Sainath Raman, PhD; Kristen S. Gibbons, PhD; Adrian Mattke, MD
آیا محلول های بافری که به عنوان مایع درمانی داخل وریدی تجویز می شود، افزایش کلرید پلاسما را در کودکان بدحال در مقایسه با سالین محدود می کند؟
در این کارآزمایی بالینی تصادفی که شامل ۵۱۶ کودک بدحال بود، ۲۵.۲٪، ۲۳.۹٪ و ۴۰٪ از بیمارانی که به محلول بافر گلوکونات/استات، محلول بافر لاکتات و کلرید سدیم اختصاص داده شده بودند، به ترتیب ۰.۹٪ افزایش کلرید پلاسما به میزان mEq/L5 یا بیشتر از میزان پایه یافتند.
معنی: درمان با محلول‌های متعادل (محلول بافر گلوکونات/استات یا محلول بافر لاکتات) در مقایسه با سالین با افزایش قابل‌توجه کمتر کلرید پلاسما در ۴۸ ساعت اول درمان مایعات داخل وریدی در کودکان بدحال همراه بود.
اهمیت: اکثر کودکان بستری در بخش مراقبت های ویژه کودکان (PICUs) مایعات داخل وریدی دریافت می کنند. اخیرا یک بررسی سیستماتیک میزان مرگ و میر کمتری را در بزرگسالان بدحال که با محلول های متعادل درمان شده اند در مقایسه با کلرید سدیم ۰.۹٪ (سالین) نشان داد. فقدان اطلاعات دستورالعمل بالینی در مورد انتخاب مایع بهینه در کودکان بدحال وجود دارد.
هدف: تعیین اینکه آیا محلول های متعادل افزایش کلرید پلاسما را در مقایسه با سالین ۰.۹ درصد در کودکان بدحال کاهش می دهد.
طراحی، تنظیم و شرکت کنندگان: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده با برچسب باز تک مرکزی، ۳ بازویی در یک PICU، ۳۶ تختخوابی انجام شد. کودکان کمتر از ۱۶ سال که در PICU بستری شده بودند و توسط پزشک معالج نیاز به مایع درمانی داخل وریدی دارند، واجد شرایط بودند. کودکان از نوامبر ۲۰۱۹ تا آوریل ۲۰۲۱ غربالگری شدند.
مداخلات: کودکان ثبت نام شده به نسبت ۱:۱:۱ به محلول بافر گلوکونات/استات، محلول بافر لاکتات یا سالین به عنوان مایعات داخل وریدی اختصاص داده شدند.
پیامدها و معیارهای اصلی: پیامد اولیه افزایش کلرید سرم به میزان ۵ میلی اکی والان در لیتر یا بیشتر در عرض ۴۸ ساعت پس از تصادفی سازی بود. آسیب کلیوی حاد با شروع جدید، مدت اقامت در بیمارستان و مراقبت های ویژه، و بقای بدون مراقبت های ویژه پیامدهای ثانویه بودند.
نتایج: در مجموع ۵۱۶ بیمار با میانگین سنی ۳.۸ (۱.۰-۱۰.۴) سال (IQR) با ۱۷۸، ۱۷۱، و ۱۶۷ به ترتیب به محلول بافر گلوکونات/استات، محلول بافر لاکتات و سالین تقسیم شدند. سطح کلرید سرم در ۳۷ بیمار (۲۵.۲%)، ۳۴ بیمار (۲۳.۹%) و ۵۸ بیمار (۴۰.۰%) در گروه محلول بافر گلوکونات/استات، محلول بافر لاکتات و گروه های سالین، ۵mEq/L یا بیشتر افزایش یافت. شانس افزایش کلرید پلاسما ۵mEq/L یا بیشتر با استفاده از محلول بافر گلوکونات/استات در مقایسه با سالین (۰.۵۰، ۰.۳۱-۰.۸۳) و با استفاده از محلول بافر لاکتات در مقایسه با سالین به نصف کاهش یافت (۰.۴۷، ۰.۲۸-۰.۷۹). آسیب حاد کلیه با شروع جدید به ترتیب در ۱۰ بیمار (۶.۱٪)، ۶ بیمار (۳.۷٪) و ۵ بیمار (۳.۲٪) در گروه های محلول بافر گلوکونات/استات، محلول بافر لاکتات و سالین مشاهده شد.
نتیجه‌گیری و ارتباط: محلول‌های متعادل (محلول بافر گلوکونات/استات و محلول بافر لاکتات) که به‌عنوان مایع درمانی داخل وریدی تجویز می‌شوند، بروز افزایش کلرید پلاسما را در مقایسه با سالین در کودکان در PICU کاهش می‌دهند.
JAMA Pediatr. December 19, 2022. doi:10.1001/jamapediatrics.2022.4912
