Anjanaa Vijayanarayanan, M.D., Madhu P. Menon, M.D., Ph.D
یک مرد ۶۴ ساله مبتلا به بیماری کنترل شده ارتریت روماتوئید با سابقه چند ماهه خستگی و سابقه یک روزه درد شکم که با تنفس عمیق بدتر می شد به بخش اورژانس مراجعه کرد. ضربان قلب در زمان مراجعه ۱۰۵ ضربه/ دقیقه و فشار خون او ۹۵/ ۱۳۸ میلی متر جیوه بود. معاینه فیزیکی حساسیت خفیف شکم در ربع تحتانی و فوقانی راست را نشان داد. سیتی اسکن شکم نیز هیچ یافته داخل شکمی را نشان نداد اما پریکاردیال افیوژن بزرگی را مشخص کرد که در اکوکاردیوگرام ترنس توراسیک بعدی تایید شد. پریکاردیوسنتز انجام شد و ۹۶۰ میلی لیتر مایع زرد کدر خارج گردید. مطالعه نمونه مایع پریکارد سطح لاکتات دهیدروژناز را معادل ۱۰۵۶ IU در هر لیتر نشان داد (محدوده مرجع ۱۰۰ تا ۲۵۰ است) و تعداد گلبول سفید ۲۹۹۲ در هر میلی متر مکعب بود (ارزش مرجع <500). نمونه میکروسکوپی مایع کریستال های کلسترول (شکل A) و هیستوسیت های کف آلود را نشان داد (شکل B). تشخیص پریکاردیت کلسترول گذاشته شد. پریکاردیت کلسترول به وسیله پریکاردیال افیوژن مزمن با سطوح بالای کلسترول مشخص می شود که ممکن است در مایع کریستالیزه شود و با ارتریت روماتوئید همراه بوده است. درمان با کلشی سین آغاز شد و افیوژن طی بستری بیمار در بیمارستان عود نکرد. اکوکاردیوگرام سه ماه بعد از ترخیص هیچ گونه تجمع مایع را نشان نداد.
N Engl J Med 2022; 387:1021. September 15, 2022
