سال 15, شماره 106, ماهنامه عرصه پزشکی

مدیریت خونریزی دستگاه گوارش (GIST) با اکتروتید

Aleem Azal Ali, MBBS. Monique Oye, DO. Spencer Streit, DO. Samuel Foldy, DO. Win Aung, MD

خونریزی از دستگاه گوارش (۳۰٪ -۴۰٪ موارد) جزو شایعترین تظاهرات بالینی تومورهای استرومایی دستگاه گوارش با علامت است (GIST). مستندات فعلی نشان می دهد که خونریزی، پیش آگهی ضعیفی را نشان می دهد و مداخله جراحی، گزینه درمانی بهینه برای GIST خونریزی دهنده محسوب می شود.

گزارش بیمار ارجاع شده: خانمی ۷۱ ساله با هماتمزیس و ملنا مراجعه کرد. شمارش کامل خون (CBC) میزان هموگلوبین ۸.۴ میلی گرم در دسی لیتر را نشان داد. وی با تزریق مهار کننده پمپ پروتون (PPI) شروع و برای آندوسکوپی بستری شد.

Esophagogastroduodenoscopy (EGD) یک توده ۴ سانتی متری را در کاردیای معده با شواهدی از خونریزی اخیر نشان داد. سی تی شکم، enhancing mass (توده تقویت کننده) به ابعاد ۷.۸×۴.۸×۵.۹ سانتی متر ناشی از کاردیا / فوندوس را تأیید می کند (شکل). بافت شناسی یک GIST را تأیید کرد.

شکل: آندوسکوپی نشان دهنده توده واقع در کاردیا با شواهدی از خونریزی مخاط است. CT شکم، خصوصیات ابعاد توده در کاردیای معده را نشان می دهد.

با وجود تزریقPPI ، هموگلوبین بیمار به ۵.۳ میلی گرم در دسی لیتر رسیده است. وی دارای علائم کم خونی حاد همراه با درد قفسه سینه بود که به صورت سکته قلبی نوع II بروز می کند. تیم جراحی و انکولوژی قبل از مداخله جراحی، بهینه سازی وضعیت قلب بیمار را توصیه کردند. تزریق اکتروتید با سرعت ۵۰ میکروگرم در ساعت بر اساس گزارشات در مورد استفاده از آن در خونریزی دستگاه گوارش غیر واریسی (GI)  شروع شد. بیست و چهار ساعت پس از شروع، هموگلوبین بیمار تثبیت شد. تزریق به مدت ۷۲ ساعت ادامه داشت، در حالی که وضعیت قلب او برای مداخله جراحی بهینه شده بود. قطع GIST در بیمار، با تثبیت کم خونی بعد از عمل جراحی موفقیت آمیز انجام شد.

بحث: با وجود ۴۸ ساعت تزریقPPI ، خونریزی GI با هموگلوبین رو به پایین ادامه یافت. تزریق اکتروتید با هدف کنترل خونریزی مخاطی از تومور آغاز شد.

اکتروتید یک آنالوگ طولانی مدت سوماتوستاتین با اثرات GI است که مانع جریان خون آزیگوس، ترشحات معده و همودینامیک اسپلانکنیک می شود که به گیرنده های سوماتوستاتین متصل شده و باعث انقباض عروقی قوی، سریع و طولانی می شود. به همین ترتیب، فشارهای پورتال و واریسی و همچنین جریان خون پلانشنیک و پورتال سیستمیک را کاهش می دهد. اکتروتید، جریان خون مخاط معده را در معده های با فشار خون بالا و طبیعی کاهش داده و از ترشح اسید جلوگیری می کند و از حل شدن لخته های تازه تشکیل شده در محل خونریزی جلوگیری می کند.

اگرچه در خونریزی واریسی توصیه می شود، اما ممکن است اکتروتید نقش مهمی در خونریزی دستگاه گوارش فوقانی غیر واریسی داشته باشد. یک متا آنالیز نشان داد که اکتروتید خطر ابتلا به خونریزی مداوم را در خونریزی حاد غیر واریسی GI کاهش می دهد.

Octreotide به احتمال زیاد با انقباض عروق طولانی مدت خونریزی مخاطی از GIST را کاهش و اساساً جریان خون مخاطی معده، پورت سیستمیک و معده را کمتر میکند. نقش آن در مهار ترشح اسید برای ایجاد ثبات در لخته های مخاط تازه تشکیل شده و جلوگیری از انحلال است.

نتیجه: نقش فیزیولوژیکی اکتروتید در کاهش جریان خون معده و کاهش ترشح اسید و تسهیل تثبیت لخته احتمالاً نقشی حیاتی در قطع خونریزی تومور ایفا می کند، و اساساً برای مدیریت بهینه جراحی، زمان می خرد.

American Journal of Medicine. VOLUME 134, ISSUE 7, E435-E436, JULY 01, 2021