سال 17, شماره 120, ماهنامه عرصه پزشکی

میوزیت نکروزان

Margarida Araújo, M.D., Inês Manuel Gonçalves, M.D

مرد ۳۷ ساله ای با سابقه ۱ هفته ای درد و تورم در قسمت فوقانی بازوی چپ که پس از ضربه شدید به بازو در حین تمرین فوتبال شروع شده بود به اورژانس مراجعه کرد. او سابقه اختلال مصرف مواد افیونی داشت که با بوپرنورفین درمان شده بود. او در طول ۲ سال گذشته هیچ مصرف داروی داخل وریدی را گزارش نکرد. ضربان قلب ۱۲۰ ضربه در دقیقه، فشار خون ۹۶/۵۴ میلی متر جیوه و دمای بدن ۳۷.۹ درجه سانتی گراد بود. معاینه بازوی چپ از نظر تورم، حساسیت به لمس و کرپیتوس قابل توجه بود. پوست روی آن قرمز و در لمس، گرم بود. رادیوگرافی از بازو نواحی رادیولوسنت با سطوح هوا-مایع در بافت عمیق را نشان داد. سی تی اسکن بعدی بازو، حفره‌هایی از گاز را در ماهیچه‌های محفظه اکستانسور نشان داد. به دلیل نگرانی در مورد میوزیت نکروزان، دبریدمان جراحی اورژانسی انجام شد و تشخیص میوزیت نکروزان تایید شد. در بیماران مبتلا به میوزیت نکروزان، رادیوگرافی ساده ممکن است برخلاف یافته های رادیوگرافی در این مورد، فقط ادم بافت نرم را نشان دهد. پزشکان باید در بیمارانی که درد عضلانی کانونی و به تدریج پیشرونده و علائم سیستمیک دارند، نسبت به این وضعیت تهدید کننده زندگی، شک بالایی داشته باشند. دبریدمان دوم ۴۸ ساعت پس از جراحی اولیه انجام شد. پس از ۳ هفته درمان ضد میکروبی وسیع الطیف برای درمان عفونت چند میکروبی، وضعیت بیمار بهبود یافت و او عملکرد بازوی خود را بازیافت.

N Engl J Med 2022; 387:1597. October 27, 2022