مترجم: فرناز اخباری – ماما
آدنوویروسهای انسانی ویروسهای DNA دو رشتهای هستند که باعث ایجاد طیفی از بیماریها از جمله علائم تنفسی فوقانی، تب، ذاتالریه، گاستروانتریت و ورم ملتحمه میشوند. در مجموع ۵۱ سروتیپ از آدنوویروس های انسانی شناسایی شده است و بیش از ۸۵ ژنوتیپ (یا “نوع”) توصیف شده است. انواع مختلف آدنوویروس انسانی دارای تروپیسم بافتی متفاوتی هستند، به این معنی که یک نوع خاص ممکن است با هدف قرار دادن اندامها یا سیستمهای اندام خاصی باعث بیماری کانونی بیشتری می شود. در بیماران دارای سیستم ایمنی کافی که دارای عفونت آدنوویروس انسانی هستند، به طور معمول دچار درگیری محدود کبد و هپاتیت حاد تحت بالینی می باشند، اگر چه گاهی اوقات هپاتیت شدید یا نارسایی حاد کبدی در بیماران دچار نقص ایمنی دیده می شود. گزارش های منتشر شده از هپاتیت شدید یا نارسایی حاد کبدی مرتبط با آدنوویروس انسانی در کودکان دارای سیستم ایمنی همچنان بطور محدود باقی مانده است.
پزشکان بیمارستان کودکان آلاباما به پنج بیمار مبتلا به هپاتیت حاد اشاره کردند که در اکتبر ۲۰۲۱ بستری شده بودند و مشخص شد که ویروس آدنوویروس انسانی دارند. با شناسایی این بیماران، در نوامبر ۲۰۲۱، پزشکان به وزارت بهداشت عمومی آلاباما، بخش بهداشت شهرجفرسون و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریCDC هشدار دادند. این امر باعث نظارت آینده نگر کودکان دیگری شد که از نظر هپاتیت ارزیابی شده بودند و ویرمی آدنوویروس انسانی داشتند. چهار بیمار دیگر مبتلا به هپاتیت حاد و ویروس آدنوویروس انسانی تا ۲۸ فوریه ۲۰۲۲ شناسایی شدند. برای درک بیشتر عوامل اتیولوژیک و پاتوفیزیولوژیک موثر در ایجاد هپاتیت در این ۹ بیمار، ویژگی های دموگرافیک، بالینی و ویروسی این بیماران، از جمله یافته های هیستوپاتولوژیک و مولکولی از بیوپسی های کبد و توالی ژنومی هگزون جزئی حاصل از نمونه های خون آدنوویروس انسانی (تایپ) را ارزیابی کردیم.
آدنوویروسهای انسانی معمولاً در کودکان سالم باعث ایجاد عفونتهای تنفسی، گوارشی و ملتحمه میشوند. در اواخر سال ۲۰۲۱ و اوایل سال ۲۰۲۲، چندین کودک که سابقا سالم بودند با ابتلا به هپاتیت حاد و ویروس آدنوویروس انسانی شناسایی شدند.
مواد و روش ها ما از کدهای طبقهبندی بینالمللی بیماریها، ویرایش دهم، برای شناسایی همه کودکان (کمتر از ۱۸ سال) مبتلا به هپاتیت که بین ۱ اکتبر ۲۰۲۱ تا ۲۸ فوریه ۲۰۲۲ در بیمارستان کودکان آلاباما بستری شدهاند، استفاده کردیم. افراد مبتلا به هپاتیت حاد که آزمایش آدنوویروس انسانی آنها نیز توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی خون کامل PCR مثبت بود، مورد بررسی ما قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی و درمانی از پرونده های پزشکی به دست آمد. نمونه های خون باقیمانده برای تایید تشخیصی و تایپ آدنوویروس انسانی ارسال شد.
نتایج در مجموع ۱۵ کودک مبتلا به هپاتیت حاد شناسایی شدند – ۶ بیمار (۴۰٪) هپاتیت با علت مشخص داشتند و ۹ بیمار (۶۰٪) هپاتیت بدون علت شناخته شده داشتند. هشت نفر (۸۹%) از بیماران مبتلا به هپاتیت با علت ناشناخته، آدنوویروس انسانی مثبت داشتند. این ۸ بیمار به اضافه ۱ بیمار دیگر که برای پیگیری به این مرکز مراجعه کرده بود در این کیس سری قرار گرفتند (سن متوسط، ۲ سال و ۱۱ ماه؛ محدوده سنی، ۱ سال و ۱ ماه تا ۶ سال و ۵ ماه). نمونهبرداریهای کبدی ، هپاتیت فعال خفیف تا متوسط برخی با و برخی بدون کلستاز را در ۶ کودک نشان داد، اما شواهدی از آدنوویروس انسانی در بررسی ایمونوهیستوشیمی یا میکروسکوپ الکترونی نشان نداد. آزمایش PCR بافت کبد از نظر آدنوویروس انسانی در ۳ کودک (۵۰%) مثبت بود. توالییابی نمونههای ۵ کودک، سه نوع آدنوویروس انسانی متمایز از نوع هگزون ۴۱ را نشان داد. دو کودک تحت پیوند کبد قرار گرفتند. بقیه با مراقبت های حمایتی بهبود یافتند.
نتیجه گیری ویرمی آدنوویروس انسانی در اکثر کودکان مبتلا به هپاتیت حاد با علت ناشناخته که از ۱ اکتبر ۲۰۲۱ تا ۲۸ فوریه ۲۰۲۲ در بیمارستان کودکان آلاباما بستری شده بودند وجود داشت، اما اینکه آیا آدنوویروس انسانی عامل آن بوده است، هنوز مشخص نیست. نتایج توالییابی نشان میدهد که اگر آدنوویروس انسانی عامل بیماری بوده باشد، موارد شیوع ذکر شده در این مطالعه توسط یک سویه نبود.
- Helena Gutierrez Sanchez, M.D., Henry Shiau, M.D., Julia M. Baker, Ph.D., Stephanie Saaybi, M.D
NEJM. July 13, 2022. DOI: 10.1056/NEJMoa2206294