Noemin Kapsala, MD. Dionysis Nikolopoulos, MD. Sofia Flouda, MD, MSc.
شناسایی فوری لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) در بیماران بستری که با بیماری شدید مراجعه می کنند برای شروع درمان ضروری است. ما سعی کردیم فنوتیپ بیماران بستری مبتلا به SLE با شروع تازه را مشخص کنیم و تاخیر در تشخیص احتمالی را تخمین بزنیم.
این مطالعه یک تحقیق مشاهده ای بر روی ۸۵۵ بیمار (فرقه SLE “Attikon”) است. فنوتیپ بالینی طبق تظاهرات اصلی بیماری که به بستری شدن منجر شدند، طبقه بندی شد. ویژگی های بیماری، زمان تشخیص، معیارهای طبقه بندی، و شاخص احتمالات خطر SLE (SLERPI) برای هر بیمار ثبت شدند.
نتایج: ۱۹۱ بیمار (۲۲.۳% از کل فرقه) به دلیل تظاهرات بیماری که در نهایت ناشی از SLE می باشند، بستری شدند. علت های اصلی پذیرش بیماران عبارت بودند از سندرم های عصبی- روانی (۲۱.۴%)، سیتوپنی (۱۷.۸%)، نفریت (۱۷.۲%)، و وقایع ترومبوتیک (۱۶.۲%). اگرچه ۷۹.۵% از بیماران طی ۳ ماه از بستری شدن تشخیص داده شدند، اما ۳۹ بیمار دیر تشخیص داده شدند، مخصوصاً افرادی که علائم هماتولوژیک داشتند. یک SLERPI>7 (نشان دهنده احتمال بالا برای SLE) در ۸۷.۴% از بیماران بستری یافت شد. بیماران مشخص نشده به وسیله SLERPI تب داشتند و علائم ترمبوتیک یا عصبی- روانی در الگوریتم گنجانده نشدند. پایین آمدن آستانه SLERPI تا ۵ در بیمارانِ تب دار یا وقایع ترومبوتیک میزان تشخیص را از ۸۸.۸% تا ۹۷.۹% در این زیرگروه افزایش داد، در حالی که شمول همه وقایع عصبی- روانی هیچ ارزش تشخیصی اضافی نداشت.
نتیجه گیری: یکی از پنج بیمارِ مبتلا به SLE با شروع جدید که علائم بیماری را نشان داد به بستری شدن نیاز داشت. اگرچه تشخیص اولیه در اکثر موارد حاصل شد، اما تقریباً ۲۰% از موارد دیر تشخیص داده شدند. یک نقطه برش پایین تر SLERPI (≥۵) در بیماران مبتلا به تب یا ترومبوز توانست تشخیص اولیه و زودهنگام را بهبود بخشد.
The American Journal of Medicine. VOLUME 135, ISSUE 2, P244-253.E3, FEBRUARY 01, 2022
