سال 16, شماره 111, ماهنامه عرصه پزشکی

متاستازهای داخل شکمی در کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی

مترجم: آناهیتا خاقانی مهندس بهداشت

دومین سرطان شایع انسانی در ایالات متحده، کارسینوم سلول سنگفرشی پوستی (cSCC) است که می تواند متاستاز دهد اما در اکثر بیماران قابل درمان است. متاستاز دوردست، تنها در ۰.۴ درصد موارد که ریه ها، کبد، مغز یا استخوان را درگیر می کند، مشاهده می شود. ما یک مورد نادر از cSCC را گزارش می‌کنیم که به غدد فوق کلیوی دو طرفه و معده متاستاز داده و باعث نارسایی آدرنال و خونریزی مخفی گوارشی (GI) می‌شود.

خلاصه پرونده: مردی ۶۲ ساله با مرحله ۴ cSCC گونه چپ و پیشانی با متاستاز دوردست به استخوان ها، ریه ها و غدد فوق کلیوی دو طرفه با ضعف عمومی به مدت ۱ هفته، مراجعه کرد. داروی خانگی او هیدروکورتیزون ۴۰ میلی گرم در روز بود. بیمار دچار افت فشار خون با فشار خون ۸۵/۴۸  میلی متر جیوه بود. معاینه فیزیکی، اسکارهای صورت را نشان داد که ناشی از برداشتن رادیکال یک ضایعه تمپورال چپ بود. معاینه شکم، قابل توجه نبود.

سطح هموگلوبین وی، ۷.۵ گرم در دسی لیتر بود. سی تی با کنتراست (CT) شکم و لگن، توده های غده فوق کلیوی دو طرفه را نشان داد که در مقایسه با CT قبلی ۲ ماه قبل، بزرگتر بودند. توده ناهمگن در ناحیه آدرنال چپ دارای حداکثر بعد ۱۴ سانتی متر بود و از بدنه معده (شکل A) و کلیه چپ جدا نشدنی بود. تکرار سی تی اسکن های گردن، قفسه سینه و استخوان برای اهداف بازسازی سرطان انجام شد و هیچ مدرکی از پیشرفت سرطان در سایر اندام ها یافت نشد. به بیمار قبل از آمبولیزاسیون ذرات شریان آدرنال چپ برای کنترل پیشرفت بیماری، هیدروکورتیزون با دوز بالا برای بحران آدرنال داده شد. پس از انجام این عمل، کم خونی بیمار بدتر شد و نیاز به تزریق ۵ واحد خون داشت. تکرار سی تی شکم، توده های آدرنال پایدار و بدون هماتوم داخل شکمی را نشان داد. برای رد خونریزی مخفی دستگاه گوارش، بیمار تحت ازفاگوگاسترودئودنوسکوپی قرار گرفت که یک توده زیر اپیتلیال زخم دار دهانه بزرگ (شکل B) با کلاله خونریزی اخیر را در بدنه معده نشان داد. بیوپسی زخم معده، SCC متاستاتیک با قدرت تمایز ضعیف را نشان داد (شکل C). سلول های تومور برای p40 (شکل D) و CK7 مثبت بودند، اما برای PAX8، MART1 و CK20 منفی بودند.

شکل: (A) سی تی شکم، توده ناهمگنی را در ناحیه آدرنال چپ نشان می دهد که از بدنه معده جدا نشدنی بود (پیکان). (B) ازفاگوگاسترودئودنوسکوپی که یک توده ساب اپیتلیال زخم دار بزرگ در بدنه معده را نشان می دهد. (C و D) رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و رنگ آمیزی p40 مثبت از بیوپسی زخم معده، کارسینوم سلول سنگفرشی متاستاتیک ضعیف را نشان داد.

بیمار به منظور انجام آدرنالکتومی دوطرفه و گاسترکتومی جزئی تحت عمل لاپاراتومی اکتشافی قرار گرفت، اما توده در حین عمل به دلیل عدم وجود روش ایمن و نزدیکی زیاد به عروق مجاور شکم، قابل برداشتن نبود. با وجود این، بیمار به خوبی و بدون عارضه بهبود یافت. پس از جراحی، بیمار بر اساس سابقه عود موضعی به دنبال برش جراحی، متاستاز دوردست و عدم پاسخگویی به شیمی درمانی و ایمونوتراپی قبلی، از پیش آگهی بد خود مطلع شد. پس از موافقت با دریافت مراقبت های حمایتی، بیمار مرخص شد.

بحث: این گزارش موردی، غدد آدرنال و معده مجاور را به عنوان مکان‌های نادری برای متاستازهای دوردست cSCC نشان می‌دهد که منجر به نارسایی اولیه آدرنال و خونریزی مخفی دستگاه گوارش می‌شود. هیچ راهنمای درمانی فعلی برای متاستاز آدرنال از cSCC به دلیل نادر بودن آن وجود ندارد. با این حال، پزشکان باید از این مکان‌های متاستاز بالقوه آگاه باشند، زیرا ارزیابی و درمان نارسایی آدرنال، حیاتی است. اگر بیمار مبتلا به cSCC کم خونی غیر قابل توضیح داشته باشد، هم باید سی تی شکم و لگن را تکرار کرد و هم به متخصص گوارش ارجاع داد.

Thanita Thongtan, MD. Anasua Deb, MD. Vanessa Costilla, MD

The American Journal of Medicine. VOLUME 135, ISSUE 1, E14-E15, JANUARY 01, 2022

نوشته های مشابه