مترجم: آناهیتا خاقانی – مهندس بهداشت
کاری که هر یک از ما در زندگی روزمره انجام می دهیم به شدت بر سلامت و کیفیت زندگی کوتاه مدت و بلندمدت ما تأثیر می گذارد. در میان بسیاری از شیوه‌های مهمی که هر یک از ما می‌توانیم اتخاذ کنیم، هیچ عادتی در سبک زندگی وجود ندارد که قوی‌تر از فعالیت بدنی منظم با بهبود سلامت و کیفیت زندگی کوتاه‌مدت و بلندمدت مرتبط باشد.
حجم وسیع و قانع کننده ای از مقالات در طول ۲ دهه گذشته تولید شده است که نشان می دهد فعالیت بدنی منظم احتمالا عمیقاً نه تنها بر بهبود بیماری بلکه بر بهبود کیفیت زندگی نیز تأثیر می گذارد. در مطالعات متعدد نشان داده شده است که فعالیت بدنی منظم نقش موثری در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن و همچنین به عنوان کمکی برای درمان آنها دارد. به همه این دلایل، فعالیت بدنی منظم سنگ بنای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری های مزمن است. این در دستورالعمل های مبتنی بر شواهد از سازمان های متعدد، از جمله انجمن قلب آمریکا، انجمن دیابت آمریکا، آکادمی اطفال آمریکا، انجمن سرطان آمریکا و بسیاری دیگر تایید شده است. اهداف افزایش فعالیت بدنی نیز در دستورالعمل‌های Healthy People 2020 و Healthy People 2030 آمده است.
اخیراً گزارش علمی کمیته مشورتی، رهنمودهای فعالیت بدنی ۲۰۱۸ (PAGA 2018) مجموعه عظیمی از شواهد در مورد فواید متعدد فعالیت بدنی منظم ارائه کرده است. متأسفانه، با وجود حجم عظیمی از اطلاعات موجود در مورد رابطه بین فعالیت بدنی منظم و سلامتی، جامعه پزشکی در پذیرش این مفهوم به عنوان بخشی از مراقبت های بهداشتی معمول، کند بوده است. تخمین زده شده است که کمتر از ۴۰ درصد از پزشکان به طور منظم به بیماران خود در مورد اهمیت افزایش فعالیت بدنی مشاوره می دهند. از آنجایی که بیش از ۷۰ درصد افراد حداقل سالی یک بار به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه می کنند، این یک فرصت تلف شده است. وقت آن است که ما در جامعه پزشکی نه تنها صحبت کنیم، بلکه پیاده روی کنیم!
عموم مردم آمریکا نیز در پذیرش عادت فعالیت بدنی منظم روزانه کند بوده اند. مرکز کنترل بیماری (CDC) تخمین می زند که کمتر از ۲۵ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده به هدف توصیه شده ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط و دو جلسه تمرین قدرتی اسکلتی عضلانی در هفته دست می یابند. واضح است که راه درازی در پیش داریم.
مطالعات متعدد نشان داده اند که توصیه پزشک ابزاری قدرتمند برای تشویق بیماران به بهبود عادات خود است. زمان برای جامعه پزشکی برای ایفای نقش محوری در تشویق مردم به فعالیت بدنی بیشتر، مدت هاست که به پایان رسیده است.
حتی مقادیر نسبتاً کم فعالیت بدنی می تواند منجر به کاهش قابل توجه خطرات مختلف سلامتی شود. همانطور که در شکل نشان داده شده است، هیچ آستانه پایین تری برای افزایش فعالیت بدنی با توجه به کاهش خطر مرگ و میر به هر علتی وجود ندارد. اگرچه این شکل نشان می‌دهد که بیشتر مزایا برای افرادی به دست می‌آید که دستورالعمل‌های PAGA 2018 و CDC را در مورد ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هفته رعایت می‌کنند، همچنین نشان می‌دهد که کاهش بسیار قابل توجهی در مرگ و میر ناشی از همه علل (تا ۲۰٪). ) برای افرادی اتفاق می افتد که حداقل ۳۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی با شدت متوسط انجام می دهند. همانطور که PAGA 2018 و CDC بیان می کنند: “مقداری بهتر از هیچ است!”
