سال 15, شماره 106, ماهنامه عرصه پزشکی

مصرف قهوه و حوادث تاکی آریتمی

مترجم: فاطمه عطارزاده – ارشد بیوشیمی

آیا مصرف متوسط ​​و معمول قهوه با خطر آریتمی همراه است و آیا این ارتباط توسط انواع ژنتیکی که بر متابولیسم کافئین تأثیر می گذارند اصلاح می شود؟

در این مطالعه کوهورت، جامعه ای مبتنی بر جمعیت بزرگ، آینده نگر و بیش از ۳۰۰.۰۰۰ شرکت کننده، مشخص شد هر فنجان قهوه روزانه با ۳٪ کاهش خطر ابتلا به آریتمی همراه است. این ارتباطات ناثیر زیادی در انواع ژنتیکی که بر متابولیسم کافئین موثر است، دچار تغییرات نشده است. یک مطالعه تصادفی مندلی با استفاده از نمره پلی ژنیک برای به دست آوردن الگوی متابولیسم کافئین ارثی انجام شد و شواهد، افزایش خطر آریتمی های حاد بر اثر مصرف کافئین را نشان نمی دهد.

مفهوم: نه مصرف معمول قهوه و نه تفاوت ژنتیکی در متابولیسم کافئین با افزایش خطر آریتمی قلبی در ارتباط نیست.

اهمیت: این تصور که کافئین خطر آریتمی قلبی را افزایش می دهد رایج است. با این حال شواهدی مبنی بر اینکه مصرف محصولات کافئین دار خطر آریتمی را افزایش می دهد، مستند و قابل توجه نیست.

هدف: ارزیابی ارتباط بین مصرف محصولات رایج کافئین دار و خطر آریتمی.

طراحی، تنظیم و مشارکت کنندگان: این مطالعه کوهورت آینده نگر داده های طولی از Biobank UK را بین ۱ ژانویه ۲۰۰۶ و ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ تجزیه و تحلیل کرد. پس از اعمال معیارهای خروج، ۳۸۶۲۵۸ نفر برای تجزیه و تحلیل در دسترس بودند.

عنوان مطالعه: مصرف قهوه روزانه و چندشکلی ژنتیکی که بر متابولیسم کافئین تأثیر می گذارد.

نتایج و اقدامات اصلی: هر آریتمی قلبی، از جمله فیبریلاسیون دهلیزی، تاکی کاردی فوق بطنی، تاکی کاردی بطنی، مجتمع دهلیزی زودرس و مجتمع های بطنی زودرس.

در مجموع ۳۸۶۲۵۸ نفر (میانگین ۵۶ سال، ۵۲.۳٪ زن) ارزیابی شدند. در طی پیگیری میانگین (SD) 4.5 (3.1) سال، ۱۶۹۷۹ شرکت کننده دچار آریتمی شدند. پس از تنظیم مشخصات دموگرافیک، شرایط همراه و عادات سبک زندگی، هر فنجان قهوه معمولی مصرف شده با ۳٪ کاهش خطر آریتمی حاد همراه بود. در تجزیه و تحلیل هر آریتمی به تنهایی، گروه های آماری قابل توجهی که دارای اندازه مشابهی هستند برای فیبریلاسیون دهلیزی و / یا فلاتر (۰.۹۷) و تاکی کاردی فوق بطنی (۰.۹۶) مشاهده شد. دو تجزیه و تحلیل متقابل مجزا، یکی با استفاده از نمره پلی ژنیک مربوط به متابولیسم کافئین از ۷ پلی مورفیسم ژنتیکی و دیگری محدود به CYP1A2 rs762551، هیچ مدرکی از اصلاح اثر را نشان نمی دهد. یک مطالعه تصادفی مندلی که از همین انواع ژنتیکی استفاده کرد، هیچ ارتباط معنی داری بین تمایلات زمینه ای به متابولیسم متفاوت کافئین و خطر آریتمی حادثه ای نشان نداد.

نتیجه گیری و ارتباط: در این مطالعه کوهورت آینده نگر، مقادیر بیشتری از مصرف معمول قهوه با کاهش خطر آریتمی رابطه معکوس داشت، بدون اینکه شواهدی وجود داشته باشد که متابولیسم کافئین با واسطه ژنتیکی بر این ارتباط تأثیر بگذارد. تصادفی سازی مندلی نتوانست شواهدی مبنی بر ارتباط مصرف کافئین با آریتمی ارائه دهد.

Eun-jeong Kim, MD; Thomas J. Hoffmann, PhD; Gregory Nah, MA

JAMA Intern Med. July 19, 2021

نوشته های مشابه