Robert W. Holloway, MD; Alberto A. Mendivil, MD; James E. Kendrick, MD
فعالیت بالینی ایمونوتراپی انکولیتیک olvimulogene nanivacirepvec و متعاقب آن شیمی درمانی مضاعف پلاتین با یا بدون بواسیزوماب در زنان مبتلا به سرطان تخمدان مقاوم به پلاتین یا سرسخت دربرابر پلاتین (PRROC) چیست؟
در این فاز ۲ کارآزمایی بالینی غیرتصادفی بر روی ۲۷ بیمار مبتلا به PRROC و میانه ۴ خط قبلی درمان، ۱۳ مورد از ۲۴ مورد (۵۴٪) قابل ارزیابی با معیارهای ارزیابی پاسخ در تومورهای جامد نسخه ۱.۱، پاسخ عینی، با بقای متوسط بدون پیشرفت، ۱۱.۰ ماه و پروفایل ایمنی قابل مدیریت را تجربه کردند..
معنی این نتایج فرضیه‌ساز از نتایج مورد انتظار تاریخی از درمان‌های استاندارد یا چالش مجدد پلاتین فراتر می‌رود، که ارزیابی بالینی بیشتر را در یک کارآزمایی بالینی فاز ۳ تأییدی بزرگ‌تر تضمین می‌کند.
اهمیت بیماران مبتلا به سرطان تخمدان مقاوم به پلاتین یا سرسخت دربرابر پلاتین (PRROC) گزینه های درمانی محدودی دارند که نشان دهنده یک نیاز پزشکی برآورده نشده قابل توجه است.
هدف ارزیابی فعالیت ضد توموری و ایمنی ویروس درمانی داخل صفاقی (IP) olvimulogene nanivacirepvec (Olvi-Vec) و شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین با یا بدون بواسیزوماب در بیماران مبتلا به PRROC.
طراحی، محیط و شرکت‌کنندگان این کارآزمایی بالینی VIRO-15 فاز ۲ چند سایتی غیرتصادفی‌سازی شده با برچسب باز، بیماران مبتلا به PRROC را با پیشرفت بیماری به دنبال آخرین خط درمانی قبلی‌شان از سپتامبر ۲۰۱۶ تا سپتامبر ۲۰۱۹ را در برداشت. قطع داده‌ها در ۳۱ مارس ۲۰۲۲ بود و داده ها بین آوریل ۲۰۲۲ و سپتامبر ۲۰۲۲ تجزیه و تحلیل شدند.
مداخلات Olvi-Vec از طریق یک کاتتر دیالیز IP موقت به صورت ۲ دوز متوالی روزانه (۳×۱۰۹ pfu/d) و سپس شیمی درمانی دوبل پلاتین با یا بدون بواسیزوماب تجویز شد.
پیامدها و معیارهای اصلی پیامدهای اولیه، نرخ پاسخ عینی (ORR) از طریق معیارهای ارزیابی پاسخ در تومورهای جامد، نسخه ۱.۱ (RECIST 1.1) و سنجش آنتی ژن سرطانی ۱۲۵ (CA-125) و بقای بدون پیشرفت (PFS) بود. پیامدهای ثانویه شامل مدت زمان پاسخ (DOR)، نرخ کنترل بیماری (DCR)، ایمنی و بقای کلی (OS) بود.
نتایج بیست و هفت بیمار به شدت تحت درمان با سرطان تخمدان مقاوم به پلاتین (n = ۱۴) یا سرسخت دربرابر پلاتین (n = ۱۳) وارد مطالعه شدند. میانگین سنی (محدوده) ۶۲ (۳۵-۷۸) سال بود. میانه (محدوده) خطوط قبلی درمان ۴ (۲-۹) بود. همه بیماران هم تزریق Olvi-Vec و هم شیمی درمانی را تکمیل کردند. میانگین مدت پیگیری ۴۷.۰ ماه (۳۵.۹ ماه تا NA) بود. به طور کلی، ORR توسط ۵۴٪ RECIST 1.1 (۳۳٪ -۷۴٪) با DOR ۷.۶ ماه (۳.۷-۹.۶ ماه) بود. DCR 88٪ (۲۱/۲۴) بود. ORR توسط CA-125 ۸۵% (۶۵%-۹۶%) بود. میانگین PFS توسط RECIST 1.1 ۱۱.۰ ماه (۶.۷-۱۳.۰ ماه) و نرخ PFS 6 ماهه ۷۷٪ بود. میانگین PFS در گروه مقاوم به پلاتین ۱۰ ماه (۶.۴ ماه NA) و در گروه سرسخت دربرابر پلاتین ۱۱.۴ ماه (۱۳.۲-۴.۳ ماه) بود.
میانگین OS در همه بیماران ۱۵.۷ ماه (۱۲.۳-۲۳.۸ ماه)، با میانگین OSا ۱۸.۵ ماه (۱۱.۳-۲۳.۸ ماه) در گروه مقاوم به پلاتین و ۱۴.۷ ماه (۱۰.۸-۳۳.۶ ماه) در گروه سرسخت دربرابر پلاتین بود. شایع ترین عوارض جانبی مرتبط با درمان (TRAEs) (هر درجه، درجه ۳) تب (به ترتیب ۶۳.۰٪، ۳.۷٪) و درد شکم (به ترتیب ۵۱.۹٪، ۷.۴٪) بود. هیچ TRAE درجه ۴، و هیچ قطع یا مرگ مرتبط با درمان وجود نداشت.
نتیجه‌گیری و ارتباط در این فاز ۲ کارآزمایی بالینی غیرتصادفی‌سازی‌شده، Olvi-Vec به دنبال شیمی‌درمانی مبتنی بر پلاتین با یا بدون بواسیزوماب به‌عنوان ایمونوشیمی‌درمانی، ORR و PFS امیدوارکننده‌ای را با پروفایل ایمنی قابل کنترل در بیماران مبتلا به PRROC نشان داد. این نتایج مولد فرضیه نیاز به ارزیابی بیشتر در کارآزمایی مرحله ۳ تاییدی دارد.
JAMA Oncol. May 25, 2023. doi:10.1001/jamaoncol.2023.1007
