Alex Bofill, M.D., Francesc Marco, M.D., Ph.D
مرد ۸۲ ساله مبتلا به دیابت، پانکراتیت مزمن و تنگی صفراوی با سابقه ۱ روزه تب و گیجی به اورژانس مراجعه کرد. ضربان قلب ۱۵۰ ضربه در دقیقه و فشار خون ۵۰/ ۹۰ میلی متر جیوه بود. در معاینه بالینی، او آگاهی کامل نداشت، و ربع فوقانی راست شکم، حساس به لمس بود. تعداد گلبول های سفید ۱۴۹۰۰ در میلی متر مکعب (محدوده مرجع ۴۰۰۰ تا ۱۱۰۰۰)، سطح آسپارتات آمینوترانسفراز ۱۳۸۰ واحد در لیتر (محدوده مرجع ۵ تا ۴۰) و سطح آلانین آمینوترانسفراز ۱۱۲۱ واحد در لیتر (محدوده مرجع ۵ تا ۴۰) بود. سی تی اسکن شکم که پس از تجویز داخل وریدی ماده حاجب به دست آمد، ناحیه بزرگی از گاز را در لوب راست کبدی نشان داد که این یافته حاکی از هپاتیت آمفیزماتوز است. درمان با آنتی بیوتیک های وسیع الطیف آغاز شد و بیمار در بخش مراقبت های ویژه پزشکی (ICU) بستری شد. درن کبدی از راه پوست قرار داده شد. درکشت خون و مایع، بتالاکتاماز کلبسیلا پنومونیه با طیف گسترده رشد کرد. هپاتیت آمفیزماتوز یک عفونت نادر و فولمیننت پارانشیم کبد است که در بیماران دیابتی دیده می شود. با وجود ادامه مراقبت در ICU، وضعیت بیمار بدتر شد و او در روز هشتم بستری در بیمارستان فوت کرد.
N Engl J Med 2021; 385:e58. October 21, 2021
