Philip Greenland, MD; Donald M. Lloyd-Jones, MD, ScM
اهمیت: رهنمودهای فعلی تعدادی شیوه های متفاوت برای استفاده از آزمایش کلسیم شریان کرونری (CAC) را توصیه می کنند که به عنوان ابزاری برای ارزیابی خطر و تصمیم گیری با توجه به دارودرمانی برای پیشگیری اولیه از بیماری قلبی- عروقی اترواسکلروتیک (ASCVD) مورد استفاده قرار می گیرد.
مشاهدات: آزمایش کلسیم شریان کرونری برای غربالگری همگانی مخصوصاً در بیماران با خطر بسیار پایین یا بسیار بالای پیش بینی برای وقوع ASCVD توصیه نمی شود و کاربرد آن برای تغییر تصمیمات بالینی محدود هستند. استفاده از آزمایش CAC به نظر زمانی مطلوب است که در بیماران انتخاب شده که در معرض خطر متوسط یا مرزی ابتلا به ASCVD قرار دارند، به عنوان یک روش کمکی برای تصمیم گیری متعاقب بعد از ارزیابی خطر کمی اولیه و در نظر گرفتن عوامل فردی افزایش دهنده خطر برای بیمار (مانند سابقه خانوادگی شدید ASCVD زودهنگام، بیماری کلیوی مزمن) بکار برده شود. اگرچه کارآزمایی های بالینی قانع کننده ای انجام نشده اند، اما مطالعات مشاهده ای قویاً مطرح می کنند که ازمایش CAC در افرادی که در معرض خطر متوسط قرار دارند می توانند خطر را به طور معنی داری مجدداً طبقه بندی کنند و از این نظریه حمایت کنند که دارودرمانی هدفمند به احتمال زیاد برای بیمار سودمند می باشد.
نتیجه گیری و ارتباط: این مقاله نقل قول شده شواهد موجود درباره نقش مناسب آزمایش CAC برای ارزیابی خطر ASCVD را به طور خلاصه بیان می کند. آزمایش کلسیم شریان کرونری باید به طور انتخابی در بیمارانی بکار برده شود که در معرض خطر متوسط ASCVD قرار دارند و در آن شرایط ارزیابی خطر استاندارد با استفاده از عوامل خطر مرسوم و سنتی در یک امتیاز خطر قطعیت ندارد. این آزمایش باید بعد از در نظر گرفتن عوامل خاص و اضافی افزایش دهنده خطر انجام گیرد. در این شرایط، نتیجه آزمایش CDC می تواند مشخص کند که آیا خطر واقعی بیمار به اندازه کافی بالا است تا شروع داروهای پیشگیری اولیه مانند استاتین ها یا اسپیرین را توجیه کند.
JAMA Cardiol. October 6, 2021
