فاطمه عطارزاده – ارشد بیوشیمی
مقدمه: بیماری کرون، بیماری التهابی است که پاسخ سیستم ایمنی در برابر میکروارگانیسم‌های روده باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی غیرطبیعی می‌شود. در نتیجه اصلاح فلور باکتریایی دستگاه گوارش و اثرات ایمنی ناشی از آنها، می تواند برای اصلاح وضعیت بیماری استفاده شود. در بیماری کرون، پاسخ التهابی با واسطه Th1 با افزایش IL-18 و INFc مشخص می‌شود که با نفوذ سلول‌های تک هسته‌ای در لامینا پروپریا ایجاد می‌شود. بروز کرون بشدت در حال افزایش و تقریباً ۵-۱۰ در ۱۰۰۰۰۰ نفر در روز است. بیماری کرون تقریباً غیر قابل درمان است و درمان های مرسوم جهت جلوگیری از پیش روندگی شامل استفاده از رژیم های غذایی مناسب، داروهای ضد التهابی، استروئیدها و جراحی می باشد. درمان های جدیدتر شامل استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال (MAB) علیه TNF-a (TNF آلفا) در القای بهبودی کرون موثر هستند. با این حال، این درمانها گران قیمت هستند و به صورت سیستمی تجویز می شوند. استفاده از درمان های جایگزین و بدون خطر برای درمان بیماری های التهابی روده به ویژه استفاده از پروبیوتیک ها، پری بیوتیک ها و سین بیوتیک ها اخیراً مورد استقبال خوبی قرار گرفته است.
هدف: بررسی اثرات مصرف پروبیوتیک بر فرآیندهای بیماری در بیماران مبتلا به بیماری کرون.
مواد و روش ها: کارآزمایی تصادفی، دوسوکور کنترل شده با دارونما انجام شد. ۳۵ بیمار مبتلا به بیماری کرون فعال، با استفاده از مکمل حاوی سویه پروبیوتیکی بیفیدوباکتریوم لانگوم تحت درمان قرار گرفتند. وضعیت بالینی امتیازدهی شد و بیوپسی رکتوم در ابتدا و در فواصل ۳ و ۶ ماهه جمع آوری شد. سطح رونویسی نشانگرهای ایمنی و تعداد کپی ژن ۱۶S rRNA باکتری مخاطی با استفاده از real-time PCR اندازه‌گیری شد.
نتایج: بهبود قابل توجهی در نتایج بالینی با مصرف پروبیوتیک رخ داد. کاهش در هر دو شاخص فعالیت بیماری کرون (P=0.020) و نمرات بافت شناسی (P=0.018) مشاهده شد. پروبیوتیک تأثیر کمی بر IL-18، INF-c و IL-1b مخاطی داشت. با این حال، کاهش قابل توجهی در بیان TNF-a (TNF آلفا) در بیماران گروه پروبیوتیک در ۳ ماه (P=0.041)، رخ داده است. افزایش تکثیر بیفیدوباکترهای مخاطی در بیماران مصرف کننده پروبیوتیک مشاهده شد.
