سال 15, شماره 103, ماهنامه عرصه پزشکی

ریشه کنی بقایای تومور با رادیویدین (Remnant Ablation) برای سرطان تمایز یافته تیروئید

Danielle L. James, MB, MCh; Éanna J. Ryan, MD; Matthew G. Davey, MCh

آیا درمان با ید رادیواکتیو کم فعالیت (low activity) (RAI) با ید رادیواکتیو پُر فعالیت (high activity) با توجه به میزان عود در کارسینوم تیروئید تمایز یافته قابل مقایسه است؟

یافته ها: در این مرور نظام مند و متاآنالیز از ۱۰ مطالعه که شامل ۳۸۲۱ بیمار بود، هیچ تفاوتی در ablation موفقیت امیز یا میزان عود هنگام مقایسه RAI کم فعالیت با RAI پرفعالیت وجود نداشت.

موضوع: این تحقیق نشان می دهد که RAI کم فعالیت با توجه به میزان عود با RAI پرفعالیت قابل مقایسه است و بنابراین به دلیل کارایی مشابه آن اما بیماری زایی پایین تر باید در نظر گرفته شود.

اهمیت: برش یا ابلاسیون بقایای تومور (remnant ablation) با ید رادیواکتیو در زمان پس از عمل سرطانِ تیروئیدِ تمایز یافته (DTC) سبب می شود که ردیابی اولیه عود بیماری تسهیل شود و یک درمان کمکی است که بیماری میکروسکوپی مداوم را هدف قرار می دهد. فعالیت بهینه RAI در DTC با خطر پایین و متوسط مورد اختلاف نظر می باشد.

هدف: ارزیابی میزان عود طولانی مدت فعالیت های RAI مختلف در DTC با خطر پایین و متوسط. پیامدهای ثانویه شامل برش موفقیت آمیز بقایای تومور، اثرات مضر، و طول مدت بستری در بیمارستان می باشند.

منبع داده ها: یک تحقیق نظام مند از پایگاه های اطلاعاتی PubMed، مجموعه کوچران، Embase، Scopus، و  Web of Science برای شناسایی کارآزمایی های بالینی تصادفی شده (RCTs) و مطالعات مشاهده ای که پیامدهای طولانی مدت (>12 ماه) را برای DTC با خطر پایین و متوسط بر اساس گیرنده RAI کم فعالیت یا پرفعالیت پس از عمل که توسط انجمن تیروئید امریکا طبقه بندی شدند، مقایسه کرد.

انتخاب مطالعه: همه RCTs یا مطالعات مشاهده ای ارزیابی کننده بیماران با DTC با خطر پایین و متوسط که ابتدا با تیروئیدکتومی توتال/ نزدیک توتال و به دنبال آن به وسیله ریشه کنی بقایا تومور با RAI کم فعالیت یا پرفعالیت درمان شدند. مطالعات واجد شرایط باید نسبت های احتمالات، خطر نسبی (RR)، یا تخمین های نسبت خطر (با ۹۵% Cis)، خطاهای استاندارد، یا تعداد وقایع مورد نیاز برای محاسبه این موارد جهت میزان پیامد مورد نظر را نشان می دادند.

استخراج داده ها: دو محقق مقاله را طبق ایتم های گزارش دهی ارجح برای مرورهای نظام مند و رهنمودهای متاآنالیز مورد بررسی قرار دادند. متغیرهای دوتایی  به صورت نسبت های خطر و داده های مداوم به صورت تفاوت های با میانگین سنجیده (weighted-mean) جمع شدند. ارزیابی کیفی مطالعات گنجانده شده با استفاده از مقیاس های Newcastle-Ottawa و Jadad انجام شد.

پیامدها و معیارهای اصلی: عود بیماری پیامد اولیه بود. پیامدهای ثانویه شامل ریشه کنی یا ابلاسیون موفق تومور، اثرات مضر، و طول مدت بستری بودند.

نتایج: ده مطالعه شامل ۳۸۲۱ بیمار با معیارهای شمول منطبق بودند و این ده مطالعه شامل ۶ RCTs و ۴ مطالعه مشاهده ای بودند. هیچ تفاوتی در میزان عود مداوم و طولانی مدت (RR, 0.88) یا ابلاسیون موفق بقایای تومور (RR.0.95) بین RAI کم فعالیت و پرفعالیت وجود نداشت.

نتیجه گیری و ارتباط: در این مرور نظام مند و متاآنالیز، RAI کم فعالیت با توجه به ابلاسیون موفق و میزان عود با RAI پرفعالیت مقایسه شد. این موضوع نشان می دهد که RAI کم فعالیت به دلیل کارایی مشابه اما کاهش میزان بیماری زایی نسبت به RAI پرفعالیت در DTC با خطر پایین و متوسط ترجیح داده می شود.

JAMA Otolaryngol Head Neck Surg.  April 1, 2021

نوشته های مشابه