Ina Dubin, MD. Yair Glick, MD. Ami Schattner, MD
خانمی ۳۶ ساله سالم با تب و تورم مزمن ساق پا دردناک در بخش پزشکی بستری شد. سه ماه قبل هنگام دوچرخه‌سواری در حومه شهر زمین خورد و پایش آسیب دید. او سپس در بخش اورژانس معاینه شد، جایی که یک پانسمان روی زخم باز او اعمال شد. اشعه ایکس و سونوگرافی بافت نرم قابل توجه نبود. با این حال، طی هفته‌ها، این ناحیه متورم و دردناک شد. چندین دوره آنتی بیوتیک تجویز شده توسط پزشکان مراقبت های اولیه، که برخی از آنها طولانی مدت بودند، هیچ تاثیری نداشتند. وقتی تب داشت به بیمارستان ارجاع و بستری شد.
در هنگام بستری تب (۳۸.۲ درجه سانتیگراد) اما از نظر همودینامیک پایدار و راحت بود. تنها یافته قابل توجه یک توده متورم گسترده (۱۰×۵ سانتی متر) در قسمت قدامی ساق پا، همراه با اریتم پوشاننده، گرما و حساسیت بود. آزمایش خون فقط لکوسیتوز را نشان داد. سطح پروتئین واکنشی C او نرمال بود. اشعه ایکس از پا غیر کمکی بود. CT ناحیه، یک آبسه بافت نرم را در اطراف یک جسم خارجی دراز نشان داد که توسط سونوگرافی تایید شد (شکل ۱، شکل ۲). در حین عمل، یک تراشه چوبی قابل توجه برداشته شد و آبسه تخلیه شد. بهبودی بعدی بدون حادثه بود.
شکل ۱ سی تی بدون کنتراست که به وضوح شکل لوله ای جسم خارجی (پیکان منحنی) را مشخص می کند، که با سوراخی در امتداد مرکز و لبه های مایل آن، شبیه به ریزش پنه است. جسم خارجی تا حدودی توسط مایع آلوده احاطه شده است (فلش مستقیم).
شکل ۲ تصویر اولتراسوند از یک جسم خارجی خطی اکوژنیک (یعنی سفید) به اندازه ۲.۳ سانتی متر، که به صورت مایل در یک عضله، ۱۱ میلی متر از سطح پوست جاسازی شده است. جسم خارجی یک سایه صوتی ایجاد می کند. در این تصویر مقدار کمی از مایع زیر جلدی- عضلانی عفونی دیده می شود (ستاره).
اجسام خارجی به ندرت در ارزیابی اولیه از دست می‌روند، که گاهی اوقات سال‌ها پس از رویداد آسیب‌زا پیدا می‌شوند. اجسام خارجی از دست رفته (تقریباً ۳۸٪ در یک مطالعه) ممکن است باعث عفونت های موضعی مکرر شود و اغلب منجر به شکایت پزشکان اورژانس شود. در یک مطالعه گذشته نگر روی ۴۹۰ مورد از ۲ بخش اورژانس در ایالات متحده، اشعه ایکس تقریباً تمام اجسام خارجی فلزی را شناسایی کرد، اما ۲۵٪ از شیشه و ۹۳٪ از اجسام خارجی چوب را از دست داد. ناآگاهی گاه به گاه از تروما تشخیص را سخت تر می کند. در هر شرایطی، اجسام خارجی رادیولوسنت (غیر رادیو شفاف)، مانند چوب، برای کشف چالش‌برانگیزتر هستند و ممکن است در بافت‌های نرم (معمولاً اندام‌های انتهایی) باقی بمانند و باعث عفونت انعطاف‌پذیر شوند. یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز ارزش اولتراسوند در اجسام خارجی بافت نرم حفظ شده، حساسیت ۷۲% (۵۷%-۸۳% و ویژگی بالا) را نشان داد. با این حال، مطالعات جدیدتر حساسیت‌های بهبود یافته را نشان داده‌اند و با آزمایش‌هایی که با استفاده از مدل ران مرغ پشتیبانی می‌شوند، نشان داده‌اند که می‌توان از سونوگرافی یا CT استفاده کرد. بنابراین، همانطور که بیمار ما نشان می‌دهد، در عفونت طولانی‌مدت یا مکرر بافت نرم با اشعه ایکس منفی «غیرقابل توضیح»، به‌ویژه پس از یک آسیب تروماتیک، یک جسم خارجی رادیولوسنت مخفی باید در نظر گرفته شود، بهتر است با سونوگرافی یا سی‌تی اسکن اولیه کشف شود و با جراحی درمان شود.
The American Journal of Medicine. VOLUME 135, ISSUE 2, E51-E52, FEBRUARY 01, 2022
