Jeanne Tie, M.D., Joshua D. Cohen, M.Phil., Kamel Lahouel, Ph.D
نقش شیمی درمانی کمکی در مرحله دوم سرطان روده بزرگ همچنان مورد بحث است. وجود DNA تومور در گردش (ctDA) پس از جراحی، بقای بسیار ضعیف بدون عود را پیش‌بینی می‌کند، در حالی که فقدان آن خطر عود کمتری را دارد. مزایای شیمی درمانی کمکی برای بیماران ctDNA مثبت به خوبی شناخته نشده است.
مواد و روش ها: کارآزمایی انجاام شده جهت ارزیابی رویکرد هدایت‌شده توسط ctDNA و کاهش استفاده از شیمی‌درمانی کمکی بدون افت خطر عود می باشد. بیماران مبتلا به سرطان کولون مرحله دوم به طور تصادفی در نسبت ۱ به ۲ قرار گرفتند تا تصمیمات درمانی بر اساس نتایج ctDNA یا ویژگی های بالینی پاتولوژیک استاندارد اتخاذ شود. برای درمان هدایت شده توسط ctDNA، نتیجه ctDNA مثبت در ۴ یا ۷ هفته پس از جراحی باعث شیمی درمانی مبتنی بر اگزالیپلاتین یا فلوروپیریمیدین شد. بیمارانی که دارای ctDNA منفی بودند، درمان نشدند. نقطه پایانی اثربخشی اولیه، بقای بدون عود در ۲ سال بود. نقطه نهایی ثانویه کلیدی استفاده از شیمی درمانی کمکی بود.
یافته ها: از ۴۵۵ بیمار که بصورت تصادفی گروه بندی شدند، ۳۰۲ نفر به درمان هدایت شده توسط ctDNA و ۱۵۳ بیمار به درمان استاندارد اختصاص داده شدند. میانگین فالوآپ ۳۷ ماه بود. درصد کمتری از بیماران در گروه تحت هدایت ctDNA نسبت به گروه درمان استاندارد، شیمی درمانی کمکی دریافت کردند (۱۵% در مقابل ۲۸%؛ خطر نسبی، ۱.۸۲؛ ۱.۲۵ تا ۲.۶۵). در ارزیابی های بیشتر، بقای ۲ ساله بدون عود، درمان هدایت شده توسط ctDNA نسبت به درمان استاندارد (۹۳.۵٪ و ۹۲.۴٪) پایین تر نبود. بقای سه ساله بدون عود در بین بیماران ctDNA مثبتی که شیمی درمانی کمکی دریافت کردند ۸۶.۴ درصد و در بیماران ctDNA منفی که شیمی درمانی کمکی دریافت نکردند، ۹۲.۵ درصد بود.
نتیجه گیری: یک رویکرد درمانی هدایت‌شده توسط ctDNA برای درمان سرطان روده بزرگ مرحله دوم، استفاده از شیمی‌درمانی کمکی را بدون کم شدن بقای بدون عود کاهش داد.
N Engl J Med 2022; 386:2261-2272. June 16, 2022
