Dana Rubenstein, BA. Gregg A. Robbins-Welty, MD, MS. Margaret Sahu, MD, MSCR
مردی ۳۶ ساله با سابقه پزشکی اختلال مصرف الکل و گاستریت الکلی با ۶ ساعت درد شدید اپی گاستر با انتشار به ناحیه پشت، تهوع، استفراغ و بی اشتهایی به بیمارستان مراجعه کرد. قبل از مراجعه، او روزانه ۷۵۰ میلی لیتر مشروب به مدت ۵ روز مصرف کرده بود و به دنبال آن ۲ روز پرهیز کرد.
معاینه فیزیکی، حساسیت به لمس در اواسط اپی گاستر را نشان داد. مقادیر آزمایشگاهی پذیرش نشان داد که لیپاز U/L1254، آسپارتات ترانس آمیناز U/L 332، آلانین ترانس آمیناز ۱۲۸U/L، سدیم mmol/L132، کلرید mmol/L86، دی اکسید کربن mmol/L21، گپ آنیونی mmol/L25، گلوکز سرم mg/dL155، لاکتات mmol/L1.5، تری گلیسیرید mg/dL74 و سطح الکل غیرقابل تشخیص بود. pH گاز خون وریدی ۷.۴۴, PO۲ ۲۹ mm Hg و PCO۲ ۴۷ mm Hg بود. آزمایش ادرار برای ۳+ کتون قابل توجه بود. با توجه به شرح حال، مقادیر آزمایشگاهی، بیمار برای مدیریت پانکراتیت الکلی حاد بستری شد. علائم او با احیای مایع و کنترل درد بهبود یافت، اما شکاف آنیونی او علیرغم بهبود بالینی همچنان ادامه داشت. در روز ۳ بیمارستان، بتا هیدروکسی بوتیرات > 8 میلی مول در لیتر، حد بالای سنجش بیمارستان ما بود. شکاف آنیون او ۲۱ میلی مول در لیتر، لیپاز ۱۲۱ و گلوکز سرم ۲۸۱ میلی گرم در دسی لیتر بود. بیمار با تزریق انسولین و دکستروز تحت درمان قرار گرفت. آزمایشات بیشتر نشان داد که هموگلوبین A1C5.0٪ و سطح پپتید C غیرقابل تشخیص است. اگرچه به طور قابل توجهی، پپتید C در طول درمان با تزریق انسولین اندازه‌گیری شد. وی با رژیم انسولین ۴ بار در روز و پیگیری سرپایی غدد مرخص شد.
در حالی که شکاف آنیونی و کتونمی بیمار در هنگام پذیرش در ابتدا به الکل یا گرسنگی نسبت داده می‌شد، تظاهرات او غیرعادی بود زیرا شکاف آنیونی و بتا هیدروکسی بوتیرات بدون اسیدوز مرتبط یا هیپرگلیسمی بیش از حد داشت. اگرچه علائم او با مراقبت های حمایتی برطرف شد، شکاف آنیونی و بتا هیدروکسی بوتیرات او به طور مداوم بالا ماندند، که با آن چیزی که ممکن است با توجه به هیپرگلیسمی خفیف او انتظار می رفت، نامتناسب باشد. یک سری موارد قبلی کتواسیدوز پانکراس را به عنوان اسیدوز با شکاف آنیونی بالا در طول یک دوره پانکراتیت حاد توصیف کرد که تصور می‌شود به دلیل تجزیه چربی ناشی از لیپاز و همچنین آسیب به سلول‌های بتای پانکراس باشد. مورد دیگری به طور مشابه در مورد یک بیمار مبتلا به کتواسیدوز دیابتی یوگلیسمیک (البته بدون سابقه دیابت) در حین پانکراتیت حاد بحث شد. دوره بیمار ما تشخیص کتوز پانکراس مشابه و احتمالاً در طیف کتواسیدوز پانکراس را پیشنهاد می‌کند، اما با توجه به کمبود اسیدوز و ادامه شکاف آنیون بالا علیرغم کاهش سطح لیپاز، از موارد قبلی، منحصر به فرد است. طبق اطلاعات ما، این اولین مورد توصیف شده از یک بیمار مبتلا به هیپرگلیسمی غیر دیابتی و کتونمی با شکاف آنیون بالا مرتبط با پانکراتیت بدون اسیدوز است. این مورد اهمیت نظارت دقیق بیماران مبتلا به پانکراتیت حاد را از نظر علائم کمبود انسولین مانند کتونمی، شکاف آنیون بالا یا هایپرگلیسمی نشان می دهد.
The American Journal of Medicine. VOLUME 135, ISSUE 7, E209, JULY 01, 2022
