Jiyu Zhao, M.D., Xianen Gu, M.Med
مردی ۷۰ ساله با سابقه ۳ ماهه تشدید علائم در دستگاه ادراری تحتانی و هماچوری جدید به کلینیک اورولوژی ارجاع شد. او سابقه عفونت های مکرر دستگاه ادراری و هیپرپلازی خوش خیم پروستات داشت که قبلاً داروها را رد کرده بود. با این حال، ۳ ماه قبل، او تامسولوسین و فیناستراید را برای درمان دیزوری پیشرونده، شب ادراری، تکرر و فوریت ادراری شروع کرده بود. در معاینه فیزیکی، حساسیت به لمس در ناحیه سوپراپوبیک و بزرگی پروستات وجود داشت. آزمایش ادرار پیوری، هماچوری و باکتریوری را نشان داد. کشت ادرار اشرشیاکلی تولیدکننده بتالاکتاماز با طیف وسیع را رشد داد که با ارتاپنم درمان شد. سونوگرافی کلیه ها و مثانه یک دیورتیکول کوچک در دیواره خلفی مثانه و فوکوس اکوژنیک بزرگ را نشان داد که نشان دهنده وجود سنگ مثانه احتمالی است. رادیوگرافی شکم بعدی سنگی بزرگ، با شکل نامنظم و رادیواوپک در لگنچه (پانل A) را نشان داد. انوکلیاسیون پروستات از طریق مجرای ادرار انجام شد و سنگ جکستون به اندازه ۵ سانتی متر در بزرگترین بعد (پانل B) از مثانه خارج شد. سنگ های جکستون – که نام آن از جک اسباب بازی گرفته شده است – معمولاً به دلیل استاز ادرار در مثانه تشکیل می شوند و از اگزالات کلسیم دی هیدرات تشکیل شده اند. در پیگیری ۱ ماهه، علائم بیمار کاهش یافته بود.
N Engl J Med 2022; 387:1123. September 22, 2022
