Alex Rebello, M.D., D.M., Prashant Joshi, M.D
مردی ۷۰ ساله با سابقه ۳ هفته ای سردرد گیجگاهی و درد فک همراه با جویدن به کلینیک مغز و اعصاب مراجعه کرد. او تغییراتی در بینایی نداشت. در معاینه فیزیکی، هر دو شریان تمپورال ضخیم شده و افزایش ضخامت در سمت راست نسبت به سمت چپ (پانل A) بیشتر بود. شریان ها در هنگام لمس نیز حساس بودند و ضربان آنها کاهش یافته بود. نتایج معاینه چشم طبیعی بود. مطالعات آزمایشگاهی نرخ رسوب گلبول قرمز ۱۵ میلی متر در ساعت (مقدار مرجع، <14) و سطح پروتئین واکنشی ۲۴mg (CRP) C در لیتر (مقدار مرجع، <10) را نشان داد. سونوگرافی داپلر هر دو شریان تمپورال، ضخیم شدن دیواره عروق را با یک “علامت هاله” – یک ناحیه هیپواکویک در اطراف لومن عروق نشان داد. به دلیل نگرانی برای آرتریت سلول غول پیکر، درمان با پردنیزولون خوراکی با دوز بالا آغاز شد. بیوپسی از شریان تمپورال سمت راست، ضخیم شدن دیواره شریان را با نفوذ لنفوهیستوسیتی و سلول های غول پیکر چند هسته ای (پانل B) نشان داد که تشخیص را تایید کرد. در برخی از موارد آرتریت سلول غول آسا، ESR ممکن است به طور قابل توجهی افزایش نیابد، اگرچه طبیعی بودن سطح ESR و CRP غیر معمول است. در پیگیری ۱ هفته ای، علائم بیمار کاهش یافته بود و کاهش تدریجی دوز گلوکوکورتیکوئید در پیگیری ۴ هفته ای آغاز شد.
N Engl J Med 2022; 387:e36. October 13, 2022
