مترجم: فرناز اخباری – ماما
اندومتریوز یکی از علل شایع درد لگن در زنان است که گزینه های درمانی فعلی برای آن کمتر از حد مطلوب هستند. Relugolix، یک آنتاگونیست گیرنده هورمون آزادکننده گنادوتروپین خوراکی، همراه با استرادیول و یک پروژستین، برای درمان درد مرتبط با اندومتریوز مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روش ها: این دو کارآزمایی تکراری، فاز ۳، چند مرکزی، تصادفی، دوسوکور و کنترل-دارونما در ۲۱۹ مرکز تحقیقاتی و بیمارستان در آفریقا، استرالیا، اروپا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی انجام شد و زنان ۱۸ تا ۵۰ ساله را به طور تصادفی انتخاب کردیم. این خانمها دارای آندومتریوز از طریق جراحی یا مستقیماً مشاهده شده با یا بدون تأیید بافت شناسی، یا با تشخیص بافت شناسی به تنهایی می باشند. شرکت‌کنندگان واجد شرایط ،درد متوسط تا شدید مرتبط با آندومتریوز داشتند و در طول دوره اجرای ۳۵ روزه، نمره مقیاس رتبه‌بندی عددی دیسمنوره (NRS)، ۴ یا بالاتر در دو روز یا بیشتراز دو روز و میانگین NRS درد لگن در غیر از دوران قاعدگی ۲.۵ یا بالاتر، یا میانگین نمره ۱.۲۵ یا بالاتر که شامل نمره ۵ یا بیشتراز ۵ در ۴ روز یا بیشتراز ۴ روزمی باشد. زنان به نسبت (۱:۱:۱) یک بار در روز دارونمای خوراکی، درمان ترکیبی رلوگولیکس (رلوگولیکس ۴۰ میلی گرم، استرادیول ۱ میلی گرم، نورتیسترون استات ۰.۵ میلی گرم)، یا درمان ترکیبی رلوگولیکس با تأخیر (تک درمانی رلوگولیکس ۴۰ میلی گرم و به دنبال آن درمان ترکیبی رلوگولیکس هر کدام به مدت ۱۲ هفته)، به مدت ۲۴ هفته دریافت کردند.
در طول دوره درمان تصادفی دوسوکور و دوره پیگیری، همه بیماران، محققین، و کارکنان یا نمایندگانی که در انجام این مطالعه شرکت داشتند، از نوع درمان اطلاعی نداشتند. نقاط پایانی مشترک، میزان پاسخ دهی در هفته ۲۴ برای دیسمنوره و درد لگنی غیرقاعدگی بود، هر دو بر اساس امتیاز NRS و استفاده از مسکن بررسی شدند. اثربخشی و ایمنی در جمعیت اصلاح شده که تحت درمان قرار داشتند (بیماران تصادفی که بیش از ۱ دوز داروی مورد مطالعه دریافت کردند) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بیماران واجد شرایطی که مطالعات SPIRIT را تکمیل کردند، می‌توانند در یک مطالعه ۸۰ هفته‌ای در حال انجام ثبت نام کنند. در مدت زمان درمان اطلاعات پایگاه داده بسته شده است، و پیگیری پس از درمان برای ایمنی، به ویژه برای تراکم استخوان و بهبود قاعدگی، در زمان چاپ مقاله ادامه دارد.
