سال 17, شماره 124, ماهنامه عرصه پزشکی

بافت نابجا تیروئید ظاهر شده به صورت توده جانبی گردن

مترجم: دکتر الهام خاقانی پزشک عمومی

بافت تیروئید نابجا یک وضعیت غیر معمول است که اغلب بدون علامت است. بروز واقعی آن ناشناخته است، اما در گزارش کالبدشکافی بین ۷ تا ۱۰ درصد متغیر است. بیشترین مکان ها در امتداد خط وسط از پایه زبان (۹۰٪) تا مدیاستن است.

در اینجا یک مورد نادر از بافت تیروئید لتروسرویکال نابجا را ارائه می‌کنیم و هدف ما بر اهمیت بررسی وضعیت طبیعی غده تیروئید برای جلوگیری از کم‌کاری تیروئید ناشی از آن است.

گزارش موردی: ما مورد یک بیمار زن ۴۵ ساله، بدون سابقه خاصی را ارائه می کنیم که برای رشد تدریجی توده جانبی گردن بدون درد، در طی یک سال به بخش جراحی گوش و حلق و بینی – جراحی سر و گردن ما مراجعه کرد. بیمار هرگونه سابقه مصرف دخانیات یا مصرف الکل را رد کرد.

در معاینه فیزیکی، توده ۳.۵ سانتی متر، فوق ترقوه سمت راست، لاستیکی، متحرک و غیر حساس بود. تیروئید نرمال بود. هیچ لنفادنوپاتی گردنی در گردن در سمت چپ یا فراتر از توده ظاهری فوق ترقوه راست وجود نداشت. تست های آزمایشگاهی او نرمال بود. اسکن اولتراسوند گردن یک توده مایع ناخوشایند با ساختار لانه زنبوری که به خوبی محدود بود، به اندازه ۴۲ میلی‌متر و در داپلر رنگی هیپرواسکولار بود، پیدا کرد. بستر تیروئید، اسکن شد و غده تیروئید طبیعی را نشان داد. سی تی اسکن گردن نشان دهنده لنفانژیوم کیستیک بود (شکل، A و B). توده با جراحی برداشته شد. معاینه برش منجمد حین عمل، خوش خیم بود (شکل، C و D).

شکل: (A, B) سی تی اسکن، توده جانبی گردن را نشان می دهد که نشان دهنده لنفانژیوم کیستیک است. (C, D) نمای بعد از عمل که توده جانبی گردن کیستیک را نشان می دهد.

بررسی بافت شناسی پس از عمل نمونه، نشان دهنده بافت خوش خیم تیروئید بود. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی، بیان فاکتور رونویسی تیروئید-۱، تیروگلوبولین و سیتوکراتین-۱۹ را نشان داد، اما گالکتین-۳ بیان نشد. تشخیص بافت تیروئید نابجا تایید شد.

بحث: بافت تیروئید نابجا یک تشخیص نادر است. در حالی که موقعیت قرارگیری زبان تقریباً ۹۰٪ موارد را نشان می دهد، مکان های دیگری مانند زیر فکی، اطراف نای، لتروسرویکال، آگزیلار، مری و دوازدهه گزارش شده است.

بافت تیروئید نابجا اغلب ناشی از نقص در مهاجرت جنینی غده تیروئید در امتداد مجرای تیروگلوسال است که محلی سازی مکرر داخلی آن را توضیح می دهد. برای برخی از نویسندگان، گردن جانبی و محل‌های زیر فکی ناشی از نقص در مهاجرت اجسام انتهایی برانشیال به خط میانی است. مکانیسم های مولکولی هنوز نامشخص هستند. هیچ جهشی در ژن های شناخته شده با نقص مهاجرت تیروئید مرتبط نیست.

تظاهرات بالینی، نامشخص است. بافت تیروئید نابجا می تواند بدون علامت باشد. همچنین می تواند با توده جانبی گردن و علائم فشاری موضعی مانند تنگی نفس یا دیسفاژی آشکار شود.

تیروئید نابجا ممکن است با اختلال عملکرد هورمونی همراه باشد. ممکن است گواتر ایجاد کند یا به ندرت بدخیم شود. یک کار تشخیصی مناسب قبل از عمل شامل سونوگرافی، سی تی گردن و آسپیراسیون با سوزن ظریف برای سلول شناسی است.

سونوگرافی باید شامل ارزیابی هدفمند بستر تیروئید با درک این نکته باشد که وجود بافت تیروئید ارتوتوپیک، امکان وجود بافت تیروئید نابجا را رد نمی کند.

برای تیروئید نابجا در محل لتروسرویکال، چالش تشخیصی اساساً با لنفادنوپاتی گردنی و لنفانژیوم کیستیک مطرح می‌شود. درمان به محل، اندازه و علائم یا عوارض مربوط به آن بستگی دارد.

Jihene Houas, MD. Monia Ghammam, MD. Eya Laabidi, MD. Mouna Bellakhdher, MD

The American Journal of Medicine. VOLUME 136, ISSUE 2, E27-E28, FEBRUARY 2023

نوشته های مشابه