Asvin M. Ganapathi, M.D. & Curt J. Daniels, M.D
یک خانم ۳۵ ساله با هیپرتانسیون شریان ریوی ایدیوپاتیک با سابقه یک روزه درد قفسه سینه به بخش اورژانس مراجعه کرد. او تحت ارزیابی پیوند ریه قرار گرفت و مشخص شد که یک انوریسم شریان ریوی به طول ۱۲ سانتی متر دارد که طی۸ سال قبل بزرگ شده است (شکل A). ضربان قلب بیمار ۱۰۱ ضربه در دقیقه، فشار خون ۶۶/۱۰۹ میلی متر جیوه، و اشباع اکسیژن خون ۹۷% بود در حالی که او ۴.۵ لیتر اکسیژن در هر دقیقه دریافت می کرد. یک اسکن توموگرافی کامپیوتری از قفسه سینه به عمل آمد و فلپِ دایسکشن جدیدی را نشان داد که از شریان ریوی اصلی نشات گرفته شده بود و به داخل شریان ریوی چپ امتداد یافته بود (شکل B، پیکان). بیمار در بیمارستان پذیرش و بستری شد و داروهای تادالافیل، ماسیتنتان، و ترپروستینیل تزریقی دریافت کرد و برای پیوند فوری ریه در لیست پیوند قرار داده شد. هیپوکسمی در روز بعد از پذیرش بیمار بدتر شد و فیبریلاسیون دهلیزی جدیدی شروع شد که با یک پاسخ بطنی سریع همراه بود. اکسیژناسیون غشای اکستراکورپورال ونو-ارتریال آغاز شد و برای دو روز ادامه یافت و طی آن زمان بیمار تحت عمل پیوند هر دو ریه و جایگزینی دریچه ریوی و شریان ریوی اصلی قرار گرفت. دایسکشن شریان ریوی یک عارضه نادر هیپرتانسیون ریوی طولانی مدت است. بیماران ممکن است با درد قفسه سینه بدتر شونده، تنگی نفس یا شوک مراجعه نمایند. بیمار ۲ هفته بعد از پیوند مرخص شد و ۶ ماه بعد از پیگیری بهبودی او ادامه داشت.
N Engl J Med 2022; 386:273. January 20, 2022
