Lawrence F. Eichenfield, MD; Carsten Flohr, PhD; Robert Sidbury, MD
اثربخشی و میزان ایمنی کوتاه مدت آبروسیتینیب خوراکی در نوجوانان مبتلا به درماتیت آتوپیک متوسط تا شدید چگونه است؟
در کارآزمایی بالینی تصادفی JADE TEEN، یک مطالعه ی فاز ۳ داروی آبروسیتینیب در ترکیب با درمان موضعی شامل ۲۸۵ نوجوان مبتلا به درماتیت آتوپیک متوسط تا شدید، میزان قابل توجه و زیادی از نوجوانان درمان شده با آبروسیتینیب در مقایسه با دارونما به پاسخ واضح یا تقریبا واضح ارزیابی گلوبال محقق یا حداقل ۷۵% بهبود در ناحیه ی اگزما و پاسخ شاخص شدت و یا حداقل بهبود ۴ نمره در پاسخ مقیاس رتبه بندی عددی اوج خارش (Peak Pruritus) دست یافتند. عوارض جانبی شدید و جدی برای کمتر از ۳% بیماران گزارش شد.
منظور: آبروسیتینیب خوراکی در ترکیب با درمان موضعی اثربخش بود و نوجوانان مبتلا به درماتیت آتوپیک بخوبی آن را تحمل نمودند.
درماتیت آتوپیک (AD) یک بیماری پوستی التهابی مزمن و عودکننده با نقص ایمنی است که ۲۰% کودکان و نوجوانان را درگیر می نماید. درماتیت آتوپیک همه ی انواع پوست را تحت تاثیر قرار می دهد و با خارش و ضایعات اگزماتوز مشخص می شود. این بیماری بطور جانبی بر کیفیت زندگی بیمار (QoL)، عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و نیز QoL مراقبان آنها تاثیر منفی می گذارد.
تزریق زیرجلدی دوپیلوماب برای درمان نوجوانان مبتلا به AD متوسط تا شدید تایید شده است. تا جایی که ما می دانیم یک درمان خوراکی موثر با مشخصات مطلوب سود به خطر برای نوجوانان مبتلا به AD متوسط تا شدید همچنان یک نیاز برآروده نشده است.
آبروسیتینیب خوراکی روزی یکبار، که یک مهارکننده ی انتخابی جانوس کیناز ۱ (JAK) است و عملکرد سایتوکاین های مهم دخیل در پاتوژنز AD و خارش را تعدیل می کند، اثربخش بود و در مطالعات مونوتراپی فاز ۳ در یک جمعیت ترکیبی از نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به AD متوسط تا شدید بخوبی تحمل شد (JADE MONO-1; JADE MONO-2). یک مطالعه ی مجزای فاز ۳ (JADE TEEN) به بررسی اثربخشی و ایمنی آبروسیتینیب در ترکیب با درمان موضعی دارویی در نوجوانان مبتلا به AD متوسط تا شدید پرداخت و تاثیر آبروسیتینیب بر کیفیت زندگی بیماران و مراقبت کنندگان را ارزیابی نمود.
اهمیت: تزریق زیرجلدی دوپیلوماب جهت درمان AD متوسط تا شدید در نوجوانان تایید شده است؛ اما تحقیقات بسیار کمی درمورد درمان خوراکی سیستمیک اثربخش با نسبت سود به خطر مطلوب برای نوجوانان مبتلا به AD متوسط تا شدید وجود دارد.
هدف: بررسی اثربخشی و ایمنی آبروسیتینیب خوراکی بعلاوه ی درمان موضعی در بزرگسالان مبتلا به AD متوسط تا شدید.
طراحی، تنظیم و شرکت کنندگان: مطالعه ی JADE TEEN کنترل شده با دارونما، دوسوکور و تصادفی در کشورهای منطقه ی آسیا-اقیانوسیه، اروپا، و امریکای شمالی روی بیماران ۱۲ تا ۱۷ ساله مبتلا به AD متوسط تا شدید انجام پذیرفت و به پاسخ ناکافی به ۴ هفته ی متوالی یا بیشتر درمان موضعی یا نیاز به درمان سیستمیک برای AD دست یافتیم. این مطالعه بین ۱۸ فوریه ۲۰۱۹ و ۸ آوریل ۲۰۲۰ انجام شد و داده ها پس از تکمیل مطالعه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
مداخلات: بیماران بطور تصادفی به سه گروه با نسبت ۱:۱:۱ برای دریافت روزانه ی آبروسیتینیب ۲۰۰ میلیگرم یا ۱۰۰ میلیگرم یا دارونما در ترکیب با درمان موضعی به مدت ۱۲ هفته اختصاص یافتند.
نتایج اصلی و اقدامات: اندپوینت های اولیه شامل دستیابی به پاسخ های واضح (۰) یا تقریباً واضح (۱) ارزیابی گلوبال محقق (IGA) با بهبود دو درجه یا بیشتر از نقطه ی ابتدایی (IGA 0.1) و بهبود ۷۵% یا بیشتر پاسخ ناحیه ی اگزما و شاخص شدت (EASI-75) در هفته ی ۱۲ می شد. اندپوینت های ثانویه ی مهم شامل بهبود ۴ درجه یا بیشتر در مقیاس رتبه بندی عددی اوج خارش (PP-NRS4) در هفته ی ۱۲ بود. عوارض جانبی (AEs) نظارت می شدند.
نتایج: مطالعه ی حاضر شامل ۲۸۵ نوجوان مبتلا به AD متوسط تا شدید (۱۴۵ پسر و ۱۴۰ دختر) می شد که ۱۶۰ نفر (۵۶.۱%) از آنها سفیدپوست و ۹۴ نفر (۳۳.۰%) آسیایی بودند؛ سن متوسط ۱۵ سال (محدوده ی بین چارک ۱۳ تا ۱۷ سال) بود. بیشتر بیماران درمان شده با آبروسیتینیب (۲۰۰ میلیگرم یا ۱۰۰ میلیگرم) در مقایسه با دارونما بطور معناداری به پاسخ IGA برابر با ۰.۱ (۴۶.۲)، EASI-75 (72.0%)، و PP-NRS4 (55.4%) در هفته ی ۱۲ دست یافتند. عوارض جانبی برای ۵۹ (۶۲.۸%)، ۵۴ (۵۶.۸%) و ۵۰ (۵۲.۱%) بیماران بترتیب در گروه ۲۰۰ میلیگرم، ۱۰۰ میلیگرم و دارونما گزارش شد. حالت تهوع در گروه های آبروسیتینیب ۲۰۰ میلیگرم (۱۸.۱%) و ۱۰۰ میلیگرم (۷.۴%) بیشتر مشاهده شد. عوارض جانبی مرتبط با تبخال نادر بود؛ ۱ (۱.۱%)، ۰، و ۲ (۲.۱%) دارای عوارض جانبی جدی بودند.
نتیجه گیری و ارتباط: این کارآزمایی بالینی تصادفی دریافت که آبروسیتینیب خوراکی در ترکیب با درمان موضعی به میزان معناداری در مقایسه با دارونما در ترکیب با درمان موضعی در نوجوانان مبتلا به AD متوسط تا شدید اثربخش تر بود و مشخصات ایمنی قابل قبولی داشت.
JAMA Dermatol. August 18, 2021
