Ammar A. Hasnie, MD. Mauricio Kahn, MD. Robert Centor, MD
مردی ۶۳ ساله با بیماری کلیوی مرحله آخر غیر الیگوریک (نیاز به کاتتریزاسیون مستقیم متناوب)، نارسایی احتقانی قلب و سیروز که تحت همودیالیز بود، پس از غیبت در چندین جلسه دیالیز به علت تنگی نفس به اورژانس مراجعه کرد.
در هنگام مراجعه، فشار خون او ۷۸/۱۸۲ میلی‌متر جیوه، ضربان قلبش ۸۴ ضربه در دقیقه و اشباع اکسیژن او ۹۷ درصد در هوای اتاق بود. معاینه قلب به دلیل ضربان منظم و ریتم بدون سوفل قابل توجه بود. او اتساع ورید ژوگولار تا زاویه فک، ادم حفره‌ای ۲+ اندام تحتانی و کراکل دو طرفه در سمع داشت. فیستول اندام فوقانی چپ او تمیز و بدون هیچ نشانه ای از اریتم به نظر می رسید.
عکس قفسه سینه، احتقان عروق ریوی مشخص را نشان داد. او تحت دیالیز قرار گرفت و علائمش به طور قابل توجهی بهبود یافت. در روز ۴ بستری، تب تا ۱۰۲ درجه فارنهایت، تشنج و سوزش ادرار در او ایجاد شد که باعث انجام یک آزمایش عفونی کامل شد. آزمایش ادرار لکوسیت استراز۳+ ، خون ۲+، گلبول قرمز ۷۷ و گلبول سفید ۱۸۲ مثبت بود و توده‌های گلبول سفید قابل توجه بود. کشت ادرار و خون بعدی هر دو برای کلبسیلا پنومونیه مثبت بود. با توجه به سابقه کاتتریزاسیون او، ما مشکوک بودیم که این محتمل ترین مسیر برای عفونت برای توضیح ادرار و کشت خون مثبت او باشد.
وی بر اساس حساسیت با سفتازیدیم داخل وریدی براساس حساسیت تحت درمان با بهبود علائم قرار گرفت. با این حال، در روز ۱۰، او دوباره دچار گرفتگی هایی شد که با درد شدید پهلوی چپ همراه بود. علائم حیاتی او ثابت بود و تب دار باقی ماند. آزمایشگاه های تکراری برای لکوسیتوز جدید ۱۴,۳۰۰/cm۳، با غلبه نوتروفیل ۸۵ درصد قابل توجه بودند. سی تی اسکن بدون کنتراست شکم و لگن او گرفته شد، زیرا ما نگران بودیم که او ممکن است دچار آبسه پرینفریک شده باشد. در کمال تعجب، تصویربرداری سنگ حالب سمت چپ پروگزیمال ۷.۰ میلی متری را نشان داد (شکل).
شکل: سی تی اسکن شکم و لگن (بدون کنتراست) یک سنگ در محل اتصال حالب لگنی چپ به اندازه ۰.۷×۰.۸ سانتی متر (پیکان) را نشان می دهد. هیدرونفروز خفیف سمت چپ نیز مشاهده می شود.
او تحت استنت حالب سمت چپ قرار گرفت و با برنامه ریزی برای برداشتن سنگ به صورت، سرپایی مرخص شد.
بحث: درمان مرحله نهایی بیماری کلیوی به درمان جایگزینی کلیه برای حفظ هموستاز نیاز دارد. با این حال، مرحله نهایی بیماری کلیوی مترادف با آنوری نیست – یک تمایز مهم. آنوری معمولاً ۲ سال پس از شروع جلسات همودیالیز رخ می دهد. اگرچه تولید ادرار ممکن است در مقدار کمی باشد، اما برای ایجاد سنگ کلیه کافی است. در واقع، خطر ابتلا به نفرولیتیازیس در بیماران مرحله نهایی بیماری کلیوی تحت همودیالیز ۱۰.۵٪ تخمین زده شد که تقریباً با شیوع در جمعیت عمومی یکسان است.
نوع سنگ تشکیل شده بین افراد مبتلا به بیماری کلیوی مرحله نهایی و افرادی که عملکرد کلیوی طبیعی دارند متفاوت است. بیماران مبتلا به مرحله نهایی بیماری کلیوی در مقایسه با جمعیت عمومی که سنگ های اگزالات کلسیمی دارند، تمایل به ایجاد سنگ های ماتریکس معدنی (با محتوای اسید آمینه بالا) دارند. بخشی از معضل تشخیصی در این واقعیت نهفته است که محتوای کلسیم کمتر این سنگ‌های ماتریکس معدنی باعث شفافیت بیشتر آنها می‌شود و تجسم آنها در تصویربرداری CT دشوار است. خوشبختانه، در مورد ما، سنگ او محتوای کلسیم کافی داشت و می‌توانست در سی‌تی اسکن قابل مشاهده باشد و در نتیجه استنت‌گذاری سریع انجام شود.
این مورد، اهمیت در نظر گرفتن نفرولیتیازیس را به عنوان یک علت درد پهلو در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی مرحله نهایی نشان می دهد. این سنگ به عنوان نیدوس برای عفونت عمل می کرد و منجر به باکتریمی شد. بنابراین، بر اهمیت تشخیص سریع برای کنترل و درمان مناسب، تأکید می کند.
American Medicine Journal. VOLUME 134, ISSUE 11, E553-E554, NOVEMBER 01, 2021
