Tomoaki Yokoyama, M.D., Ph.D.
مردی ۵۷ ساله با سابقه ۱ ماهه خارش تمام بدن، کسالت و گرفتگی عضلات به کلینیک پوست مراجعه کرد. او یک سال قبل تشخیص نارسایی کلیه را دریافت کرده بود، اما مورد پیگیری قرار نگرفته بود. معاینه فیزیکی، هیپرپیگمانتاسیون منتشر پوست و بریدگی های پراکنده در سراسر بدن او به جز قسمتی در ناحیه میانی کتف را نشان داد. مطالعات آزمایشگاهی سطح نیتروژن اوره خون را ۱۲۸ میلی گرم در دسی لیتر نشان داد (۴۶ میلی مول در لیتر؛ محدوده مرجع، ۸ تا ۲۰ میلی گرم در دسی لیتر [۳ تا ۷ میلی مول در لیتر]) و سطح کراتینین سرم ۱۵.۲ میلی گرم در دسی لیتر (۱۳۴۴ میکرومول در لیتر؛ محدوده مرجع، ۰.۴ تا ۱.۲ میلی گرم در دسی لیتر [۳۵ تا ۱۰۶ میکرومول در لیتر]). سی تی شکم، آتروفی هر دو کلیه را نشان داد. خارش عمومی مزمن ناشی از بیماری مزمن کلیه تشخیص داده شد. در بیماران مبتلا به خارش عمومی مزمن، وضعیتی با علل احتمالی مختلف، یک ناحیه پروانه ای شکل در قسمت فوقانی پشت که بیمار نمی تواند به آنجا دست داشته باشد – که به آن آکنستیس نیز می گویند – ممکن است از تغییرات پوستی که در نتیجه خاراندن مکرر یا مالش ایجاد می شود در امان بماند. در این مورد، همودیالیز شروع شد و خارش و تغییرات پوستی در عرض ۲ ماه کاهش یافت.
N Engl J Med 2022; 386:e12. February 10, 2022
