سال 16, شماره 117, ماهنامه عرصه پزشکی

پنومولابیرینت و پنوموککلئا

Masahiro Kashiura, M.D., Takashi Moriya, M.D., Ph.D.

مردی ۴۶ ساله پس از سقوط به عقب از کامیون از ارتفاع تقریبی ۲ متری با وزوز گوش و سرگیجه به اورژانس مراجعه کرد. در معاینه فیزیکی، اکیموز اکسیپیتال راست و نیستاگموس ضربانی چپ مشاهده شد. نتایج آزمون های Rinne و Weber نشان دهنده کاهش شنوایی حسی عصبی در گوش راست بود. هیچ اتوراژی، هموتیمپانوم، نشت مایع مغزی نخاعی، یا ناهنجاری های عصبی جمجمه ای مشاهده نشد. سی تی اسکن از سر، شکستگی استخوان پس سری و شکستگی استخوان تمپورال راست را از طریق کپسول گوش – استخوان متراکم احاطه کننده ساختارهای گوش داخلی – نشان داد که منجر به یافته‌های غیرطبیعی هوا در لابیرنت شد (همچنین به عنوان پنومولابیرنت، پانل A نیز شناخته می‌شود، فلش) و حلزون گوش (همچنین به عنوان پنوموککلئا نیز شناخته می شود؛ پانل B، فلش). خونریزی زیر عنکبوتیه جزئی وجود داشت. شکستگی‌های استخوان تمپورال که کپسول اوتیک را مختل می‌کنند نیاز به ارزیابی فوری گوش و حلق و بینی دارند. چنین شکستگی هایی با خطر بالاتر از دست دادن شنوایی حسی عصبی، فلج عصب صورت و نشت مایع مغزی نخاعی نسبت به شکستگی های استخوان تمپورال که کپسول اوتیک را مختل نمی کنند همراه است. بیمار تحت درمان دارویی با یک گلوکوکورتیکوئید در یک برنامه کاهش دوز دارو قرار گرفت. در پیگیری ۶ ماهه، با توجه به کاهش شنوایی حسی عصبی مداوم بیمار، مداخله جراحی ارائه شد، اما او نپذیرفت.

N Engl J Med 2022; 387:e4. July 14, 2022

نوشته های مشابه