BA. Robert Hayden, MD. Nicholas Menzione, MD
The American Journal of Medicine. VOLUME 136, ISSUE 2, E29-E31, FEBRUARY 2023
