سال 16, شماره 116, ماهنامه عرصه پزشکی

تیرزپاتید در مقابل انسولین دگلودک و میزان چربی کبد و بافت چربی شکم در مبتلایان دیابت نوع ۲

Prof Amalia Gastaldelli, PhD. Prof Kenneth Cusi, MD. Laura Fernández Landó, MD

تیرزپاتید یک پلی پپتید انسولینوتروپیک دوگانه وابسته به گلوکز (GIP) و آگونیست گیرنده پپتید-۱ شبه گلوکاگون است که برای درمان دیابت نوع ۲ در حال توسعه است. هدف از این مطالعه فرعی مشخص شدن تغییرات در محتوای چربی کبد (LFC)، حجم بافت چربی احشایی (VAT) و بافت چربی زیر جلدی شکم (ASAT) در پاسخ به تیرزپاتید یا انسولین دگلودک در یک زیرجمعیت از مطالعه SURPASS-3 بود.

مواد و روش ها: این مطالعه فرعی از کارآزمایی فاز ۳، SURPASS-3 به صورت تصادفی، برچسب باز، گروه موازی در ۴۵ مرکز تحقیقات پزشکی و بیمارستان در هشت کشور (آرژانتین، اتریش، یونان، مجارستان، ایتالیا، رومانی، اسپانیا و ایالات متحده آمریکا) انجام شد. شرکت کنندگان واجد شرایط، بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲، HbA1c پایه ۷·۰-۱۰.۵%(۵۳-۹۱ میلی مول بر مول)، BMI حداقل ۲۵ کیلوگرم بر متر مربع، وزن ثابت، فاقد انسولین و حداقل ۳ ماه قبل از غربالگری تحت درمان با متفورمین به تنهایی یا همراه با مهارکننده SGLT2 بودند. علاوه بر معیارهای ورود به مطالعه اصلی، شرکت کنندگان در مطالعه فرعی دارای شاخص کبد چرب حداقل ۶۰ بودند. شرکت کنندگان یک اسکن MRI داشتند و در مطالعه اصلی به صورت تصادفی (۱:۱:۱:۱) به تزریق زیر جلدی تیرزپاتید ۵ میلی گرم، ۱۰ میلی گرم یا ۱۵ میلی گرم یک بار در هفته، یا تزریق زیر جلدی انسولین دیگلودک تیتر شده، یک بار در روز تقسیم شدند. با استفاده از یک سیستم پاسخ وب تعاملی، و بر اساس کشور، HbA1c، و داروهای خوراکی ضد هیپرگلیسمی همزمان، طبقه بندی شدند.  نقطه پایانی اثربخشی اولیه، تغییر از سطح پایه در LFC در هفته ۵۲ با استفاده از داده‌های تلفیقی از گروه‌های تیرزپاتید ۱۰ میلی‌گرم و ۱۵ میلی‌گرم در مقابل انسولین دگلودک بود (که توسط کسر چربی با تراکم پروتون MRI [MRI-PDFF] اندازه‌گیری شد). آنالیزها در جمعیت شرکت کننده که در ابتدا یا بعد از شروع مطالعه MRI معتبری نیز داشتند، ارزیابی شد. این یک مطالعه فرعی از کارآزمایی است که در ClinicalTrials.gov با شماره NCT03882970 ثبت شده است و کامل است.

تفسیر: تیرزپاتید کاهش قابل توجهی در LFC و VAT و حجم ASAT در مقایسه با انسولین degludec در این گروه از بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در مطالعه SURPASS-3 نشان داد. این داده ها شواهد بیشتری در مورد اثرات متابولیک این آگونیست گیرنده دوگانه GIP و GLP-1 جدید ارائه می دهند.

The Lancet Diabetes & Endocrinology. VOLUME 10, ISSUE 6, P393-406, JUNE 01, 2022

نوشته های مشابه