مترجم: فرناز اخباری – ماما
آیا انجام سونوگرافی کمکی برای تشخیص سرطان پستان در زنانی که ماموگرافی غربالگری دادند با توجه به تراکم بافت پستان تغییر می کند؟ در این تجزیه و تحلیل ثانویه از یک کارآزمایی بالینی تصادفی، غربالگری ماموگرافی به تنهایی حساسیت کمی را نشان داد، در حالی که سونوگرافی کمکی حساسیت را در افراد با پستانهای متراکم و غیر متراکم بهبود بخشید.
معنی: این یافته ها نشان می دهد که سونوگرافی کمکی می تواند تشخیص سرطان های اولیه و تهاجمی را در سینه های متراکم و غیر متراکم بهبود بخشد و معایب غربالگری ماموگرافی را کاهش دهد.
سرطان پستان شایع ترین سرطان تشخیص داده شده در سطح جهان است و علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان است. ماموگرافی تنها روش غربالگری است که ثابت شده است با کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان سینه ارتباط دارد. در ژاپن ، سرطان سینه نیز سرطان اصلی در زنان است، به طوری که میزان بروز سرطان سینه در زنان ۴۵ تا ۴۹ ساله به بالاترین حد خود می رسد. ماموگرافی تنها روش غربالگری است که ثابت شده است با کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان سینه ارتباط دارد. با این حال، حساسیت ماموگرافی متغیر است و از ۸۰ تا ۹۸ درصد در زنان دارای بافت سینه چرب و ۳۰ تا ۴۸ درصد در زنان با بافت سینه متراکم متغیر است. به دلیل محدودیت های ماموگرافی و افزایش آگاهی از سرطان پستان، مطالعات کمی در بررسی ویژگی های عملکرد ابزارهای غربالگری تکمیلی، از جمله سونوگرافی پستان، توموسنتز و ام آر آی انجام شده است.
تراکم سینه به طور مستقل با افزایش خطر بروز و مرگ و میر ناشی از سرطان سینه در زنان جوانتر در مقایسه با زنان مسن ارتباط دارد و با افزایش خطر سرطان های ایجاد شده بین غربالگری (اینتروال) همراه است. مطالعات متعدد نشان داده است که غربالگری تکمیلی با استفاده از سونوگرافی باعث افزایش میزان تشخیص سرطان با ویژگی کمتر و PPV پایین می شود. با این حال، از آنجا که اکثر مطالعات بر روی زنان در معرض خطر بالا یا کسانی که بافت سینه متراکم با ماموگرافی منفی دارند انجام شده است، عملکرد سونوگرافی به عنوان مکمل ماموگرافی با توجه به تفاوت در طبقه بندی تراکم سینه یا در میان زنان در معرض خطر متوسط ناشناخته است. در نتیجه، تأثیر غربالگری تکمیلی بر پیامدهای سرطان پستان هنوز مشخص نیست.
طبق اطلاعات ما، کارآزمایی تصادفی استراتژیک ضد سرطان ژاپن (J-START) تنها کارآزمایی بالینی تصادفی چند مرکزی (RCT) است که تا به امروز به طور مستقیم سونوگرافی کمکی با ماموگرافی استاندارد را برای غربالگری زنان بدون علامت ۴۰ تا ۴۹ سال مقایسه کرده است. تجزیه و تحلیل اولیه در گزارش اصلی نشان داد که حساسیت در گروه مداخله (ماموگرافی به همراه سونوگرافی) به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل (ماموگرافی به تنهایی) بود، در حالی که ویژگی به طور قابل توجهی کمتر بود. سرطان های بیشتری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تشخیص داده شد که بیشترآنها در مراحل ۰ و ۱ بودند. علاوه بر این، کاهش قابل توجهی در سرطان های بین غربالگری ها (اینتروال) وجود داشت. با این حال، نتایج مربوط به تراکم سینه به تفصیل توضیح داده نشده است، و مطالعات بیشتری برای بررسی گروه های خاص تراکم سینه انجام شده است. این تجزیه و تحلیل ثانویه ا کارآزمایی بالینی تصادفی استراتژیک ضد سرطان ژاپن با هدف رسیدگی به مسائل مربوط به عملکرد هر روش با توجه به تفاوت در تراکم سینه انجام شد.
