سال 17, شماره 118, ماهنامه عرصه پزشکی

آبسه های رتروفارنژیال

مترجم: پروین امامی – پرستار

یک خانم ۲۶ ساله با سابقه تونسیلیت (التهاب لوزه) مزمن با سابقه دو هفته ای گلو درد پیشرونده و سابقه ۷ روزه درد هنگام بلعیدن، تنگی نفس، و تب به بخش اورژانس مراجعه کرد. او هیچ گونه تماس جنسی یا ضربه به گلو را گزارش نداد. ورم بارز اوروفارنکس خلفی در معاینه فیزیکی مشهود بود. تعداد گلبول های سفید در آزمایشات معادل ۱۹.۴۵۰ سلول در هر میلی متر مکعب بود (طیف مرجع ۴۰۰۰ تا ۱۰.۰۰۰). سیتی اسکن گردن تجمع مایع در قسمت خلفی فارنکس را نشان داد که اندازه آن ۶.۲ در ۳.۴ سانتی متر بود و با حباب های هوا و تشدید لبه با ماده حاجب همراه بود (شکل A) که این یافته ها با ابسه رتروفارنژیال موافق می باشد. اندازه تجمع مایع معادل ۱۰ سانتی متر در محور ساژیتال بود (شکل B)، اما هیچ گونه درگیری مدیاستین و ترمبوز ورید ژوگولار داخلی وجود نداشت. عمل جراحی فوری جهت تخلیه آبسه انجام شد و درمان با داروهای ضدمیکروبی وسیع الطیف داخل وریدی آغاز شد. کشت های مایع نیز رشد فوسوباکتریوم نکروفروم را نشان دادند. آبسه های رتروفارنژیال به دلیل خطرات سپسیس شدید، انسداد راه هوایی، و سرایت به مدیاستین می توانند تهدید کننده زندگی باشند. چنانچه از نظر بالینی به ابسه رتروفارنژیال شک داشتید باید تصویربرداری مقطع عرضی را برای بیمار انجام دهید. علائم بیمار تا ۷ روز بعد از عمل برطرف شدند و او با داروهای ضدمیکروبی خوراکی ترخیص گردید.

Davide Giordano, M.D., Carmine Pernice, M.D

N Engl J Med 2022; 387:260. July 21, 2022

نوشته های مشابه