Joshua Weinreb, M.D., Ph.D., Shitij Arora, M.D
یک آقای ۳۴ ساله که به دلیل کتواسیدوز دیابتی در بیمارستان بستری شده بود، دارای ویژگی های صورت زمخت بود. او هیچ سابقه پزشکی شناخته شده ای نداشت اما در طول ۱۰ سال گذشته به افزایش سایز کفش به میزان سه سایز کامل و تاری دید در ۳ سال گذشته اشاره کرد. در معاینه فیزیکی بینی پهن، باسینگ پیشانی، فک پایین برجسته و بدفرمی دندان های پیشین فوقانی (پانل A) وجود داشت، یافته هایی که در عکسی که ۱۵ سال قبل از آن گرفته شده است (پانل B) دیده نمی شود. آزمایش میدان بصری همیانوپسی گیجگاهی را نشان داد. در مطالعات آزمایشگاهی سطح هموگلوبین گلیکوزیله ۱۲.۳ درصد (محدوده مرجع، ۵ تا ۱۴)، سطح فاکتور رشد شبه انسولین ۱ (IGF-1) 478 نانوگرم در میلی لیتر (محدوده مرجع، ۵۳ تا ۳۳۱) و هورمون رشد با سطح بیش از ۶۵ نانوگرم در میلی لیتر (مقدار مرجع، ≤۷.۱) بود که تشخیص آکرومگالی داده شد. درتصویربرداری رزونانس مغناطیسی سر، ماکروآدنوم هیپوفیز را به ابعاد ۶.۰ در ۳.۴ سانتی متر در ۲.۸ سانتی متر (پانل C، ستاره) و ماکروگلوسیا بود. رزکسیون پارشیال تومور ترانس اسفنوئیدال انجام شد. آزمایش هیستوپاتولوژیک آدنوم سوماتوتروف (رنگ آمیزی پانل D، رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین) را نشان داد که برای هورمون رشد نیز رنگ آمیزی مثبت بود. بیمار با دستورالعمل دریافت اکتروتید ماهانه برای درمان تومور باقیمانده و با داروهای دیابت و فشار خون ترخیص شد. درطی ۱ ماه پیگیری، سطح IGF-1 بیمار کاهش یافته بود، اما توده به تدریج دوباره گسترش یافت، که منجر به رزکسیون دوم ۸ ماه پس از جراحی اولیه شد.
N Engl J Med 2023; 388:70. January 5, 2023
