مثبت بودن بیوپسی غدد لنفاوی سنتینل در مبتلابان به لنتیجینوس آکرال و سایر ملانومهای جلدی

Shayan Cheraghlou, MD; Nelson Ugwu, MD; Michael Girardi, MD

آیا ملانوم لنتیجینوس آکرال (ALM) به طور مستقل با مثبت بودن غدد لنفاوی سنتینل (SLN) مرتبط است؟

یافته‌ها در این مطالعه همگروهی گذشته‌نگر روی ۶۰۱۴۸ بیمار با سوابق موجود در پایگاه ملی سرطان، ALM به طور مستقل با افزایش میزان مثبت SLN مرتبط بود و میزان مثبت تخمینی  برای مرحله IB و II بالینی بیماری به ترتیب ۱۸.۳۹% و ۳۹.۵۳%بود. (طبق AJCC Cancer Staging Manual، ویرایش هشتم)

به این معنی که بیوپسی غدد لنفاوی سنتینل باید برای همه بیماران مبتلا به مرحله بالینی IB و II ALM انجام شود، و چنین بیمارانی باید مشاوره مناسب در مورد خطر بالای متاستاز منطقه ای سرطان داشته باشند.

اهمیت: ملانوم لنتیجینوس آکرال (ALM) یک زیرگروه نادر از ملانوم بدخیم است که معمولاً در سطوح کف دست و کف پا رخ می دهد. اگرچه به طور کلی دارای ویژگی های ژنتیکی، پیش آگهی و رفتاری متمایز نسبت به ملانوم های پوستی است، اما به دلیل نادر بودن آن، درمان عمدتاً با داده های ارزیابی شده از زیرگروه های رایج تر انجام می شود. اگرچه نشان داده شده است که وضعیت غدد لنفاوی سنتینل (SLN) یک عامل پیش آگهی قابل توجه برای ALM است، اثر مستقل بیماری زیرگروه ALM بر احتمال مثبت بودن SLN و نرخ های مثبت مرحله خاص برای ALM به خوبی مشخص نشده است.

هدف: ارزیابی ارتباط ALM با وضعیت SLN و همچنین مشخص کردن میزان نرخ مثبت مربوط به مرحله بالینی SLN برای ALM بر اساس راهنمای مرحله‌بندی سرطان AJCC، ویرایش هشتم (AJCC-8) می باشد.

طراحی، تنظیم، و شرکت کنندگان: پایگاه داده ملی سرطان (NCDB) شامل تمام موارد قابل گزارش از کمیسیون مراکز معتبر سرطان است و تقریباً ۵۰٪ از تمام موارد ملانوم تازه تشخیص داده شده در ایالات متحده را نشان می دهد. این مطالعه کوهورت گذشته نگر شامل موارد ملانوم بالینی AJCC-8 مرحله I تا II از NCDB تشخیص داده شده از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ بود. تجزیه و تحلیل بین آوریل ۲۰۲۱ و سپتامبر ۲۰۲۱ انجام شد.

در معرض قرار گرفتن: زیرگروه های هیستوپاتولوژیک ملانوما.

پیامدهای اصلی و اندازه گیری :وضعیت غدد لنفاوی سنتینل

نتایج: ما ۶۰۱۴۸ بیمار مبتلا به ملانوم بدخیم را شناسایی کردیم که ۹۵۹ نفر از آنها نوعی از بیماری ALM داشتند. از بین بیماران گروه، ۲۵۵۵۰ نفر (۴۲.۵%) زن با میانگین سنی ۱۶±۶۴ سال بودند.

رگرسیون لجستیک چند متغیره در ویژگی‌های دموگرافیک و هیستوپاتولوژیک ، نشان داد که ALM به طور مستقل با بالاترین خطر برای مثبت بودن SLN در میان زیرگروه‌های موجود همراه می باشد (در مقایسه با ملانوما سطحی: نسبت شانس، ۱.۹۱). تجزیه و تحلیل زیر گروه توسط مراحل بالینی AJCC نشان داد که ALM به طور مستقل با بالاترین خطر برای مثبت بودن SLN برای هر دو مرحله IB و II بیماری مرتبط است. میزان مثبت بودن SLN برای بیماران با مرحله IB و II به ترتیب ۱۸.۳۹% و ۳۹.۵۳% بود..

نتیجه‌گیری و ارتباط: در این مطالعه کوهورت، ALM به طور مستقل با مثبت بودن SLN مرتبط بود و نرخ مثبت نسبتاً بالایی در مرحله بالینی IB و II داشت. این نشان می دهد که SLNB باید برای همه بیماران مبتلا به مرحله بالینی IB و II  انجام شود و چنین بیمارانی باید مشاوره مناسب در مورد خطر بالای متاستاتیک منطقه ای سرطان خود داشته باشند. در آینده تحقیق با یک گروه بزرگتر برای روشن کردن خطر مثبت بودن SLN برای مرحله IA ALM مورد نیاز است.

JAMA Dermatol. December 8, 2021. doi:10.1001/jamadermatol.2021.4812