اهمیت: ماموگرافی در غربالگری سرطان پستان دقت محدودی دارد. سونوگرافی، هنگامی که همراه با غربالگری ماموگرافی باشد، برای تشخیص سرطان های اولیه و تهاجمی برای زنان بدون علامت با سینه های متراکم و بدون تراکم مفید است.
این مطالعه یک تجزیه و تحلیل ثانویه از کارآزمایی تصادفی استراتژیک ضد سرطان ژاپن است که در مد زمانی بین جولای ۲۰۰۷ و مارس ۲۰۱۱، زنان بدون علامت ۴۰ تا ۴۹ ساله ثبت نام کردند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در نسبت ۱: ۱ قرار گرفتند تا تحت ماموگرافی با سونوگرافی (گروه مداخله) یا ماموگرافی به تنهایی (گروه کنترل) قرار گیرند. تجزیه و تحلیل داده ها از فوریه تا مارس ۲۰۲۰ انجام شد.
نتایج : در مجموع ۷۶۱۱۹خانم ثبت نام کردند و داده ها برای ۱۹۲۱۳ خانم(میانگین سنی، ۴۴.۵ سال) از استان میاگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ۹۷۰۵ در گروه مداخله و ۹۵۰۸ درگروه کنترل به صورت تصادفی واردشدند. در مجموع ۱۱۳۹۰ زن (۵۹.۳٪) سینه های ناهمگن یا بسیار متراکم داشتند. در بین گروه کلی، ۱۳۰ سرطان یافت شد. حساسیت در گروه مداخله به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل بود (۹۳.۲٪ در مقابل ۶۶.۷٪). روند مشابهی در زنان با سینه های متراکم و سینه های غیر متراکم مشاهده شد. میزان سرطان های اینتروال در هر ۱۰۰۰ غربالگری در گروه مداخله ۰.۵ در مقایسه با گروه کنترل ۲.۰ بود.
در گروه مداخله، میزان سرطان های تهاجمی تشخیص داده شده توسط سونوگرافی به تنهایی به طور قابل توجهی بیشتر از ماموگرافی در سینه های متراکم (۸۲.۴ در مقابل ۴۱.۷٪) و غیر متراکم (۸۵.۷ در مقابل ۲۵.۰٪) بود. با این حال، حساسیت ماموگرافی یا سونوگرافی به تنهایی در تمام تراکم های سینه در ۲ گروه از ۸۰ بیشتر نمیشود. در مقایسه با گروه کنترل، ویژگی در گروه مداخله به میزان قابل توجهی کمتر بود (۹۱.۸ در مقابل ۸۶.۸). میزان یادآوری (۱۳.۸٪ در مقابل ۸.۶٪) و میزان بیوپسی (۵.۵٪ در مقابل ۲.۱٪) در گروه مداخله به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل بود.
نتیجه گیری و ارتباط: در این تجزیه و تحلیل ثانویه از یک کارآزمایی بالینی تصادفی، غربالگری ماموگرافی به تنهایی حساسیت پایینی را نشان داد، در حالی که سونوگرافی کمکی با افزایش حساسیت همراه بود. این یافته ها نشان می دهد که سونوگرافی کمکی می تواند تشخیص سرطان های اولیه و تهاجمی را در سینه های متراکم و غیر متراکم بهبود بخشد. سونوگرافی تکمیلی باید به عنوان یک روش تصویربرداری مناسب برای غربالگری سرطان پستان در زنان بدون علامت ۴۰ تا ۴۹ سال بدون در نظر گرفتن تراکم پستان در نظر گرفته شود.
Narumi Harada-Shoji, MD, PhD; Akihiko Suzuki, MD, PhD; Takanori Ishida, MD, PhD
JAMA. ۲۰۲۱;۴(۸):e2121505. August ۱۸, ۲۰۲۱
