پاسداشت خاطرات
دهمین سال درگذشت زنده یاد “منوچهر صیادی“
همین بس که مردم داری و معرفت، نیکی و شاد بودن را ارمغان داشت،
برایمان کافیست تا بگوییم؛ یادش گرامی و روحش شاد.
تکرار مکررات است اگر بخواهیم سخنی بیشتر در این مورد بگوییم.
چند ماه پیش اتفاقی این صفحه از نشریه ی انجمن پزشکان ایران را در فضای مجازی دیدم و پرس و جو کردم تا ببینم آرشیو بهتری از آن را میتوان یافت، که متاسفانه علی رغم تلاش زیاد نتوانستم.
نشریه انجمن پزشکان ایران از ابتدا با صاحب امتیازی انجمن پزشکان ایران و زنده یاد “دکتر قدرت اله موثقی” با مدیریت اجرایی روانشاد “منوچهر صیادی” به چاپ رسیده و در اختیار پزشکان و کادر درمانی قرار میگرفت. همانگونه که در تاریخ نشریه فوق ذکر شده سال هفتم و در سال ۱۳۵۳ چاپ شده است. آن طور که مشخص است زمان آغاز فعالیت این نشریه سال ۱۳۴۶ بوده است.
البته قبل از این مجله در نشریه پزشکی قانونی فعالیت داشتند و قبل از ان در رادیو به کار تهیه خبر و گزارش مشغول بودند.
می دانیم دست روزگار است و ما می آییم و می رویم، فقط این بس که کاری کنیم حتی پس از مرگمان جز نامی نیک و خاطرات خوش چیزی از خود باقی نگذاریم.
همانگونه که ایشان اعتقاد داشتند که در زمان حیات باید اعمال و کردارمان نیک بوده و دستی گشاده داشت تا بتوان با همیاری و همگامی و با همتی مضاعف بر مشکلات پیروز شد. صبر و تحمل و کوشش در این راه نوید بخش روزهای خوب برای همگان میباشد.
پیروز و موفق باشید.
