Baptiste Dilly, M.D. & Charlene Bomahou, M.D
خانمی ۷۴ ساله با سابقه ۳ روزه سردرد و تورم زبان همراه با درد و همچنین چندین ساعت نابینایی در چشم راست به اورژانس مراجعه کرد. در معاینه فیزیکی، زبان دارای تغییر رنگ و زخم (پانل A) دیده شد و شریان تمپورال سمت راست ضخیم شده بود. مطالعات آزمایشگاهی نرخ رسوب گلبول قرمز ۴۲ میلی متر در ساعت (مقدار مرجع، <42) و سطح پروتئین واکنشی C به مقدار ۱۶۹ میلی گرم در لیتر (محدوده مرجع، ۰ تا ۵) را نشان داد. نمونه‌های بیوپسی از شریان‌های تمپورال، سلول‌های غول‌پیکر و نفوذ التهابی را در سراسر دیواره عروق نشان دادند، یافته‌هایی که تشخیص آرتریت سلولی غول‌پیکر را تایید می‌کرد. انفارکتوس زبانی یک عارضه نادر آرتریت سلولی غول پیکر است و این وضعیت باید در تشخیص افتراقی نکروز زبان در نظر گرفته شود. بیمار در بیمارستان بستری شد و توسیلیزوماب و گلوکوکورتیکوئید با دوز بالا دریافت کرد. بینایی او برگشت، و با تجویزی برای ادامه کاهش طولانی مدت دوز گلوکوکورتیکوئید، مرخص شد. در ویزیت بعدی ۲ ماه پس از مراجعه، نکروز زبان کاهش یافته بود (پانل B).
N Engl J Med 2021; 385:2377. December 16, 2021
