Ji-Hyun Moon, M.B., B.S., Julie Huynh, B.Biomed.Sci., M.B., B.S.
یک دختر ۷ ساله با سابقه ۲ هفته تب و تاول های دردناک چند روزه بر روی بازوها ، پاها و صورت خود به اورژانس مراجعه کرد. دو هفته قبل، وی دوره پنی سیلین را برای التهاب لوزه به پایان رسانده بود. در معاینه، چندین بولا با پایه های اریتماتوی در پاها (شکل A) و ضایعات کاملاً مشخص و دردناک روی لب و کام نرم با زخم گرد سطحی کم عمق روی گونه سمت چپ وی وجود داشت (شکل B). مطالعات آزمایشگاهی تعداد سلولهای سفید را ۳۲۰۰۰ در میلی متر مکعب (محدوده مرجع ۵۰۰۰ تا ۱۴.۵۰۰) با ۸۸٪ نوتروفیل نشان داد. علیرغم درمان با عوامل آنتی بیوتیکی و آسیکلوویر ، ضایعات پیشرفت کردند (شکل C). آزمایشات مربوط به علل عفونی، از جمله کشت خون، آزمایش سرولوژیک برای ویروس Epstein-Barr و Mycoplasma pneumoniae، آزمایش زخم برای ویروس هرپس سیمپلکس و ویروس واریسلا زوستر و کشت باکتری منفی بود. در روز ۵ بستری، یک زخم پوستی جدید در سمت دست ایجاد شد. در یک محل کانولای داخل وریدی ایجاد شد (شکل D). پاترژی، ایجاد ضایعات جدید ناشی از ترومای جزئی، ممکن است در بیماران مبتلا به درماتوزهای نوتروفیل مانند سندرم بعد از عفونت Sweet و پیودرما گانگرونوزوم بولوز دیده شود. یک نمونه بیوپسی از زخم، یک نفوذ نوتروفیل متراکم را که تا قاعده ضایعه امتداد دارد، نشان داد، یافته ای که با درماتوز نوتروفیل سازگار است. ضایعات با متیل پردنیزولون و سیکلوسپورین خوراکی و مراقبت از زخم کاهش یافت. در پیگیری ۱۲ ماه بعد، بیشتر ضایعات تقریباً کاملاً برطرف شده بودند و هیچ مدرکی از التهاب مداوم وجود نداشت.
N Engl J Med 2021; 384:271. January 21, 2021
