Stephen Bent, M.D., Martin J. O’Malley, M.D
یک مرد ۵۴ ساله برای ارزیابی ارتوپدی از راه دور با درد در ناحیه پایین پای چپ خود، مراجعه کرد. درد از روز قبل در حالی که او تنیس بازی می کرد شروع شده بود. او با فشار به سمت راست پای چپ خود پرش کرده بود و سپس احساس پارگی در پایین پای چپ خود را احساس کرد. او از زمان آسیب دیدگی قادر به تحمل وزن روی آن پا نبود. هنگام معاینه در هنگام مشاوره ویدئویی، آزمون Matles انجام شد. از بیمار خواسته شد در موقعیت خوابیده روی شکم دراز بکشد، زانوها را تا زاویه ۹۰ درجه خم کند و عضلاتش را شل کند. عدم تقارن پاها با خمیدگی غیرطبیعی پای چپ آشکار بود (شکل A). این یافته حاکی از پارگی تاندون آشیل است. سایر مانورهای معاینه فیزیکی برای ارزیابی پارگی تاندون آشیل، مانند فشردن ماهیچه ساق پا توسط معاینه کننده برای ارزیابی خم شدن ناحیه کف پا، از راه دور قابل انجام نبود. مداخله جراحی، برنامه ریزی شد و تشخیص پارگی تاندون آشیل در حین عمل جراحی تأیید شد (شکل B). ترمیم تاندون انجام شد، پس از آن بیمار به تدریج تحمل وزن را افزایش داد در حالی که ۶ هفته از چکمه پزشکی استفاده می کرد و به مدت ۳ ماه در فیزیوتراپی شرکت کرد. در پیگیری ۵ ماه پس از جراحی، بیمار دارای راه رفتن طبیعی و بهبود قدرت بود و به او توصیه شد که آهسته دویدن سبک را شروع کند.
N Engl J Med 2021; 384:859. March 4, 2021