یافته ها: ۶۳۸ بیمار در SPIRIT 1 وارد شدند و به طور تصادفی بین ۷ دسامبر ۲۰۱۷ و ۴ دسامبر ۲۰۱۹، برای دریافت درمان ترکیبی رلوگولیکس (۲۱۲؛ ۳۳ درصد)، دارونما (۲۱۳؛ ۳۳ درصد)، یا درمان ترکیبی تأخیری رلوگولیکس (۲۱۳؛۳۳ درصد) قرار گرفتند. ۶۲۳ بیمار در SPIRIT 2 وارد شدند و به طور تصادفی بین ۱ نوامبر ۲۰۱۷ و ۴ اکتبر ۲۰۱۹، برای دریافت درمان ترکیبی رلوگولیکس (۲۰۸؛ ۳۳ درصد)، دارونما (۲۰۸؛ ۳۳ درصد)، یا درمان ترکیبی تاخیری رلوگولیکس (۲۰۷; ۳۳ درصد) قرار گرفتند. ۹۸ (۱۵%) بیمار شرکت در مطالعه را در اوایل SPIRIT 1 و ۱۱۵ (۱۸%) در SPIRIT 2 خاتمه دادند. در SPIRIT 1، ۱۵۸ (۷۵%) نفر از ۲۱۲ بیمار در گروه درمان ترکیبی رلوگولیکس، معیارهای پاسخ دهی به دیسمنوره را در مقایسه با ۵۷ نفر (۲۷٪ )از ۲۱۲ بیمار در گروه دارونما داشتند. (تفاوت درمان ۴۷.۶٪).
در SPIRIT 2، ۱۵۵ نفر(۷۵%) از ۲۰۶ بیمار در گروه درمان ترکیبی رلوگولیکس در مقایسه با ۶۲ بیمار (۳۰%) از ۲۰۴ بیمار در گروه دارونما (تفاوت درمان ۴۴.۹%) به دیسمنوره پاسخ دادند. در SPIRIT 1، ۱۲۴نفر (۵۸%) از ۲۱۲ بیمار در گروه درمان ترکیبی رلوگولیکس، معیارهای پاسخگویی درد لگنی غیرقاعدگی را در مقابل ۸۴ (۴۰%) بیمار در گروه دارونما داشتند (تفاوت درمان ۱۸.۹%). در SPIRIT 2، ۱۳۶ نفر از از ۲۰۶ بیمار (۶۶%) در گروه درمان ترکیبی رلوگولیکس، ۱۳۶ (۶۶٪) در مقایسه با ۸۷ نفر (۴۳٪) از ۲۰۴ بیمار در گروه دارونما (تفاوت درمان ۲۳.۴٪) به درد لگن غیرقاعدگی پاسخ دادند.
شایع ترین عوارض جانبی سردرد، نازوفارنژیت و گرگرفتگی بود. ۹ مورد گزارش از افکار خودکشی در هر دو مطالعه وجود داشت (دو مورد در گروه دارونما، دو مورد در گروه درمان ترکیبی رلوگولیکس، و سه مورد در گروه درمان ترکیبی با تأخیر رلوگولیکس). هیچ موردی از مرگ و میر گزارش نشده است. حداقل میانگین درصد تغییر در تراکم استخوان مهره های کمری در درمان ترکیبی رلوگولیکس در مقابل گروه‌های دارونما ۰.۷۰٪ – در مقابل ۰.۲۱٪ و در SPIRIT 1 0.78٪ -در مقابل ۰.۰۲٪ در SPIRIT 2 بود، و در گروه ترکیبی تاخیری رلوگولیکس ۲.۰- درصد در SPIRIT 1 و ۱.۹- درصد در SPIRIT 2 بود. کاهش مصرف ضد درد در بیماران تحت درمان در مقایسه با دارونما مشاهده شد.
نمودار: درصد تغییر از پایه تا ۲۴ هفته در تراکم استخوان مهره های کمری در SPIRIT 1 (A) و SPIRIT 2 (C) و کل هیپ در SPIRIT 1 (B) و SPIRIT 2 (D)
تفسیر: درمان ترکیبی رلوگولیکس یک بار در روز به طور قابل توجهی درد مرتبط با اندومتریوز را بهبود بخشید و به خوبی تحمل شد. این درمان خوراکی این پتانسیل را دارد که نیاز بالینی برآورده نشده برای درمان طولانی مدت پزشکی برای اندومتریوز، نیاز به استفاده از ضد دردهای قوی و مسکن یا درمان مکرر جراحی را برطرف کند.
The Lancet. VOLUME 399, ISSUE 10343, P2267-2279, JUNE 18, 2022
