سال 17, شماره 120, ماهنامه عرصه پزشکی

میوکاردیت ناشی از تیفوس موشی

مترجم: دکتر الهام خاقانی پزشک عمومی

میوکاردیت ثانویه به عفونت ریکتزیا تیفی یک پدیده نادر است. ما یک مورد تیفوس موش را توصیف می کنیم که به عنوان میوکاردیت در زمینه سندرم حاد کرونری مشکوک است.

گزارش موردی

یک مرد ۵۲ ساله اسپانیایی تبار، بومی تگزاس، بدون سابقه پزشکی قبلی، با ۱ هفته تب به تدریج تشدید شده، سردرد عمومی، ضعف کل بدن و بثورات منتشر بدن، مراجعه کرد (شکل ۱). او یک سنگ تراشی است که در خارج از خانه در مناطق شهری کار می کند. مشخص شد که او مبتلا به هیپوناترمی، ترومبوسیتوپنی، لکوپنی و ترانس آمینیت، با آزمایش های اضافی در مورد همولیز با هیپربیلی روبینمی غیرمستقیم، افزایش لاکتات دهیدروژناز (LDH) و کاهش هاپتوگلوبین بود. برای او وانکومایسین و سفپیم، با افزودن داکسی سایکلین برای پوشش تجربی ریکتزیال شروع شد. در عرض ۱ روز پس از شروع آنتی بیوتیک، سردرد، ضعف و تب او بهبود یافت، اما بثورات باقی ماند. با کشت خون و ادرار منفی، وانکومایسین و سفپیم قطع شد، اما داکسی سایکلین با توجه به ظن بالا برای تیفوس موش ادامه یافت. در طول بستری شدن وی در بیمارستان، سوفل سیستولیک جدیدی شنیده شد. او درد قفسه سینه را انکار کرد و الکتروکاردیوگرام (ECG) او علائم ایسکمی را نشان نداد، اما افزایش تروپونین به ۲.۵۷ نانوگرم در میلی لیتر داشت. در طول روز، او درد قفسه سینه را با تکرار الکتروکاردیوگرام نشان داد که ارتفاعات ST منتشر (شکل ۲) و پیک تروپونین ۴۹.۹۳ نانوگرم در میلی لیتر را نشان می داد. بلافاصله او را برای کاتتریزاسیون قلبی بردند و مشخص شد که بیماری عروق کرونر غیرانسدادی دارد.برای او استفاده از کلشی سین و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای میوکاردیت شروع شد. یک هفته پس از بستری شدن وی در بیمارستان، آزمایش های او، تیتر ایمونوگلوبولین M تیفوس سرم (IgM) را ۱:۱۲۸ نشان دادند. تا آن زمان، او یک دوره ۷ روزه داکسی سایکلین را تکمیل کرده بود، علائم خود را برطرف کرد و با یک دوره ۶ ماهه کلشی سین مرخص شد.

شکل ۱: راش ماکولوپاپولار ریز و اریتماتوز در شکم، تنه و اندام تحتانی.

شکل ۲: الکتروکاردیوگرام با تاکی کاردی سینوسی و افزایش ST در لیدهای قدامی جانبی مربوط به انفارکتوس حاد میوکارد.

بحث: تیفوس موش یک بیماری منتقله از کک است که توسط ریکتزیا تیفی، یک ارگانیسم درون سلولی گرم منفی ایجاد می شود. به طور کلاسیک، تظاهرات آن ناگهانی است، با یک سه گانه بالینی تب، سردرد و بثورات. یافته های آزمایشگاهی، غیراختصاصی هستند اما معمولاً ترومبوسیتوپنی، لکوسیتوز یا لکوپنی را نشان می دهند. هیپوناترمی خفیف، هیپوآلبومینمی، افزایش کراتین کیناز و ترانس آمینیت نیز می تواند وجود داشته باشد.

میوکاردیت ناشی از R. typhi بسیار نادر است و تنها در چند گزارش مورد دیگر ثبت شده است. اگرچه میوکاردیت معمولاً ایدیوپاتیک یا ثانویه به یک پرودروم ویروسی است، سایر علل عفونی نیز باید در نظر گرفته شوند. تشخیص میوکاردیت به طور قطعی با بیوپسی اندومیوکارد به دست می آید. با این حال، از آنجایی که بیوپسی مدیریت را تغییر نمی دهد، معمولاً انجام نمی شود. اکوکاردیوگرام نشان دهنده هیپوکینزی گلوبال، افزایش تروپونین ها و افزایش پپتید ناتریورتیک نوع B می تواند به عنوان نشانگر برای نشان دادن وجود آن استفاده شود. MRI قلبی و توالی نبض gradient-echocardiography بازیابی وارونگی قطعه‌بندی شده نیز حساسیت بالایی در تشخیص آن دارد. این بیمار احتمالاً به دلیل قرار گرفتن در معرض کک از طریق شغل خود در یک منطقه بومی این بیماری، تیفوس موش ثانویه را مبتلا شد. جالب توجه است، بیمارانی که منشاء اسپانیایی دارند، بالاترین میانگین تعداد موارد تیفوس موشی سالانه را در میان گروه‌های قومی دارند. به طور خلاصه، اگرچه نادر، عفونت R. typhi می تواند به میوکاردیت پیشرفت کند و باید در بیماران بدون عوامل خطر که با علائم و نشانه های سندرم حاد کرونری مراجعه می شوند، در نظر گرفته شود.

Riya Madan, MD. Varsha Muthukumar, MD. Sarah Premji, MD. Michelle Schmidt, MD, MPH

The American Journal of Medicine. VOLUME 135, ISSUE 10, E397-E398, OCTOBER 01, 2022