The Writing Committee for the COMEBAC Study Group
نتایج بالینی کووید ۱۹ پس از بستری شدن در بیمارستان چیست؟
یافته ها: چهار ماه پس از بستری شدن، در یک مطالعه همگروهی کنترل نشده بر روی ۴۷۸ بازمانده از کووید ۱۹، حداقل ۱ علامت جدید با مصاحبه تلفنی توسط ۲۴۴ بیمار (۵۱٪) گزارش شد، از جمله خستگی در ۱۳۴ از ۴۳۱ نفر (۳۱٪)، علائم شناختی در ۸۶ از ۴۱۶ نفر (۲۱٪)، و تنگی نفس در ۷۸ از ۴۷۸ نفر (۱۶٪). ناهنجاری اسکن ریه توموگرافیک در ۶۳٪ از ۱۷۱ بیمار طی معاینه سرپایی، عمدتاً کدورت های ظریف شیشه ای گزارش شده است. ضایعات فیبروتیک در ۱۹٪ از این ۱۷۱ بیمار مشاهده شد.
مفهوم: این مطالعه وضعیت بالینی گروهی از بیماران کرونایی را، ۴ ماه پس از بستری شدن فراهم می کند، اما تحقیقات بیشتری برای درک نتایج طولانی مدت مورد نیاز است.
اثرات ویروس کووید ۱۹ بسیار متغیر است، از افرادی که بدون علامت هستند تا بیمارانی که دچار سندرم دیسترس حاد تنفسی حاد می شوند، با درگیری بالقوه تقریباً کلیه ارگان ها و سیستم ها همراه است.
با این حال، عواقب احتمالی طولانی مدت کووید ۱۹ به نگرانی بزرگی تبدیل شده است. طوفان التهابی که فرم های شدید بیماری را مشخص می کند، حاکی از آن است که عوارض جدی بافتی ممکن است بر سیستم های مختلف اندام تأثیر بگذارد. مطالعات نشان داده اند که ویروس های دیگر کرونا باعث ایجاد اثرات طولانی مدت به ویژه در ریه ها می شوند. اگرچه عوارض طولانی مدت آسیب فردی به اندام ها گزارش شده است، اما ارزیابی جامعی از عواقب طولانی مدت ویروس کووید ۱۹ انجام نشده است. علاوه بر این، بیشتر مطالعات شامل بیمارانی بوده است که به طور فعال تصمیم به شرکت در پیگیری داشتند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی سیستماتیک وضعیت بیمارانی کرونایی ۴ ماه پس از ترخیص بود.
طراحی، تنظیم و شرکت کنندگان: در یک مطالعه کوهورت آینده دار بدون کنترل، بازماندگان کووید ۱۹ که از اول مارس تا ۲۹ مه سال ۲۰۲۰ در یک بیمارستان دانشگاهی در فرانسه بستری شده بودند، ۴ ماه پس از ترخیص، از ۱۵ ژوئیه تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۰، مورد ارزیابی تلفنی قرار گرفتند. بیماران با علائم مربوطه و همه بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) برای ارزیابی بیشتر جهت یک معاینه و ارزیابی سرپایی دعوت شدند.
نتایج و اقدامات اصلی: علائم تنفسی، شناختی و عملکردی از طریق تلفن با پرسشنامه غربالگری شناختی Q3PC و چک لیست علائم ارزیابی شد. در معاینه سرپایی، بیماران تحت آزمایش عملکرد ریوی، اسکن توموگرافی ریه، آزمایش روانشناختی و شناختی، قرار گرفتند. این بیماران قبلاً در ICU بستری بوده و یا علائم، اکوکاردیوگرافی را گزارش کرده اند.
نتایج: از میان ۸۳۴ بیمار واجد شرایط، ۴۷۸ نفر از طریق تلفن ارزیابی شدند. در طول مصاحبه تلفنی، ۲۴۴ بیمار (۵۱٪) حداقل ۱ علامت را اعلام کردند که قبل از کووید ۱۹ وجود نداشت: خستگی در ۳۱٪، علائم شناختی در ۲۱٪ و تنگی نفس در ۱۶٪. در ۱۷۷ بیمار (۳۷٪)، از جمله ۹۷ نفر از ۱۴۲ بیمار سابق ICU، ارزیابی بیشتری انجام شد. میانگین پرسشنامه خستگی (۱۳۰ نفر) برای کاهش انگیزه ۴.۵ و برای خستگی ذهنی ۳.۷ (۱ بهترین، تا ۵ بدترین) بود. میانگین نمره ۳۶ مورد از نظرسنجی سلامت (۱۴۵ = n) برای “محدودیت به دلیل مشکلات جسمی” ۲۵ بود. ناهنجاری توموگرافی اسکن ریه در ۱۰۸ نفر از ۱۷۱ بیمار (۶۳٪) ، عمدتاً کدورت های ظریف شیشه مانند پیدا شد. ضایعات فیبروتیک در ۳۳ بیمار از ۱۷۱ بیمار (۱۹٪) مشاهده شد که در همه بیماران به جز ۱ بیمار کمتر از ۲۵٪ از پارنشیما وجود داشت. ضایعات فیبروتیک در ۱۹ نفر از ۴۹ بازمانده (۳۹٪) مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد مشاهده شد. از بین ۹۴ بیمار سابق ICU، اضطراب، افسردگی و علائم پس از سانحه به ترتیب در ۲۳٪، ۱۸٪ و ۷٪ مشاهده شد. کسر جهشی بطن چپ در ۸ بیمار از ۸۳ بیمار ICU کمتر از ۵۰٪ بود (۱۰٪). بیماری مزمن کلیوی با شروع جدید در ۲ بیمار ICU مشاهده شد. سرولوژی در ۱۷۲ بیمار از ۱۷۷ بیمار سرپایی مثبت بود (۹۷٪).
نتیجه گیری و ارتباط: چهار ماه پس از بستری شدن در بیمارستان، گروهی از بیماران به طور مکرر علائمی را گزارش می کنند که قبلاً وجود نداشته است و ناهنجاری های اسکن ریه در بین افرادی که تحت آزمایش قرار گرفته بودند شایع بود. این یافته ها به دلیل عدم وجود یک گروه کنترل و ارزیابی های قبل از COVID در این گروه محدود می شود. برای درک نتایج طولانی مدت و اینکه آیا این یافته ها نشان دهنده ارتباط با این بیماری است، تحقیقات بیشتری لازم است.
JAMA. March 17, 2021
