Jessica Ailani, M.D., Richard B. Lipton, M.D., Peter J. Goadsby, M.D
تاریخچه: داروی آتوژپانت یک داروی خوراکی با مولکول کوچک و انتاگونیست گیرنده پپتید مربوط به ژن کلسی تونین است که برای درمان پیشگیرانه از میگرن مورد تحقیق قرار می گیرد.
روش ها: ما در فاز سه یک کارآزمایی دو سر کور، افراد بزرگسال مبتلا به میگرن که در هر ماه ۴ تا ۱۴ روز به این بیماری مبتلا بودند را به طور تصادفی به ۴ گروه در نسبت ۱:۱:۱:۱ برای دریافت دُز خوراکی یک بار در روزِ داروی اتوژپانت (۱۰ میلی گرم، ۳۰ میلی گرم، یا ۶۰ میلی گرم) یا دارونما (پلاسبو) به مدت ۱۲ هفته به گروه های ذکر شده اختصاص دادیم. نقطه پایانی اولیه شامل تغییر از خط مبنا در متوسط تعداد روزهای ابتلا به میگرن در هر ماه طی ۱۲ هفته بود. نقاط پایانی ثانویه شامل روزهای سردرد در هر ماه، کاهش از خط مبنا حداقل ۵۰٪ در متوسط روزهای میگرن در هر ماه طی سه ماه، کیفیت زندگی و یادداشت امتیازات برای اختلال فعالیت در میگرن (AIM-D) بودند.
نتایج: از کل ۲۲۷۰ شرکت کننده ای که غربالگری شدند، ۹۱۰ نفر ثبت نام کرده بودند و ۸۷۳ نفر در آنالیز کارایی گنجانده شدند؛ ۲۱۴ نفر به گروه ۱۰ میلی گرم اتوژپانت اختصاص داده شدند، ۲۲۳ نفر به گروه ۳۰ میلی گرم اتوژپانت، ۲۲۲ نفر به گروه ۶۰ میلی گرم اتوژپانت، و ۲۱۴ نفر به گروه دارونما اختصاص داده شدند. میانگین تعداد روزهای میگرن در هر ماه در خط مبنا از ۷.۵ تا ۷.۹ در چهار گروه متفاوت بود. تغییرات از خط مبنا طی ۱۲ هفته عبارت بودند از ۳.۷- با ۱۰ میلی گرم اتوژپانت، ۳.۹- روز با ۳۰ میلی گرم آتوژپانت، ۴.۳- روز با ۶۰ میلی گرم آتوژپانت، و -۲.۵ روز با پلاسبو. میانگین تفاوت با پلاسبو در تغییر از خط مبنا در گروه درمان با ۱۰ میلی گرم اتوژپانت معادل ۱.۲- روز، با گروه درمان با ۳۰ میلی گرم اتوژپانت معادل ۱.۴-، و با گروه ۶۰ میلی گرم اتوژپانت معادل ۱.۷- روز بود (۹۵٪) (P<0.001 برای همه مقایسه ها با پلاسبو). نتایج برای نقاط پایانی ثانویه به نفع داروی اتوژپانت در برابر پلاسبو بود و انتظارات از امتیاز عملکرد فعالیت های روزانه AIM-D و امتیاز اختلال فیزیکی AIM-D برای دُز داروی ۱۰ میلی گرم وجود داشت. بیشترین وقایع مضر عبارت بودند از یبوست (۶.۹ تا ۷.۷٪ در بین دُزهای اتوژپانت) و تهوع (۴.۴ تا ۶.۱٪ در بین دُزهای اتوژپانت). وقایع مضر شدید شامل یک مورد آسم و یک مورد نوریت اپتیک در گروه درمان با ۱۰ میلی گرم آتوژپانت بودند.
نتیجه گیری: مصرف داروی خوراکی اتوژپانت یکبار در روز در کاهش تعداد روزهای میگرن و روزهای سردرد طی یک دوره ۱۲ هفته موثر بود. وقایع مضر شامل یبوست و تهوع بودند. کارآزمایی های طولانی تر و بزرگتری برای تعیین اثر و ایمنی اتوژپانت جهت پیشگیری از میگرن مورد نیاز می باشد.
N Engl J Med 2021; 385:695-706. August 19, 2021
