پره دیابت و خطر شکستگی در میان زنان میانسال در مطالعه سلامت زنان

مترجم: فرناز اخباری – ماما

در این مطالعه کوهورت بر روی ۱۶۹۰ زن میانسال بدون دیابت از گروه مطالعه سلامت زنان در سراسر کشور، نسبت به عدم ابتلا به پره دیابت در هیچ کدام از ویزیتها قبل از گذار از یائسگی (MT)، داشتن پره دیابت در هر ویزیت قبل از MT از نظر آماری مرتبط بود.

خطر قابل توجه %۱۲۰ بیشتر برای شکستگی در طول MT و بعد از یائسگی بود. این ارتباط مستقل از تراکم مواد معدنی استخوان در شروع MT بود.

معنی: این مطالعه نشان می دهد که برای زنان میانسال، پره دیابت ممکن است یک عامل خطر برای شکستگی های آینده باشد.

“بیماری استخوان دیابتی” و شکستگی ها به طور فزاینده ای به عنوان عوارض اندام انتهایی دیابت شناخته می شوند. در حال حاضر، مشخص نیست که آیا پره دیابت نیز یک عامل خطر برای شکستگی است یا خیر. چنین ارتباطی قابل قبول است؛ داده های منتشر شده اخیر نشان می دهد که پره دیابت با کاهش تراکم استخوان و بدتر شدن ریزساختار استخوان ترابکولار همراه است. علاوه بر این، در سطوح مشاهده شده در افراد بدون دیابت نوع ۲، مقاومت بیشتر به انسولین با تراکم معدنی استخوان کمتر (BMD)، نمره استخوان ترابکولار کمتر، شاخص های کمتر قدرت لگن، و از دست دادن سریع تر استخوان، که همه عوامل خطر برای شکستگی هستند، مرتبط است.

توضیح اینکه آیا پره دیابت خطر شکستگی را افزایش می دهد یا خیر، گامی مهم در درک ارتباط بالینی آن است. اگرچه پره دیابت یک عامل خطر برای ابتلا به دیابت است، پزشکان در مورد چگونگی درمان تهاجمی آن اختلاف نظر دارند. همه افراد مبتلا به پره دیابت به دیابت نوع ۲ مبتلا نمی شوند و خود پیش دیابت به طور قطعی با عوارض اندام انتهایی همراه نبوده است. با توجه به سلامت استخوان، اینکه آیا پره دیابت با شکستگی در بیماری که قبلا شکستگی ندااشته یا اینکه پره دیابت باعث ابتلا به دیابت نوع ۲ در آینده شود ناشناخته است.

اولین هدف این مطالعه بررسی این موضوع بود که آیا پره دیابت در میان زنان میانسال با شکستگی در آینده در غیاب دیابت نوع ۲ مرتبط است یا خیر. در این مطالعه ما روی میانسالی متمرکز شدیم، زمانی که زنان در مرحله گذار یائسگی (MT) قرار می‌گیرند و خطر شکستگی تسریع می‌شود. از آنجایی که پره دیابت ممکن است بر BMD تأثیر بگذارد، هدف دوم ما ارزیابی وجودارتباط بالقوه پره دیابت با شکستگی مستقل از BMD بود.

هدف: ارزیابی اینکه آیا پره دیابت قبل از گذار یائسگی (MT) با شکستگی حادثه در طول و بعد از MT همراه است.

این مطالعه کوهورت از داده های جمع آوری شده بین ۶ ژانویه ۱۹۹۶ و ۲۸ فوریه ۲۰۱۸ در مطالعه همگروهی سلامت زنان در یک مطالعه چند مرکزی و طولی در حال انجام، مستقر در ایالات متحده در مورد MT استفاده کرد. بیماران سرپایی این مطالعه شامل ۱۶۹۰ زن میانسالی در پیش از یائسگی یا اوایل پری یائسگی در ابتدای مطالعه بودند (که بعد از آن زمان یائسه شدند) انجام شد که قبل از MT مبتلا به دیابت نوع ۲ نبودند و یا از داروهای مفید برای استخوان استفاده نکردند. شروع MT به عنوان اولین ویزیت در اواخر پری یائسگی (یا اولین ویزیت پس از یائسگی در صورتی که شرکت کنندگان مستقیماً از قبل از یائسگی یا قبل از یائسگی زودرس به یائسگی برسند) تعریف شد. میانگین (SD) فالوآپ ۱۲ (۶) سال بود. تجزیه و تحلیل آماری از ژانویه تا می ۲۰۲۲ انجام شد.

تعداد ویزیتهایی که زنان پره دیابت قبل از MT داشته اند (گلوکز ناشتا، ۱۰۰-۱۲۵ میلی گرم در دسی لیتر [برای تبدیل به میلی مول در لیتر، در ۰.۰۵۵۵ ضرب می شود])، با مقادیر متغیر از ۰ (پره دیابت بدون مراجعه) تا ۱ (پره دیابت در تمام بازدیدها) می باشد.

زمان اولین شکستگی پس از شروع MT، با کنترل اولین تشخیص دیابت نوع ۲، شروع داروهای مفید برای استخوان، یا آخرین پیگیری. از رگرسیون خطرات متناسب کاکس برای بررسی ارتباط (قبل و بعد از تنظیم تراکم استخوان) پره دیابت قبل از MT با شکستگی در طول MT و بعد از یائسگی استفاده شد.

نتایج: این تجزیه و تحلیل شامل ۱۶۹۰ زن (میانگین سن، ۴۹.۷ سال؛ ۴۳۷ سیاه پوست ۲۵.۹٪، ۱۹۷ چینی ۱۱.۷٪، ۲۱۵ ژاپنی ۱۲.۷٪، و ۸۴۱ سفیدپوست ۴۹.۸٪؛ میانگین شاخص توده بدنی [BMI] در شروع MT، ۲۷.۶ (۶.۶)) بود. در مجموع ۲۲۵ زن (۱۳.۳٪) در ۱ یا بیشتر از یکبار ویزیتهای مطالعه قبل از MT، پزه دیابت داشتند و ۱۴۶۵ زن (۸۶.۷٪) قبل از MT، پره دیابت نداشتند. از ۲۲۵ زن مبتلا به پره دیابت، ۲۵ نفر (۱۱.۱٪) دچار شکستگی شدند، در حالی که ۱۱۱ خانم از ۱۴۶۵ خانم بدون پره دیابت (۷.۶٪) دچار شکستگی شدند. پس از تنظیم برای سن، BMI، و استفاده از سیگار در شروع MT ،شکستگی قبل از MT، استفاده از داروهای مضر استخوان؛ نژاد و قومیت؛ و محل مطالعه، پره دیابت قبل از MT با شکستگی های بعدی بیشتر همراه بود (نسبت خطر برای شکستگی با پیش دیابت در همه ویزیت های قبل از MT، ۲.۲۰۱.۱۱-۴.۳۷ ;). این ارتباط اساساً پس از کنترل BMD در شروع MT بدون تغییر بود.

نتیجه‌گیری و ارتباط: این مطالعه کوهورت روی زنان میانسال نشان می‌دهد که پره دیابت با خطر شکستگی مرتبط است. تحقیقات آینده باید تعیین کند که آیا درمان پره دیابت خطر شکستگی را کاهش می دهد یا خیر.

Albert Shieh, MD; Gail A. Greendale, MD; Jane A. Cauley, DrPH

JAMA Netw. 2023;6(5):e2314835. May 23, 2023