مترجم: فرناز اخباری – ماما
آیا خطر ابتلا به سندرم محرومیت از مواد اوپیویید نوزادی (NOWS) پس از مواجهه درون رحمی با مواد اوپیویید تجویزی در انواعی از مواد اوپیویید که معمولاً تجویز می شوند متفاوت است؟
در این مطالعه کوهورت بر روی ۴۸۲۰۲ حاملگی در معرض مواد اوپیویید با نوزادان زنده متولد شده بود.
آگونیست‌های قوی در مقایسه با آگونیست‌های ضعیف، با خطر بیشتری برای سندرم محرومیت از مواداوپیویید نوزادی NOWS مرتبط بودند، و مواد اوپیویید با نیمه عمر طولانی در مقایسه با مواد اوپیویید نیمه عمر کوتاه با افزایش خطر مرتبط بودند. محصولات این ارتباط مستقل از معادل میلی گرم مرفین بود.
معنی :این مطالعه نشان می‌دهد که دانستن خطر متفاوت NOWS مربوط به مواد اوپیویید مرتبط با مواجهه درون رحمی ممکن است به تجویزکنندگان در انتخاب مواد اوپیویید برای مدیریت درد در مراحل پایانی بارداری کمک کند.
در آمریکا، مواد اوپیویید در طول بارداری به تقریباً ۲۰٪ از ذینفعان Medicaid و ۱۴٪ از ذینفعان بیمه تجاری توزیع می شود. با این حال، نشان داده شده است که مواد اوپیویید از جفت عبور می کنند و خطرات سلامتی را برای مادر و جنین افزایش می دهند.
یک نگرانی کلیدی سندرم محرومیت از مواد اپیویید نوزادان (NOWS) است، یک سندرم پیچیده و متغیراست که می تواند از تحریک پذیری و لرزش خفیف تا تشنج، تب و کاهش وزن زیاد متغیر باشد. نوزادان مبتلا به NOWS در معرض خطر بیشتری برای بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان و پذیرش در بخش مراقبت های ویژه، عوارض تولد و اختلال در پیوند هستند. همراه با افزایش مواجهه با مواد اوپیویید در بارداری، شیوع NOWS از ۱.۲ به ۸.۸ در هر ۱۰۰۰ تولد در بیمارستان از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ به طور چشمگیری در ایالات متحده افزایش یافته است، مطالعات قبلی نشان داده است که خطر به طور قابل توجهی در عوامل مختلف، مانند سوء استفاده از مواد اوپیویید متفاوت است. وابستگی به مواد اوپیویید، مصرف داروهای روانگردان غیر اوپیویید، و سیگار کشیدن، و قرار گرفتن همزمان با داروهای اوپیویید و داروهای روانگردان تجویزی با افزایش شدت وخطر ترک مواد اوپیویید در نوزادان مرتبط است. ۹۰ روز قبل از زایمان در معرض داروهای مخدر قرار گرفتن با ایجاد NOWS همراه بوده است. با این حال، مدت و شدت قرار گرفتن در معرض مواد اوپیویید در سراسر بارداری می تواند نقش داشته باشد.
علی‌رغم وجود تفاوت‌های فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک و تغییرات بالقوه در عوارض جانبی در بین مواد اوپیویید در افراد، بیشتر مطالعات مربوط که به ارتباط بین مواد اوپیوییدو پیامدهای نامطلوب پری ناتال می پردازد، اوپیوئیدها را به عنوان یک کلاس ارزیابی کردند. در این مطالعه، هدف ما مقایسه خطر NOWS در بین انواع متداول مواد اوپیوییداست (همانطور که با قدرت آگونیست، نیمه عمر و ماده فعال تعریف می‌شود). در زمانی که به‌عنوان مونوتراپی در طول ۳ ماه آخر بارداری تجویز می‌شوند مقایسه انجام شد.
اهمیت: اوپیوئیدهای تجویزی اغلب در دوران بارداری استفاده می‌شوند، حتی اگر با سندرم محرومیت از مواد اوپیویید نوزادان (NOWS) مرتبط باشند. بیشتر مطالعات مربوط به پیامدهای نامطلوب استفاده از مواد اوپیویید برای درد، تنها پیامد کل کلاس را با وجود ناهمگونی فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک در بین داروهای اوپیویید ارزیابی کرده اند.
