مترجم: پروین امامی – پرستار
آیا استفاده از مهارکننده ۵α- Reductase با خطر مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات در مردان سالم همراه است؟
این تحقیق مبتنی بر جمعیت بزرگ متشکل از ۳۴۹۱۵۲ مرد بدون تشخیص قبلی سرطان پروستات، مصرف کنندگان مهارکننده ۵α-Reductase بعد از درمان طولانی تر برای هیپرپلازی خوش خیم پروستات، میزان مرگ و میر پایین تری به خاطر سرطان پروستات داشتند.
موضوع: این تحقیق فرقه ای ارتباطی بین درمان با مهارکننده های ۵α- Reductase و کاهش مرگ و میر در سرطان پروستات یافت که نشان می دهد مصرف این داروها با توجه به خطر سرطان پروستات ایمن هستند.
اهمیت: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد داروهای مهارکننده ۵α-Reductase (5-ARIs)، یک درمان استاندارد برای هیپرپلازی خوش خیم پروستات می باشد و با کاهش بروز سرطان پروستات همراه است. البته مطالعات تا امروز نتایج متناقضی با توجه به ارتباط آنها با مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات (PCM) داشته اند.
هدف: ارزیابی ارتباط درمان بوسیله ۵-ARIs با PCM در مردان بدون تشخیص قبلی سرطان پروستات.
طرح، شرایط و شرکت کنندگان: این تحقیق فرقه ای مبتنی بر جمعیت در استکهلم، سوئد بین ۱ ژانویه ۲۰۰۷ و ۲۱ دسامبر ۲۰۱۸ انجام شد و شامل ۴۲۹.۹۷۷ مرد با آزمایش آنتی ژن مختص به پروستات (PSA) در دوره تحقیق بود. ورود به تحقیق یک سال بعد از اولین آزمایش PSA انجام شد. داده ها از سپتامبر تا دسامبر ۲۰۲۱ آنالیز شدند.
جمعیت در معرض تحقیق (اکسپوژر): بعد از آزمایش اولیه PSA، مردانی با دو یا چند نسخه جدید داروی ۵-ARI، فیناستراید، یا دوتاستراید مصرف کنندگان ۵-ARI در نظر گرفته شدند (n=26160).
پیامدها و میعارهای اصلی: PCM پیامد اصلی بود. مدل های واگشت خطرات نسبی Cox برای محاسبه نسبت های خطرات تعدیل شده توسط چند متغیر (HRs) و CIs 95% برای مرگ و میر به هر علت و PCM مورد استفاده قرار گرفتند.
نتایج: فرقه تحقیق شامل ۳۴۹.۱۵۲ مرد بود. میانگین سنی (IQR) برای افرادی که دو یا چند بار تجویز ۵-ARI داشتند، معادل ۶۶ (۷۳-۶۱) سال و برای افراد بدون آن ۵۷ (۶۴-۵۰) سال بود. میانگین زمان پیگیری برای گروهی که دارو مصرف نکردند معادل ۸.۲ (۱۰- ۴.۹) سال با ۲.۲۵۷.۶۱۹۹ نفر/ سال و برای گروهی که دارو مصرف کردند معادل ۱۲۴.۰۰۸ فرد/ سال بود. میانگین مصرف دارو جهت درمان با ۵-ARI معادل ۴.۵ (۷.۴-۲.۱) سال بود. طی پیگیری ۳۵.۷۶۷ مرد (۸.۳٪) فوت کردند و ۸۵۲ مرگ با PCa ارتباط داشت. آنالیز بقای چند متغیری تعدیل شده نیز خطر پایین تر PCM در گروه ۵-ARI با زمان طولانی تر مصرف دارو را نشان داد. هیچ تفاوت آماری قابل توجهی در مرگ و میر بین گروه مصرف کننده دارو و عدم مصرف دارو مشاهده نشد. مردانی که با داروی ۵-ARIs درمان شدند نسبت به گروه عدم درمان تحت آزمایشات PSA و بیوپسی های بیشتری قرار گرفتند.
نتیجه گیری و ارتباط: نتایج این تحقیق فرقه ای نشان می دهد که هیچ ارتباطی بین درمان با ۵-ARI و افزایش PCM در فرقه مبتنی بر جمعیت بزرگ مردان بدون تشخیص قبلی PCa وجود ندارد. به علاوه یک ارتباط وابسته به زمان با کاهش خطر PCM با درمان طولانی تر ۵-ARI دیده شد. برای تعیین این مسئله که ایا تفاوت به دلیل اثرات ذاتی دارو هست یا تفاوت ها در آزمایشات PCa میباشند، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
Lars Björnebo, MD, MSc; Tobias Nordström, MD, PhD; Andrea Discacciati, PhD
JAMA Oncol. May 19, 2022. doi:10.1001/jamaoncol.2022.1501