شکل: رابطه بین فعالیت بدنی متوسط تا شدید و مرگ و میر همه علل با ویژگی های برجسته مشترک در مطالعات این نوع. MET=معادل متابولیک.
کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی، منعکس کننده موارد مرگ و میر ناشی از همه علل است. در مقایسه با افرادی که فعالیت بدنی دارند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در افراد کم تحرک ۱۵۰ تا ۲۴۰ درصد بیشتر است. برای در نظر گرفتن این موضوع، افرادی که سبک زندگی بی تحرک را انتخاب می کنند اساساً خطر ابتلا به بیماری قلبی را دو برابر می کنند. این همان خطر افزایش یافته ای است که افراد با کشیدن یک پاکت سیگار در روز می پذیرند. متأسفانه ۱۵ درصد از افراد در ایالات متحده هنوز یک بسته سیگار در روز می کشند. بنابراین، در عدم تحرک ما یک عامل خطر قابل مقایسه با سیگار کشیدن با شیوع ۴-۵ برابر بیشتر است.
فعالیت بدنی منظم همچنین نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به دیابت، پیش دیابت و سندرم متابولیک دارد، به حفظ وزن مناسب و کاهش خطر ابتلا به برخی سرطان ها کمک می کند.
بسیاری از پزشکان از دانستن این موضوع که فعالیت بدنی منظم نقش مهمی در شناخت و سلامت مغز دارد، شگفت زده می شوند. فعالیت بدنی منظم خطر ابتلا به انواع زوال عقل از جمله بیماری آلزایمر را کاهش می دهد و نشان داده شده است که احساس اضطراب و افسردگی را در افراد سالم کاهش می دهد. این مزایا در مشاوره اخیر ریاست جمهوری از انجمن قلب آمریکا و انجمن سکته مغزی آمریکا با عنوان “بهینه سازی سلامت مغز” بیان شده است.
نقش پزشکان در افزایش فعالیت بدنی
همانطور که قبلاً اشاره شد، تمامی پزشکان به طور معمول فعالیت بدنی را به بیماران خود توصیه نمی کنند. بعضی از پزشکان این تصور را دارند که زمانی برای انجام یک جلسه مشاوره مختصر در مورد فعالیت بدنی ندارند. با این حال، ابزارهای جدیدی از سازمان‌هایی مانند جنبش «ورزش دارو است» (با همکاری کالج پزشکی ورزشی آمریکا) و گزارش علمی PAGA 2018 برای کمک به پزشکان برای شروع تجویز فعالیت بدنی در دسترس هستند.
همچنین منابع متعددی برای کمک به افراد برای شروع یک برنامه ورزشی در دسترس است، از جمله منابعی از کالج پزشکی ورزشی آمریکا، انجمن قلب آمریکا، ورزش پزشکی و منابع دیگر. سازمان تحقیقاتی من با کتاب ها و مقالات تحقیقاتی متعددی در مورد فواید پیاده روی و فعالیت بدنی به طور کلی در این زمینه مشارکت داشته است.
شرایط غیرمعمول سال گذشته به ما آموخته است که باید راه‌های جدیدی برای طبابت و مقابله با استرس‌ها و فشارهای حرفه‌ای که به‌طور فزاینده‌ای نیاز دارند، پیدا کنیم. من امیدوارم و معتقدم که این بیماری همه گیر به بیماران ما نیز درس مهم مسئولیت پذیری بیشتر برای زندگی روزمره و سلامتی خود را آموخته است. پزشکان می توانند از طریق یک مرحله ساده افزایش فعالیت بدنی، هم در سلامت و کیفیت زندگی بیماران و هم در بهبود سلامت خود نقش اساسی داشته باشند. برای بسیاری از افراد این امر به سادگی، پیاده روی روزانه را شامل می شود.
زمان آن فرا رسیده است که از حاشیه خارج شویم و در هر جلسه مشاوره فعالیت بدنی را به همه بیماران خود توصیه کنیم. وقت آن است که نه تنها صحبت کنیم، بلکه پیاده روی کنیم!
James M. Rippe, MD
The American Journal of Medicine. VOLUME 134, ISSUE 10, P1192-1194, OCTOBER 01, 2021
