Mario Puerta-Peña, M.D., Alba Calleja Algarra, M.D
آقای ۶۴ ساله با ادنوکارسینوم متاستاتیک ریه که دچار بثورات خارش دار و اسهال خفیف شده بود، به خاطر فشردگی بدخیم نخاع بستری گردید. بیمار قبل از شروع علائم درمان با دُز بالای گلوکوکورتیکوئید را آغاز کرده بود. او طی سه سال گذشته ائوزینوفیلی محیطی متناوب با علت ناشناخته داشت و حداکثر تعداد ائوزینوفیل مطلق او در هر میکرولیتر ۲۳۰۰ تا بودند (ارزش مرجع<500). بیمار در بخش مدیریت فاضلاب کار میکرد و تمام عمرش در یک منطقه شهری در اسپانیا زندگی کرده بود. در معاینه مسیرهای برافراشته و قرمز مارپیچی روی پوست دیده می شدند (شکل A)؛ ضایعات از منطقه پیرامون آنال نشآت گرفته و بسرعت به تنه و اندام ها گسترش یافته بودند. ضایعات با یک مداد علامت گذاری شدند (شکل B)؛ ضایعات پوستی ۲۴ ساعت بعد در معاینه مجدد به دور از محل های اصلی خود حرکت کرده بودند (شکل C). لاروهای Rhabditiform و filariform گونه های Strongyloides stercoralis در معاینه مدفوع دیده شدند. تشخیص بیماری سندرم فوق عفونی strongyloides با لارو currens بود. Larva currens یک نوع بثورات جلدی کهیری یا مارپیچی متغیر است که به وسیله حرکت زیر جلدی لاروهای فیلاریفورم طی قسمتی از چرخه زندگی آنها ایجاد می شود و در سندرم فوق عفونی strongyloides تشدید می گردد. اسهال و بثورات جلدی بیمار بعد از درمان با داروی خوراکی ivermectin برطرف شدند.
N Engl J Med 2022; 386:1559. April 21, 2022
