Dalane W. Kitzman, M.D., David J. Whellan, M.D., M.H.S., Pamela Duncan, P.T., Ph.D
بیماران مسن که به دلیل نارسایی حاد قلبی، در حال بهبودی و در بیمارستان بستری هستند، دارای درصد بالایی از ضعف جسمی، کیفیت پایین زندگی، تاخیر در بهبودی و بستری مجدد در بیمارستان هستند. مداخلات برای رفع آسیب پذیری جسمی در این جمعیت به خوبی ثابت نشده است.
روش ها: ما یک کارآزمایی تصادفی و کنترل شده چند مرکز را برای ارزیابی یک مداخله توان بخشی انتقالی، متناسب و پیشرونده انجام دادیم که شامل چهار حوزه عملکرد فیزیکی (قدرت، تعادل، تحرک و استقامت) بود. مداخله در هنگام بستری یا در اوایل آن، برای نارسایی قلبی در بیمارستان آغاز شد و پس از ترخیص برای ۳۶ جلسه سرپایی ادامه یافت. نتیجه اولیه، امتیاز باتری عملکرد بدنی یا SPPBکه عبارتست از بررسی و امتیاز دهی به گروهی از فعالیتها مثل سرعت گام برداشتن،تعادل در نشست و برخاست روی صندلی که برای ارزیابی توانایی ها و ناتوانی های افراد پیر به کار می رود. (کل امتیازات از ۰ تا ۱۲ است، نمرات پایین تر نشان دهنده اختلال عملکرد جسمی شدیدتر) در ۳ ماه است. نتیجه ثانویه نرخ ۶ ماه بستری مجدد در بیمارستان به هر دلیلی بود.
نتایج: در مجموع ۳۴۹ بیمار تحت کارآزمایی تصادفی قرار گرفتند. ۱۷۵ نفر به مداخله توانبخشی و ۱۷۴ نفر به مراقبتهای معمول (شاهد) اختصاص یافتند. در آغاز کار، بیماران در هر گروه عملکرد جسمی قابل توجهی داشتند و ۹۷٪ ضعیف یا در آستانه ضعیف شدن بودند. میانگین تعداد شرایط همزیستی در هر گروه پنج بود. نگهداری بیمار در گروه مداخله ۸۲٪ و پایبندی به جلسات مداخله ۶۷٪ بود. بعد از تعدیل برای امتیاز SPPD کوتاه مدت و سایر مشخصات پایه، میانگین حداقل مربعات (±SE) و PPPDکوتاه مدت در ۳ ماه در گروه مداخله ۸.۳ و در گروه کنترل ۶.۹ بود. در ۶ ماه، میزان بستری مجدد در بیمارستان به هر دلیلی در گروه مداخله ۱.۱۸ و در گروه شاهد ۱.۲۸ بود. در گروه مداخله ۲۱ مرگ (۱۵ مورد از دلایل قلبی عروقی) و ۱۶ مورد مرگ در گروه شاهد( ۸ مورد از دلایل قلبی عروقی) وجود داشت. میزان مرگ و میر ناشی از هر علتی به ترتیب ۰.۱۳ و ۰.۱۰ بود.
نتیجه گیری: در جمعیت متنوعی از بیماران مسن که به دلیل نارسایی حاد قلبی جبران شده در بیمارستان بستری شده اند، یک مداخله توانبخشی زودرس، انتقالی، متناسب و پیشرونده که شامل چندین حوزه عملکرد فیزیکی است، منجر به بهبود بیشتر عملکرد بدنی نسبت به مراقبت های معمول می شود.
N Engl J Med 2021; 385:203-216. July 15, 2021