مترجم: آناهیتا خاقانی – مهندس بهداشت
آیا فلووکسامین، یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین و آگونیست گیرندهσ-۱، از وخامت بالینی بیماران سرپایی با بیماری حاد ویروس کرونا ۲۰۱۹ جلوگیری می کند (COVID-19)؟
یافته ها در این کارآزمایی تصادفی که شامل ۱۵۲ بیمار سرپایی بزرگسال مبتلا به ۱۹ COVID-تأیید شده و بروز علائم طی ۷ روز بود.
وخامت بالینی در هیچ بیمار تحت درمان با فلووکسامین در مقابل ۶ (۸.۳%) بیمارانی که بیش از ۱۵ روز با دارونما تحت درمان قرار گرفتند، وخامت بالینی رخ نداد، این اختلاف از نظر آماری قابل توجه بود.
معنی: در این مطالعه مقدماتی، بیماران سرپایی بزرگسال مبتلا به COVID-19 علامت دار تحت درمان با فلووکسامین، در مقایسه با دارونما، احتمال کمتر وخامت بالینی در طی ۱۵ روز را داشتند. با این حال، تعیین میزان کارآیی بالینی به آزمایشات تصادفی بزرگتر با مقیاس های به دست آمده مشخص تر نیاز دارد.
ویروس کرونا ویروس ۲۰۱۹(COVID-19) ، ناشی از عفونت با سندرم حاد تنفسی حاد کرونا ویروس ۲(SARS-CoV-2) ، می تواند منجر به بیماری جدی منجر به بستری شدن در بیمارستان، پذیرش در بخش مراقبت های ویژه و مرگ شود. وخامت بالینی معمولاً در هفته دوم بیماری اتفاق می افتد. مطالعات اولیه COVID-19 نشان داد که بستری شدن در بیمارستان اغلب طی ۸ تا ۱۰ روز از شروع علائم خفیف تا متوسط اتفاق می افتد. شواهد بیشتر نشان می دهد که آسیب ریه ناشی از COVID-19 به پاسخ التهابی بیش از حد مربوط می شود و باعث کارآزمایی های متعدد داروهای تنظیم کننده سیستم ایمنی می شود.
مکانیسم بالقوه برای تعدیل سیستم ایمنی، آگونیست گیرنده (S1R) 1σ – است. S1R یک پروتئین شاپرون شبکه آندوپلاسمی با عملکردهای مختلف سلولی است، از جمله تنظیم تولید سیتوکین از طریق تعامل آن با آنزیم نیازمند اینوزیتول، حسگر استرس شبکه آندوپلاسمی (α (IRE11. مطالعات قبلی نشان داده است که فلووکسامین، یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) با میل زیاد بهS1R ، باعث کاهش جنبه های آسیب رساننده پاسخ التهابی در طی سپسیس از طریق مسیر S1R-IRE1 و کاهش شوک در مدل های سپسیس موش می شود.
فلووکسامین یک آگونیست قوی S1R است، بسیار لیپوفیلیک است و جذب سریع داخل سلولی دارد. این مطالعه آزمایش کرد که آیا فلووکسامین، به عنوان درمان زودرس در افراد با بیماری خفیف COVID-19، می تواند از وخامت بالینی جلوگیری کند.
اهمیت بیماری Coronavirus 2019 (COVID-19) ممکن است منجر به بیماری جدی در نتیجه پاسخ ایمنی بیش از حد شود. فلوووکسامین با تحریک گیرنده σ-۱، که تولید سیتوکین را تنظیم می کند، ممکن است از وخامت بالینی جلوگیری کند.
هدف: تعیین اینکه آیا فلووکسامین تجویز شده در طول بیماری خفیف COVID-19، از وخامت بالینی پیشگیری می کند و از شدت بیماری می کاهد.
طرح، محیط و شرکت کنندگان: کارآزمایی بالینی دوسوکور، تصادفی، کاملاً از راه دور (بدون تماس) فلووکسامین در مقابل دارونما. شرکت کنندگان بزرگسالان غیربستری جامعه که با عفونت شدید ویروسی کرونا ویروس ۲ سندرم حاد تنفسی حاد تأیید شده، با بروز علائم COVID-19 طی ۷ روز و اشباع اکسیژن ۹۲٪ یا بیشتر بستری در بیمارستان بودند. صد و پنجاه و دو شرکت کننده از ۱۰ آوریل ۲۰۲۰ تا ۵ آگوست ۲۰۲۰ از کلان شهر سنت لوئیس (میسوری و ایلینوی) ثبت نام کردند. تاریخ نهایی پیگیری ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۰ بود.
مداخلات شرکت کنندگان به طور تصادفی برای دریافت ۱۰۰ میلی گرم فلووکسامین (n = ۸۰) یا دارونما (n = ۷۲) ۳ بار در روز و به مدت ۱۵ روز تعیین شدند.
نتایج و اقدامات اصلی نتیجه اصلی وخامت بالینی در ۱۵ روز از تصادفی سازی تعیین شده به واسطه بود با رعایت هر دو معیار (۱) تنگی نفس یا بستری در بیمارستان برای تنگی نفس یا پنومونی و (۲) اشباع اکسیژن کمتر از ۹۲٪ در هوای اتاق یا نیاز برای اکسیژن مکمل برای دستیابی به اشباع اکسیژن ۹۲٪ یا بیشتر.
نتایج از ۱۵۲ بیمار تصادفی شده (میانگین سنی، ۴۶ سال؛ ۷۲٪ زن)، ۱۱۵ نفر (۷۶٪) آزمایش را به پایان رساندند. وخامت بالینی در ۰ از ۸۰ بیمار در گروه فلووکسامین و در ۶ از ۷۲ بیمار در گروه دارونما رخ داده است. گروه فلووکسامین ۱ عارضه جانبی جدی و ۱۱ عارضه جانبی دیگر داشتند، در حالی که گروه دارونما ۶ عارضه جانبی جدی و ۱۲ عارضه جانبی دیگر داشتند.
نتیجه گیری و ارتباط در این مطالعه مقدماتی در بیماران سرپایی بزرگسالان مبتلا به COVID-19 علامت دار، در بیماران تحت درمان با فلووکسامین، در مقایسه با دارونما، احتمال کمتر وخامت بالینی در طی ۱۵ روز را داشتند. با این حال، مطالعه توسط یک نمونه کوچک و مدت زمان پیگیری کوتاه، محدود شده است، و تعیین اثر بخشی بالینی نیاز به آزمایشات تصادفی بزرگتر با مقیاس های نتیجه قطعی تر دارد.
Eric J. Lenze, MD; Caline Mattar, MD; Charles F. Zorumski, MD
JAMA. November 12, 2020
