Tetsu Sakamoto, MD. Yukinori Harada, MD. Taro Shimizu, MD, MPH, MBA, PhD
یک خانم ۵۲ ساله با سابقه درماتیت آتوپیک پس از ۵ روز کمر درد و تب ۱ روزه به همراه لرزش و لرز به بیمارستان مراجعه کرد. او هنگام معاینه مضطرب و گیج بود. وی همچنین تب، تاکی پنه، تاکی کاردی و کاهش اشباع اکسیژن داشت. پشت گردن، ناحیه میانی کمر و شانه چپ او تندر است. در تست های آزمایشگاهی وی، سطح پروتئین واکنش پذیر (CRP) را به طور قابل توجهی افزایش داشت. سی تی بدون کنتراست قفسه سینه و شکم، آبسه های ایلئوسواس دو طرفه را نشان می دهد (شکل A). علاوه بر این ام ار آی ستون فقرات، اسپوندیلودیسیت کمر (L3/4/5،S1) را نشان داد. ابتدا طبق مشاوره با تیم رادیولوژی و ارتوپدی با آنتی بیوتیک به تنهایی بدون درناژ تحت درمان قرار گرفت. استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین متعاقباً در کشت خون شناسایی شد. در اکوکاردیوگرافی هیچ آمبولی سپتیک، سوفل قلب و وژتاسیون وجود ندارد. کشت خون مثبت و تب علی رغم درمان همچنان ادامه داشت.
سی تی اسکن از گردن، قفسه سینه و شکم در روز ۵ ام انجام شد، که آبسه های جدیدی را در عضلات بلند دو طرف گردنی و عضلات اسکالن راست نشان داد (شکل B). با این حال، این آبسه ها نشانه ای برای جراحی محسوب نمی شوند. آبسه اطراف فضای بین مهره ای بین L4 و L5 از طریق جلد در روز ۶ تخلیه شد. با این وجود، کشت خون تا روز ۱۴ به طور مکرر مثبت بود.
علاوه بر این، او دارای تب مداوم با درجه پایین و درد شانه چپ بود، در طی ۲ هفته پس از روز ۱۴ CRP بالاتر از ۱۵ میلی گرم در دسی لیتر بود. در تصویربرداری، از جمله CT و MRI، انجام شده در روز ۲۶، آبسه های جدید در عضله سوپرا اسپایناتوس چپ، عضله اینفرا اسپیناتوس سمت چپ و عضله اصلی چپ پیدا شد (شکل C و D).
در روز ۲۹ ام، تخلیه آبسه ساب دلوتوئید سمت چپ انجام شد. پس از آن، تب او فروکش کرد، سطح CRP به تدریج کاهش یافت و با موفقیت ترخیص شد.
شکل: چندین آبسه عضلانی (فلش) در دوره های مختلف در طی دوره بالینی باکتریایی استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده شد. (A) سی تی در روز بستری که آبسه های ایلیوپسواس دو طرفه را نشان می دهد. (B) آبسه های جدید در عضله بلند دو طرف گردنی و عضلات اسکالن راست در روز ۵ مشاهده شد. (C و D) سایر آبسه ها در عضلات اطراف کتف چپ و سر استخوان بازو در سمت چپ، در روز ۲۶ ام مشاهده شد.
بحث: بیماران مبتلا به باکتریمی استافیلوکوک اورئوس در معرض خطر بسیار بالایی برای ابتلا به آندوکاردیت عفونی، آرتروز و پلی میوزیت هستند. اگر پزشکان، هوشمندانه، به دنبال یافتن ضایعات در بیماران باکتریمی استا فیلوکوک اورئوس نباشند، این ضایعات را تشخیص نمی دهند، زیرا تقریباً ۳۰٪ بیماران همراه با این ضایعات متاستاتیک بدون علامت هستند.
عواملی که باعث عفونت متاستاتیک در این بیماران میشوند شامل اکتساب بیماری از جامعه، یافته های معاینه پوست که نشاندهنده عفونت سیستمیک حاد است، ضد میکروب ها طی ۴۸ ساعت بعد از کشت خون مثبت شروع نشده باشد، نتایج پیگیری کشت خون در ۴۸ تا ۹۶ ساعت مثبت باشد، تب مداوم بیش از ۷۲ ساعت پس از شروع داروهای ضد میکروبی و حداقل سطح CRP بیشتر از ۳ میلی گرم در دسی لیتر حتی ۲ هفته پس از شروع داروی ضد میکروب ها. در واقع بیمار ما از ۶ فاکتور ۵ مورد را داشت. داده ها، از جمله میانگین تعداد آبسه ها و زمان ایجاد آبسه در بیماران باکتریمی استافیلوکوک اورئوس بسیار کم است، حتی اگر به خوبی بر این مطلب مشرف باشند که آبسه های عضلانی معمولاً در چندین مکان مشاهده می شوند. در یک مقاله گزارش موردی، آبسه عضلانی را در بیش از ۳۰ مکان نشان داد. منطقی است که بر اساس این مثال محدودیتی در تعداد ضایعات متاستاتیک در این بیماران وجود ندارد. علاوه بر این، مورد ما نشان می دهد که آبسه های جدید می توانند به طور همزمان در این بیماران رخ دهند.
بنابراین، با وجود درمان های مناسب، و حتی زمانی که چندین ضایعه قبلاً تشخیص داده شده است، در این بیماران که با وجود درمانهای مناسب همچنان با تب مداوم یا افزایش سطح CRP دارند، حتی در صورت تشخیص ضایعات متعدد پزشکان باید با دقت ، به دنبال عوارض متاستاتیک باشند.
American Journal of Medicine. VOLUME 134, ISSUE 6, E392-E393, JUNE 01, 2021
