Schuyler Jones, M.D., Hillary Mulder, M.S., Lisa M. Wruck, Ph.D
زمینه: دوز مناسب آسپرین برای کاهش خطر مرگ، انفارکتوس میوکارد و سکته مغزی و به حداقل رساندن خونریزی عمده در بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک، محل بحث است.
مواد و روش ها: با استفاده از یک طرح عملی و برچسب باز، ما به طور تصادفی بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک تثبیت شده را به یک استراتژی ۸۱ میلی گرم یا ۳۲۵ میلی گرم آسپرین در روز اختصاص دادیم. نتیجه اثربخشی اولیه ترکیبی از مرگ به هر علتی، بستری شدن در بیمارستان برای سکته قلبی یا بستری در بیمارستان برای سکته مغزی بود که در یک تجزیه و تحلیل زمان به واقعه ارزیابی شد. نتیجه ایمنی اولیه بستری در بیمارستان برای خونریزی اساسی بود، همچنین در تجزیه و تحلیل زمان به واقعه ارزیابی شد.
نتایج: در مجموع ۱۵.۰۷۶ بیمار برای میانه ۲۶.۲ ماه (۱۹.۰ تا ۳۴.۹) پیگیری شدند. قبل از تصادفی سازی، ۱۳.۵۳۷ (۹۶.۰٪ از کسانی که اطلاعات قبلی در مورد استفاده از آسپرین داشتند) قبلاً آسپرین مصرف می کردند و ۸۵.۳٪ از این بیماران قبلاً ۸۱ میلی گرم روزانه آسپرین مصرف می کردند. مرگ، بستری شدن در بیمارستان برای سکته قلبی یا بستری شدن در سکته مغزی در ۵۹۰ بیمار (درصد تخمینی، ۷.۲۸ درصد) در گروه ۸۱ میلی گرم و ۵۶۹ بیمار (درصد تخمین زده شده، ۷.۵۱ درصد) در گروه ۳۲۵ میلی گرم (نسبت خطر ۱.۰۲؛ ۰.۹۱ تا) رخ داده است. بستری شدن در بیمارستان برای خونریزی اساسی در ۵۳ بیمار (درصد تخمین زده شده، ۰.۶۳ درصد) در گروه ۸۱ میلی گرم و ۴۴ بیمار (درصد تخمین زده شده، ۰.۶۰ درصد) در گروه ۳۲۵ میلی گرم رخ داده است (نسبت خطر، ۱.۱۸؛ ۰.۷۹تا ۱.۷۷). در بیماران اختصاص داده شده به ۳۲۵ میلی گرم میزان تغییر دوز، بروز بیماران اختصاص داده شده به ۸۱ میلی گرم (۴۱.۶ درصد در مقابل ۱.۷ درصد)، بیشتر و روزهای متوسط قرار گرفتن در معرض دوز تعیین شده، کمتر بود.
نتیجه گیری: در این کارآزمایی عملی که شامل بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی تثبیت شده بود، تغییر دوز قابل توجهی به ۸۱ میلی گرم روزانه آسپیرین و تفاوت معنی داری در وقایع قلبی عروقی یا خونریزی عمده بین بیمارانی که به ۸۱ میلی گرم و ۳۲۵ میلی گرم آسپرین روزانه اختصاص داده شده بود، وجود نداشت.
N Engl J Med 2021; 384:1981-1990. May 27, 2021