در این مطالعه همگروهی داده های ادعاهای مادران و نوزادان دارای بیمه Medicaid را در ۴۶ ایالت و واشنگتن دی سی از ۱ ژانویه ۲۰۰۰ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴ را تجزیه و تحلیل کرد. شرکت کنندگان مادران دارای نوزادان زنده که در ۲ یا بیشتراز ۲ نسخه اوپیویید در ۹۰ روز قبل از زایمان نسخه برایشان تجویز کرده بودند واجد شرایط بودند. داده ها از فوریه ۲۰۲۰ تا مارس ۲۰۲۱ تجزیه و تحلیل شدند.
در معرض قرار گرفتن انواع مختلف داروهای اوپیویید با قدرت آگونیست (قوی در مقابل ضعیف) و نیمه عمر (متوسط در مقابل کوتاه و طولانی در مقابل کوتاه) ماده فعال اوپیوئیدی مقایسه شد.
پیامد اولیه NOWS بود که با استفاده از طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها، نسخه نهم، کد تشخیصی اصلاح بالینی در ۳۰ روز پس از زایمان شناسایی شد. خطرات نسبی (RRs) برای امتیاز تمایل به مواجهه، از جمله ویژگی های جمعیت شناختی، بیماری های همراه، سایر مصرف داروها، و ویژگی های درمان مواد اوپیویید (از جمله معادل میلی گرم مرفین)، با استفاده از طبقه بندی خوب تنظیم شدند.
نتایج: مطالعه گروهی شامل ۴۸۲۰۲ حاملگی در معرض مواد اوپیویید با نوزادان زنده بود. در مجموع ۱۰۶۹ نوزاد (۲.۲%) NOWS و ۵۵۹ (۱.۲%) NOWS شدید داشتند. قرار گرفتن در معرض مواد اوپیویید در دوران بارداری شامل ۱۶۲۰۲ حاملگی در معرض کدئین، ۴۵۴۰ مورد در معرض اکسی کدون، ۱۲۴۴ مورد با ترامادول، ۲۶۰ مورد با متادون (برای درد)، ۹۰ مورد در معرض هیدرومورفون و ۶۳ مورد در معرض مورفین در مقایسه با ۲۵۷۱۰ مورد در معرض هیدروکودون بودند. ویژگی های جمعیت شناختی در بین مواد اپیویید متفاوت بود، به طوری که ترامادول، اکسی کدون، متادون، هیدرومورفون و مورفین معمولاً در سنین بالاتر مادر (بیش از ۳۵ سال) تجویز می شوند. در مقایسه با هیدروکودون، کدئین دارای RR تنظیم شده کمتر NOWS (0.57؛ ۰.۴۶-۰.۷۰)، با RR تنظیم شده مشابه برای ترامادول (۱.۰۶؛ ۰.۷۳-۱.۵۶)، و RRs تنظیم شده ۲ تا ۳ برابر برای اکسی کدون (۱.۸۷; ۱.۶۶-۲.۱۱)، مورفین (۲.۸۴؛ ۱.۳۰-۶.۲۲)، متادون (۳.۰۲؛ ۲.۴۵-۳.۷۳) و هیدرومورفون (۲.۰۳؛ ۱.۰۹-۳.۷۸) بود.
آگونیست‌های قوی با خطر بالاتر NOWS نسبت به آگونیست‌های ضعیف (۱.۹۷؛ ۱.۷۸-۲.۱۷) و مواد اوپیویید با نیمه عمر طولانی با افزایش خطر در مقایسه با محصولات نیمه‌عمر کوتاه مرتبط بودند (۱.۳۳؛ ۱.۱۲-۱.۵۶). یافته ها در تجزیه و تحلیل حساسیت و زیرگروه ها تطابق داشت.
نتیجه‌گیری و ارتباط : نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که خطر ابتلا به NOWS و NOWS شدید در نوزادانی که در معرض آگونیست‌های قوی و نیمه‌عمر طولانی‌مدت مواداوپیوییدی تجویزی قرار گرفته‌اند وجود داشت. اطلاعات در مورد خطر ویژه NOWS برای مواد اپیویید ممکن است به تجویزکنندگان کمک کند تا مواد اپیویید را برای مدیریت درد در مراحل پایانی بارداری انتخاب کنند.
Daina B. Esposito, MPH, PhD; Krista F. Huybrechts, MS, PhD; Martha M. Werler, DSc
JAMA Netw Open. ۲۰۲۲;۵(۸):e2228588. August 24, 2022
