Quentin Binet, M.D., Ivan Borbath, M.D., Ph.D
مردی ۷۵ ساله با سابقه ۶ ماهه درد اپی گاستر، اسهال آبکی و کاهش وزن به اورژانس مراجعه کرد. معاینه فیزیکی از نظر تندرنس اپی گاستر قابل توجه بود. ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی ازوفاژیت شدید (پانل A)، زخم سطحی آنترال و زخم اثنی عشر (پانل B) را نشان داد. pH معده زیر ۲ بود و سطح سرمی گاسترین ناشتا بالای ۱۰۰۰pg در میلی لیتر بود (محدوده مرجع، ۱۱۵-۱۳)، یافته هایی که تشخیص سندرم زولینگر-الیسون – یک سندرم ترشح بیش از حد اسید معده ناشی از گاسترینوم را تأیید کرد. درمان با یک مهارکننده پمپ پروتون آغاز شد و درد شکمی بیمار و دفعات اسهال کاهش یافت. سی تی با توموگرافی انتشار پوزیترون یک تومور منفرد را در امتداد قسمت چهارم دوازدهه شناسایی کرد. جراحی با هدف درمانی انجام شد که شامل برداشتن سگمنتال اثنی عشر و لنفادنکتومی بود (پانل C؛ فلش تومور را نشان می دهد). تجزیه و تحلیل هیستوپاتولوژیک یک تومور نورواندوکرین به خوبی تمایز یافته در یک غدد لنفاوی را نشان داد که برای گاسترین در رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی (پانل D) مثبت بود. سه ماه پس از جراحی، سطح سرمی گاسترین ناشتا ۴۴pg در میلی‌لیتر بود و یافته‌های ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی طبیعی بود. کاهش دوز بازدارنده پمپ پروتون آغاز شد و علائم بیمار پس از قطع مصرف مهارکننده پمپ پروتون عود نکرد.
N Engl J Med 2022; 387:1699. November 3, 2022
