انفارکتوس ساقه مغز با نورالژی سه قلو و فلج بل

Terunori Sano, MD, PhD. Masayuki Ohira, MD, PhD. Masashi Mizutani, MD

مردی ۸۴ ساله با سابقه ۳ روزه سرگیجه، تهوع و استفراغ به بیمارستان ما مراجعه کرد. بیماری های همراه او شامل دیابت نوع ۲، دیس لیپیدمی و فشار خون بالا، با سابقه انفارکتوس های متعدد مغزی بود. وی آسپرین، روزوواستاتین کلسیم، نیفدیپین و ساکساگلیپتین هیدروکلراید مصرف می کرد. درمعاینه عصبی آتاکسی اندام چپ، دیس آرتری و نیستاگموس افقی برانگیخته را نشان داد. ضعف عضلانی و اختلال در حرکت خارج چشمی مشهود نبود. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی مغز (MRI) یک انفارکتوس حاد (به اندازه ۱۰ میلی متر در ۱۰ میلی متر) را در  پدانکل میانی مخچه سمت چپ نشان داد. تجویز خوراکی کلوپیدوگرل سولفات (۵۰ میلی گرم در روز) به عنوان درمان ضد پلاکتی انجام شد. در روز هفتم پس از بستری، بیمار دچار درد حمله‌ای، شدید و کوبنده در قسمت جلویی سر و نواحی اطراف چشمی سمت چپ شد. درد به مدت ۱ تا ۲ دقیقه ادامه داشت، هر چند روز یکبار عود می کرد و خود به خود یا فقط با استامینوفن برطرف می شد. در روز نهم، بیمار دچار فلج کامل صورت در سمت چپ شد.در MRI بعدی مغز ،گسترش انفارکتوس اولیه پونز را نشان داد (شکل A و B). آرگاتروبان هیدرات داخل وریدی (۲۲۰ میلی گرم) طی ۷ روز تجویز شد. یک ماه پس از پذیرش، MRI دیگرگسترش ناحیه انفارکتوس را نشان نداد. درد سمت چپ کاهش یافته بود، و فلج صورت چپ به صورت باریک شدن خفیف (قسمت باز بین دو پلک) چشم چپ کاهش یافت. بیمار برای بازتوانی علائم باقیمانده به بیمارستان دیگری منتقل شد.

شکل: تصویربرداری تشدید مغناطیسی مغز با وزن انتشار محوری یک سیگنال با شدت بالا را نشان می‌دهد که نشان‌دهنده ضایعات انفارکتوس حاد (A، کادر مربعی) در ناحیه ورودی ریشه عصب تریژمینال چپ و (B، کادر مربع) در پون‌های جانبی چپ، همراه با ضایعات (A و B، فلش) در ساقه مخچه میانی چپ. (A، سر پیکان) عصب سه قلو; (B، نوک پیکان) عصب صورت.

فلج صورت از نوع محیطی (فلج بل) ممکن است به عنوان علامت سکته مغزی پونتین باشد و نورالژی تریژمینال با انفارکتوس ناحیه ورودی ریشه عصب تری ژمینال درقسمت پل ایجاد می شود. این بیمار با فلج کامل صورت محیطی و نورالژی سه قلو به دلیل انفارکتوس پونتین که از انفارکتوس ساقه میانی مخچه گسترش یافته بود، مراجعه کرد. در این مورد، نواحی دستگاه هرمی و هسته‌های عصبی کرانیال که حرکات خارج چشمی را کنترل می‌کنند، در امان ماندند، در حالی که علائم به عنوان بخشی از سندرم شریان مخچه تحتانی قدامی ظاهر شد. علائم بیمار احتمالاً از درگیری اعصاب محیطی به تنهایی، مانند اعصاب کرانیال تری ژمینال و صورت ظاهر می شود و این علائم به طور متوالی ایجاد می شوند. در نتیجه، انفارکتوس ساقه مغز همیشه باید از نظر بالینی در زمینه فلج صورت محیطی و نورالژی تری ژمینال مشکوک باشد.

The American Journal of Medicine. VOLUME 136, ISSUE 1, E9, JANUARY 01, 2023